Kapitulli 40

"Ngush�lloni, ngush�lloni popullin tim, thot� Per�ndia juaj.

I flisni zemr�s s� Jeruzalemit dhe i shpallni q� koha e tij e luft�s ka mbaruar, q� paudh�sia e tij �sht� shlyer, sepse ka marr� nga duart e Zotit dyfishin p�r t� gjitha m�katet e tij".

Z�ri i dikujt q� b�rtet n� shkret�tir�: "Shtroni udh�n e Zotit, hapni n� shkret�tir� nj� rrug� p�r Per�ndin� ton�.

�do lugin� t� jet� e mbushur, �do mal dhe kod�r t� jen� sheshuar; vendet dredha-dredha t� drejtuar dhe v�ndet e v�shtira t� sheshuar.

At�her� lavdia e Zotit do t� zbulohet dhe �do qenie do ta shoh�, sepse goja e Zotit ka folur".

Nj� z� thot�: "B�rtit!", dhe p�rgjigja q� merr �sht�: "�far� t� b�rtas?". "B�rtit q� �do qenie �sht� si bari, dhe q� t�r� hiri i tij �sht� si lulja e fush�s

Bari thahet, lulja fishket, kur Fryma e Zotit fryn mbi t�; me siguri populli nuk �sht� ve�se bar.

Bari thahet, lulja fishket, por fjala e Per�ndis� ton� mbetet p�rjet�".

O Sion, ti q� sjell lajmin e mir�, ngjitu mbi nj� mal t� lart�! O Jeruzalem, ti q� sjell lajmin e mir�, ngrije z�rin me forc�! Ngrije z�rin, mos ki frik�! Thuaju qyteteve t� Jud�s: "Ky �sht� Per�ndia juaj!".

Ja, Per�ndia, Zoti, vjen i fuqish�m dhe krahu i tij sundon p�r t�. Ja, e ka shp�rblimin me vete, dhe shp�rblimi i tij e pararend.

Ai do t� kullos� kopen� e tij si nj� bari, do t`i mbledh� qengjat me krahun e tij dhe do t`i mbaj� n� gji t� tij, dhe do t� udh�heq� me �mb�lsi dhe kujdes delet q� kan� t� vegj�lit e tyre.

Kush i ka matur uj�at me grop�n e dor�s, kush ka marr� p�rmasat e qiellit me p�ll�mb�, kush ka mbledhur pluhurin e tok�s n� nj� mas� apo ka peshuar malet me nj� peshore dhe kodrat e tyre me nj� kandar?

Kush i ka marr� p�rmasat e Frym�s s� Zotit, ose si k�shilltari i tij i ka dh�n� m�sime?

Me k� �sht� konsultuar, q� t`i jepte mend, t`i m�sonte shtegun e drejt�sis�, t`i jepte dituri dhe t`i tregonte rrug�n e arsyes?

Ja, kombet jan� si nj� pik� uj� n� nj� kov�, konsiderohen si pluhuri i nj� peshoreje; ja, ai i ngre ishujt si t� ishin nj� send shum� i vog�l.

Libani nuk do t� mjaftonte p�r t� siguruar l�nd�n djeg�se q� i duhet zjarrit, as kafsh�t e tij nuk do t� mjaftonin p�r olokaustin.

T� gjitha kombet jan� si nj� hi� para tij dhe konsiderohen prej tij si nj� hi� dhe nj� kot�si.

Kujt d�shironi t`i p�rngjaj� Per�ndia dhe �far� figure do t`i vinit p�rball�?

Nj� artist shkrin nj� sh�mb�lltyr� t� gdhendur dhe argjendari e vesh me ar dhe shkrin zinxhir� t� vegj�l prej argjendi.

Ai q� �sht� tep�r i varf�r p�r nj� ofert� t� till� zgjedh nj� dru q� nuk kalbet dhe gjen nj� artizan t� shkath�t, q� i p�rgatit nj� sh�mb�lltyr� t� gdhendur q� nuk l�viz.

Por nuk e dini, nuk e keni d�gjuar? A nuk ju �sht� njoftuar q� n� fillim? Nuk e keni kuptuar nga themelet e tok�s?

Ai �sht� ai q� rri ulur mbi rruzullin e tok�s, banor�t e s� cil�s jan� si karkaleca; ai i shpalos qiejt� si nj� velo dhe i hap si nj� �ad�r ku mund t� banosh.

Ai i katandis princat n� nj� hi� dhe i b�n t� panevojsh�m gjykat�sit e tok�s.

Sapo jan� mbjell�, sapo jan� hedhur n� tok� sapo k�rcelli i tyre ka l�shuar rr�nj�, ai fryn mbi ta dhe ata thahen; uragani i merr me vete si kasht�.

"Me k� k�rkoni, pra, t� m� ngjasoni, q� t� jem baras me t�?", thot� i Shenjti.

Ngrini syt� tuaja p�rpjet� dhe shikoni: Kush i krijoi k�to gj�ra? Ai q� e nxjerr ushtrin� e tyre me shumic� dhe th�rret gjith�ka me em�r; p�r madh�shtin� e fuqis� s� tij dhe forc�n e tij, asnj� nuk mungon.

Pse thua, o Jakobi, dhe ti, Izrael, shpall: "Rruga ime i �sht� fshehur Zotit dhe p�r t� drejt�n time nuk kujdeset Per�ndia im?

Nuk e di ti, vall�, nuk e ke d�gjuar? Per�ndia i p�rjet�sis�, Zoti, krijuesi i kufijve t� tok�s, nuk mundohet dhe nuk lodhet, zgjuar�sia e tij �sht� e panjohshme.

Ai i jep forc� t� lodhurit dhe rrit fuqin� e t� k�puturit.

T� rinjt� mundohen dhe lodhen, t� rinjt� e zgjedhur me siguri pengohen dhe rr�zohen,

por ata q� shpresojn� te Zoti fitojn� forca t� reja, ngrihen me krah� si shqiponja, vrapojn� pa u lodhur dhe ecin pa u lodhur.