Kapitulli 26

At� dit� do t� k�ndohet kjo k�ng� n� vendin e Jud�s: "Ne kemi nj� qytet t� fort�; Per�ndia ka v�n� shp�timin p�r mure dhe p�r bastione.

Hapni portat dhe le t� hyj� kombi i drejt�, q� ruan besnik�rin�".

M�ndjes q� pushon te ti, ti i ruan nj� paqe t� p�rsosur, sepse kjo ka besim te ti.

Kini besim te Zoti p�rjet�, sepse Zoti, po, Zoti �sht� shk�mbi i p�rjetsh�m.

Ai ka p�rulur ata q� rrinin lart, ka ulur qytetin e lart�, e ka ulur deri n� tok�, e ka hedhur n� pluhur;

k�mb�t e shkelin, pik�risht k�mb�t e t� varf�rit dhe hapat e mjeran�ve.

Rruga e t� drejtit �sht� e drejt�; o Per�ndi i drejt�, ti sheshon shtegun e t� drejtit.

Po, n� rrug�n e gjykimeve t� tua, o Zot, ne t� kemi pritur. D�shira e shpirtit ton� i drejtohet emrit t�nd dhe kujtimit t�nd.

Me shpirtin tim t� d�shiroj nat�n, po, me frym�n q� �sht� brenda meje t� k�rkoj n� m�ngjes her�t; sepse kur shfaqen gjykimet e tua mbi tok�, banor�t e bot�s m�sojn� drejt�sin�.

N� rast se falet i pabesi, ai nuk do ta m�soj� drejt�sin�; ai do t� veproj� n� m�nyr� t� �oroditur n� vendin e ndershm�ris� dhe nuk do t� mund t� shikoj� madh�shtin� e Zotit.

O Zot, dora jote �sht� ngritur, por ata nuk e shohin. Por ata do ta shohin zellin t�nd p�r popullin t�nd dhe do t� mbeten t� hutuar; po, zjarri i armiqve t� tu do t`i p�rpij�.

O Zot, ti do t� vendos�sh paqen p�r ne, sepse ti kryen p�r ne �do vep�r ton�n.

O Zot, Per�ndia yn�, zot�r t� tjer�, ve� teje, na kan� sunduar; por vet�m p�r ty t� mbajm� mend emrin.

T� vdekurit nuk do t� rijetojn� m�, ata q� shkuan nuk do t� vijn� m�; prandaj ti i ke nd�shkuar, ke shkat�rruar dhe ke zhdukur �do kujtim t� tyre.

Ti e ke rritur kombin, o Zot, e ke rritur kombin, je p�rl�vduar; i ke zgjeruar t�r� kufijt� e vendit.

O Zot, n� �astet e fatkeq�sis� t� kan� kujtuar, kan� b�r� nj� lutje kur nd�shkimi yt po i godiste.

Ashtu si nj� grua me barr� q� �sht� gati p�r t� lindur dhe p�rp�litet dhe ul�rin nga t� prerat q� ka, k�shtu kemi qen� ne para teje, o Zot.

Jemi ngjizur, kemi ndjer� dhembjet, ashtu sikur t� kishim p�r t� lindur, por ishte vet�m er�; nuk i kemi dh�n� asnj� shp�tim vendit dhe banor�t e bot�s nuk kan� r�n�.

T� vdekurit e tu do t� rijetojn�, bashk� me kufom�n time, do t� ringjallen. Zgjohuni dhe g�zohuni, o ju q� banoni n� pluhur! Sepse vesa jote �sht� si vesa e nj� drite q� shk�lqen dhe toka do t� nxjerr� n� drit� t� vdekurit.

Shko, o populli im, hyr n� dhomat e tua, mbylli portat e tua prapa teje; fshihu p�r nj� �ast, deri sa t� kaloj� zem�rimi.

Sepse ja, Zoti del nga banesa e tij p�r t� nd�shkuar paudh�sin� e banor�ve t� tok�s; toka do t� nxjerr� n� shesh gjakun e derdhur dhe nuk do t� t`i fsheh� m� t� vrar�t e saj.