Kapitulli 34

Afrohuni, o kombe, p�r t� d�gjuar; o popuj, kini kujdes. Le t� d�gjoj� toka dhe gjith�ka q� �sht� n� t�, bota dhe gjith�ka q� ajo prodhon.

Sepse Zoti �sht� zem�ruar me t� gjitha kombet, �sht� indinjuar me t� gjitha ushtrit� e tyre; ai ka vendosur shkat�rrimin e tyre, i braktis n� masak�r.

T� vrar�t e tyre do t� hidhen tutje, kufomat e tyre do t� qelben dhe malet do t� shkrihen me gjakun e tyre.

T�r� ushtria e qiellit do t� zhduket, qiejt� do t� mblidhen rrotull si nj� lib�r, por t�r� ushtria e tyre do t� bjer�, ashtu si bie gjethi nga hardhia, si bie nj� fryt i fishkur nga fiku.

Me qen� se shpata ime �sht� dehur n� qiell, ja ajo po gatitet t� bjer� mbi Edomin, mbi popullin q� kam vendosur t� shfaroset, p�r t� v�n� n� vend drejt�sin�.

Shpata e Zotit �sht� plot me gjak, �sht� ngopur me dhjam�, me gjakun e qengjave dhe t� cjepve, me dhjamin e veshkave t� deshve; sepse Zoti b�n nj� flijim n� Botsrah dhe nj� k�rdi t� madhe n� vendin e Edomit.

Bashk� me ta bien buaj, m�zet�r tok me dema; toka e tyre �sht� vaditur me gjak, pluhuri i tyre �sht� ngopur me dhjam�.

Sepse �sht� dita e hakmarrjes t� Zotit, viti i shp�rblimit p�r ��shtjen e Sionit.

P�rrenjt� do t� kthehen n� katran, pluhuri i vet n� squfur, toka e vet do t� b�het rr�shir� e zjarrt�.

Nuk do t� shuhet as dit�n as nat�n, tymi i tij do t� ngjitet p�rjet�; do t� mbetet e shkret� brez pas brezi, askush nuk do t� kaloj� mbi t�.

Zot�r t� tij do t� b�hen pelikani dhe iriqi dhe do t� banojn� aty kukuvajka dhe korbi. Zoti do t� shtrij� mbi t� litarin e d�shp�rimit, plumb�en e boshll�kut.

Do t`i th�rrasin fisnik�t n� mbret�ri, por nuk do ket� asnj� prej tyre, dhe t�r� princat jan� katandisur n� hi�.

N� pallatet e tij do t� rriten gjemba, n� fortesat e tij hithra dhe carangtha; do t� b�het banes� p�r �akejt�, nj� vend i rrethuar p�r strucat.

Kafsh�t e shkret�tir�s do t� takohen me kafsh�t q� ul�rijn�, cjept� do t� th�rrasin njeri tjetrin; do t� vendosen aty edhe kukuvajkat dhe do t� gjejn� nj� vend pushimi.

Do t� b�j� folen� e vet gjarp�ri-shigjet�, do t� l�shoj� aty vez�t, do t`i �el� dhe do t`i mbledh� n� hijen e tij t� vegj�lit e vet, aty do t� mblidhen edhe hutat, secili me shokun e vet.

K�rkoni n� librin e Zotit dhe lexoni: asnj� prej tyre nuk do t� mungoj�, askujt nuk do t`i mungoj� shoku i vet, sepse e ka urdh�ruar goja e tij dhe e ka mbledhur Fryma e tij.

Ai vet� e ka hedhur shortin p�r ta, dhe dora e tij e ka ndar� midis tyre me vij�n e matjes; do ta zot�rojn� p�r gjithnj�; do t� banojn� aty brez pas brezi.