Kapitulli 37

Kur mbreti Ezekia d�gjoi k�t�, grisi rrobat, u mbulua me nj� thes dhe hyri n� sht�pin� e Zotit.

Pastaj d�rgoi Eliakimin, prefektin e pallatit, Shebnaun, sekretarin, dhe prift�rinjt� m� t� vjet�r t� mbuluar me thas� te profeti Isaia, bir i Amotsit,

t� cil�t i than�: "K�shtu thot� Ezekia: Kjo dit� �sht� nj� dit� ankthi, nd�shkimi dhe turpi, sepse f�mij�t jan� duke lindur, por nuk ka forc� p�r t`i pjell�.

Ndofta Zoti, Per�ndia yt, ka d�gjuar fjal�t e Rabshakehut, q� mbreti i Asiris�, zoti i tij, ka d�rguar p�r t� fyer Per�ndin� e gjall�, dhe do ta nd�shkoj� p�r shkak t� fjal�ve q� Zoti, Per�ndia yt, ka d�gjuar. Larto, pra, nj� lutje p�r kusurin q� mbetet akoma".

K�shtu sh�rb�tor�t e mbretit Ezekia shkuan te Isaia.

Dhe Isaia u tha atyre: "K�t� do t`i thoni zotit tuaj: K�shtu thot� Zoti: Mos ki frik� p�r shkak t� fjal�ve q� d�gjove, me t� cilat sh�rb�tor�t e mbretit t� Asiris� m� kan� fyer.

Ja, un� do t� d�rgoj p�rmbi t� nj� frym� dhe, sa t� d�gjoj� nj� lajm, do t� kthehet n� vendin e tij dhe n� vendin e tij do ta rr�zoj me shpat�".

K�shtu Rabshakehu u kthye dhe e gjeti mbretin e Asiris� q� po rrethonte Libnahun, sepse kishte m�suar q� mbreti ishte nisur nga Lakishi.

At�her� mbreti i Asiris� d�gjoi t� thuhet p�r Tirhakahun, mbretin e Etiopis�: "Ka dal� p�r t� luftuar kund�r teje". Sa d�gjoi k�t�, ai i d�rgoi lajm�tar�t Ezekias, duke i th�n�:

"Do t`i thoni k�shtu Ezekias, mbretit t� Jud�s: Mos l�r q� Per�ndia yt t� cilit i beson t� t� mashtroj� duke t� th�n�: "Jeruzalemi nuk do jepet n� duart e mbretit t� Asiris�".

Ja, ti d�gjove ato q� mbreti i Asiris� u ka b�r� gjith� vendeve t� tjera, duke vendosur shkat�rrimin e tyre. A do t� mund t� shp�toje vet�m ti?

A kan� �liruar vall� mbret�rit e kombeve ato q� et�rit e mi kan� shkat�rruar: Gozanin, Haranin, Retsefin dhe bijt� e Edenit q� ishin n� Telasar?

Ku jan� mbreti i Hamathit, mbreti i Arpadit dhe mbreti i qytetit t� Sefarvaimit, t� Henas dhe t� Ivahut?".

Ezekia e mori letr�n nga duart e lajm�tar�ve dhe e lexoi; pastaj u ngjit n� sht�pin� e Zotit dhe e shpalosi para Zotit.

Pastaj Ezekia iu lut Zotit, duke th�n�:

"O Zot i ushtrive, Per�ndi i Izraelit q� ulesh midis kerubin�ve, ti je Per�ndia, ti vet�m, i t� gjitha mbret�rive t� tok�s; ti ke b�r� qiejt� dhe tok�n.

V�r veshin, o Zot, dhe d�gjo; hap syt�, o Zot, dhe shiko. D�gjo t�r� fjal�t q� Senakeribi ka d�rguar t� thot� p�r t� fyer Per�ndin� e gjall�.

N� t� v�rtet�, o Zot, mbret�rit e Asiris� kan� shkat�rruar t� gjitha kombet dhe vendet e tyre,

dhe kan� hedhur n� zjarr per�ndit� e tyre, sepse k�to nuk ishin per�ndi, por vep�r e duarve t� njeriut, dru e gur; p�r k�t� arsye i kan� shkat�rruar.

Por tani, o Zot, Per�ndia yn�, na �liro nga duart e tij, me q�llim q� t� gjitha mbret�rit� e tok�s t� njohin q� ti vet�m je Zoti".

At�her� Isaia, bir i Amotsit, i �oi fjal� Ezekias: "K�shtu thot� Zoti, Per�ndia i Izraelit: Me qen� se ti m� je lutur p�rsa i p�rket Senakeribit, mbretit t� Asiris�,

kjo �sht� fjala q� Zoti ka shqiptuar kund�r tij: Virgj�resha, bij� e Sionit, t� p�r�mon dhe tallet me ty; e bija e Jeruzalemit tund kok�n prapa teje.

Cilin ke posht�ruar dhe fyer? Kund�r kujt ke ngritur z�rin dhe n� m�nyr� arrogante syt� e tu? Kund�r t� Shenjtit t� Izraelit.

Me an� t� sh�rb�tor�ve t� tu ke posht�ruar Zotin dhe ke th�n�: "Me morin� e qerreve t� mia u ngjita n� maj� t� maleve, n� skajet e Libanit. Do t� rr�zoj kedrat e tij m� t� lart� dhe qiparisat e tij m� t� bukur; do t� arrij lart�sin� e tij m� t� larg�t, pyllin e tij m� t� harlisur.

Kam g�rmuar dhe kam pir� uj�; me tabanin e k�mb�ve t� mia kam thar� t� gjitha lumenjt� e Egjiptit".

A nuk ke d�gjuar vall� se prej shum� kohe e kam p�rgatitur k�t� gj�, planin e kam p�rgatitur qysh nga koh�t e vjetra? Tani kam b�r� q� t� ndodh� kjo: q� ti t`i kthesh n� nj� grumbull g�rmadhash qytetet e fortifikuara.

Prandaj banor�t e tyre, t� cil�t s`kan� forca, ishin t� trembur dhe t� hutuar; ishin si bari i fushave, si bari i vog�l jeshil, si bari i �ative, i cili digjet para se t� rritet.

Por un� e njoh banes�n t�nde, hyrjen dhe daljen t�nde, madje edhe zem�rimin t�nd t� madh kund�r meje.

Duke qen� se je zem�ruar shum� kund�r meje dhe paturp�sia jote ka arritur te vesh�t e mi, do t� v� unaz�n time n� flegrat e hund�ve, frerin tim n� goj� dhe do t� t� kthej n� rrug�n nga ke ardhur.

Dhe kjo do t� jet� shenja p�r ty; sivjet do t� hani at� q� rritet vetvetiu, vitin e dyt� at� q� rritet po nga ky burim; por vitin e tret� do t� mbillni dhe do t� korrni, do t� mbillni vreshta dhe do t� hani frytin e tyre.

Dhe pjesa q� mbetet e sht�pis� s� Jud�s q� do t� shp�toj� do t� vazhdoj� t� v�r� rr�nj� posht� dhe t� b�j� fryte lart.

Sepse nga Jeruzalemi do t� dal� mbetje dhe nga mali i Sionit ata q� kan� shp�tuar. Zelli i Zotit t� ushtrive do ta b�j� k�t�".

Prandaj k�shtu thot� Zoti kund�r mbretit t� Asiris�: "Ai nuk do t� hyj� n� k�t� qytet as ka p�r t� hedhur ndonj� shigjet�, nuk do t`i dal� p�rpara me mburoja as ka p�r t� nd�rtuar ndonj� ledh kund�r tij.

Ai do t� kthehet n�p�r at� rrug� nga ka ardhur dhe nuk do t� hyj� n� k�t� qytet", thot� Zoti.

"Sepse un� do ta mbroj k�t� qytet p�r ta shp�tuar, p�r hirin tim dhe p�r hir t� Davidit, sh�rb�torit tim".

Pastaj engj�lli i Zotit doli dhe goditi n� kampin e Asir�ve nj�qind e tet�dhjet� e pes� mij� njer�z; dhe kur njer�zit u �uan n� m�ngjes, ja, t� gjith� ishin kufoma.

At�her� Senakeribi, mbret i Asiris�, ngriti �adrat, u nis dhe u kthye n� sht�pi dhe mbeti n� Niniv.

Dhe ndodhi q�, nd�rsa ai po adhuronte n� tempullin e per�ndis� s� tij Nisrok, bijt� e tij Adramalek dhe Sharetser e vran� me shpat�; pastaj u strehuan n� vendin e Araratit. N� vend t� tij mbret�roi i biri, Esarhadoni.