Kapitulli 44

"Tani d�gjo, o Jakobi, sh�rb�tori im, o Izrael, q� un� kam zgjedhur!

K�shtu thot� Zoti q� t� ka b�r� dhe t� ka formuar q� n� barkun e n�n�s, ai q� t� ndihmon: Mos ki frik�, o Jakobi, sh�rb�tori im, o Jeshurun q� un� kam zgjedhur!

Sepse un� do t� derdh uj� mbi at� q� ka etje dhe rr�ke mbi tok�n e that�; do t� derdh Frym�n time mbi pasardh�sit e tu dhe bekimin tim mbi trash�gimtar�t e tu.

Ata do t� rriten n� mes t� barit, si shelgje gjat� rrjedhave ujore.

Njeri do t� thot�: "Un� jam i Zotit"; tjetri do t� quhet me emrin e Jakobit, dhe nj� tjet�r do t� shkruaj� mbi dor�n e tij: "I Zotit", dhe do ta ket� p�r nder t� mbaj� emrin e Izraelit".

K�shtu thot� Zoti, mbreti i Izraelit dhe �liruesi i tij, Zoti i ushtrive: "Un� jam i pari dhe jam i fundit, dhe p�rve� meje nuk ka Per�ndi.

Kush �sht� si un�? Le ta shpall�, pra, ta deklaroj� dhe t� jap� prova para meje q� kur kam vendosur k�t� popull t� lasht�. Le t`u njoftojn� gj�rat q� do t� ndodhin dhe ngjarjet q� do t� kryhen.

Mos u trembni, mos kini frik�! A nuk ta kam shpallur, vall�, dhe nuk ta kam deklaruar prej kohe? Ju jeni d�shmitar� t� mi. A ka vall� nj� Per�ndi p�rve� meje? Nuk ka Shk�mb tjet�r, nuk njoh tjet�r t� till�.

Ata q� prodhojn� sh�mb�lltyra t� gdhendura jan� krejt kot�si; gj�rat e tyre m� t� �muara nuk hyjn� fare n� pun�; d�shmitar�t e tyre nuk shohin dhe as nuk kuptojn� gj�, prandaj do t� mbulohen me turp.

Kush prodhon nj� zot apo shkrin nj� sh�mb�lltyr� t� gdhendur pa patur fare dobi?

Ja, t� gjith� shok�t e k�tij personi do t� shushaten; vet� artizan�t nuk jan� ve�se njer�z. Le t� mblidhen t� gjith� dhe le t� paraqiten. Do t� tremben dhe do t� turp�rohen nj�koh�sisht.

Kova�i me dar� punon hekurin mbi prush, i jep form� me �eki� dhe e p�rpunon me krahun e tij t� fuqish�m; vuan nga uria dhe forca e tij pak�sohet; nuk pi uj� dhe lodhet.

Zdrukth�tari shtrin vizorin, vizaton idhullin me laps, e punon me sqepar, e mat me kompas dhe e b�n nj� fytyr� njer�zore, nj� form� t� bukur njeriu, n� m�nyr� q� t� mbetet n� nj� sht�pi.

Ai pret p�r vete disa kedra, merr nj� selvi apo nj� lis q� i l� t� rriten t� fuqish�m midis drur�ve t� pyllit; ai mbjell nj� frash�r q� shiu e b�n t� rritet.

Ky i sh�rben njeriut p�r t� djegur; ai merr nj� pjes� t� tij p�r t`u ngrohur dhe ndez zjarrin p�r t� pjekur buk�n; b�n gjithashtu nj� per�ndi dhe e adhuron, b�n nj� sh�mb�lltyr� t� gdhendur para s� cil�s bie p�rmbys.

Djeg gjysm�n e tij n� zjarr, me gjysm�n tjet�r p�rgatit mishin, pjek mishin dhe ngopet. Ngrohet gjithashtu dhe thot�: "Ah, po ngrohem, k�naqem me zjarrin".

Me at� q� mbetet prej tij sajon nj� per�ndi, sh�mb�lltyr�n e saj t� gdhendur, bie p�rmbys p�rpara saj, e adhuron, e lut dhe i thot�: "Shp�tom�, sepse ti je per�ndia im".

Nuk din� dhe nuk kuptojn� asgj�, sepse i kan� z�n� syt� e tyre q� t� mos shohin dhe zemrat e tyre q� t� mos kuptojn�.

Askush nuk vjen n� vete dhe as ka dituri dhe mend p�r t� th�n�: "Dogja nj� pjes� n� zjarr, po, mbi prushin e tij poqa buk�n, poqa mishin dhe e h�ngra. Me at� q� mbetet do t� b�j nj� gj� t� neveritshme dhe do t� bie p�rmbys p�rpara nj� cope druri?".

Nj� person i till� ushqehet me hi, zemra e tij e mashtruar e �on n� rrug� t� keqe. Ai nuk mund t� �liroj� shpirtin e tij dhe t� thot�: "A nuk �sht� vall� nj� g�njesht�r ajo q� mbaj n� dor�n time t� djatht�?".

"Mbaji mend k�to gj�ra, o Jakobi, o Izrael, sepse ti je sh�rb�tori im; un� t� kam formuar, ti je sh�rb�tori im; o Izrael, nuk do t� t� harroj.

I fshiva shkeljet e tua si nj� re e dendur, dhe m�katet e tua si nj� mjegullin�; kthehu tek un�, sepse un� t� kam �liruar".

Ngaz�lloni, o qiej, sepse Zoti ka vepruar. G�zohuni, o thell�si t� tok�s. Shp�rtheni n� britma g�zimi, o male, o pyje, me gjith� drur�t tuaj! Sepse Zoti ka �liruar Jakobin dhe ka shfaqur lavdin� e tij n� Izrael.

K�shtu thot� Zoti, �liruesi yt, ai q� t� ka formuar q� n� bark t� n�n�s: "Un� jam Zoti q� kam b�r� t�r� gj�rat, q� i vet�m, kam shpalosur qiejt� dhe kam shtrir� tok�n; kush ishte me mua?

Un� i b�j t� kota parashikimet e g�njeshtar�ve dhe i b�j shortar�t pa mend; un� b�j q� t� sprapsen njer�zit e urt� dhe e kthej dijen e tyre n� marr�zi.

V�rtetoj fjal�n e sh�rb�torit tim dhe i jap sukses k�shill�s s� lajm�tar�ve t� mi; un� i them Jeruzalemit: "Do t� kesh banor�", dhe qyteteve t� Jud�s: "Do t`ju rind�rtojn�", dhe un� do t� rind�rtoj g�rmadhat e tyre.

Un� i them humner�s: "Thahu!"; dhe un� do t� thaj lumenjt� e tu.

Them p�r Kirin: "Ai �sht� bariu im!" dhe do t� �oj� n� vend t�r� d�shirat e mia, duke i th�n� Jeruzalemit: "Do t� rind�rtohesh!", dhe tempullit: "Do t� jesh i q�ndruesh�m!"".