Kapitulli 10

Mjer� ata q� nxjerrin dekrete t� padrejta dhe ata q� vazhdojn� t� hartojn� vendime t� padrejta,

p�r t`u mohuar drejt�sin� t� mjer�ve, p�r t`u mohuar t� drejt�n t� varf�rve t� popullit tim, dhe p�r t`i b�r� grat� e veja pre t� tyre dhe jetim�t pla�k� t� tyre.

�far� do t� b�ni dit�n e nd�shkimit dhe t� shkat�rrimit q� do t� vij� nga larg? Te kush do t� ikni p�r t� k�rkuar ndihm� dhe kujt do t`ia lini pasurin� tuaj?

Atyre nuk do t`u mbetet tjet�r ve� se t� p�rkulen midis rob�rve ose t� bien midis t� vrar�ve. Megjith�k�t� zem�rimi i tij nuk qet�sohet dhe dora e tij mbetet e shtrir�.

Mjer� Asiria, shufra e zem�rimit tim, n� duart e s� cil�s ndodhet shkopi i indinjat�s sime!

Un� do ta d�rgoj kund�r nj� kombi t� pabes� dhe kund�r popullit t� zem�rimit tim. Do ta urdh�roj q� ta pla�kit�, ta zhvesh� dhe ta shkel� si balt�n e rrug�ve.

Por ajo mendon ndryshe dhe n� zem�r t� vet ka plane t� tjera, por d�shiron t� shkat�rroj� dhe t� shfaros� nj� num�r t� madh kombesh.

N� fakt thot�: "Princat e mi nuk jan� t� gjith� mbret�r?

A nuk �sht� Kalno si Karkemishi? A nuk �sht� Hamathi si Arpadi? A nuk �sht� Samaria si Damasku?

Ashtu si� ka arritur dora ime mbret�rit� e idhujve, sh�mb�lltyrat e gdhendura t� t� cil�ve ishin m� t� shumta se ato t� Jeruzalemit dhe t� Samarias,

ashtu si b�ra me Samarian dhe me idhujt e saj, a nuk do t� veproj edhe n� Jeruzalem dhe me idhujt e tij?".

Por do t� ndodh� q�, kur Zoti t� ket� mbaruar t�r� vepr�n e tij n� malin Sion dhe n� Jeruzalem, ai do t� thot�: "Un� do t� d�noj frytin e m�ndjemadh�sis� s� zemr�s s� mbretit t� Asiris� dhe lavdin� e syve t� tij krenar�".

N� fakt ai thot�: "E b�ra me forc�n e dor�s sime dhe me diturin� time, sepse jam i zgjuar; l�viza kufijt� e popujve, pla�kita thesaret e tyre dhe si nj� njeri i fuqish�m shfuqizova ata q� rrinin mbi fron.

Dora ime ka gjetur si nj� fole pasurit� e popujve; ashtu si dikush mbledh vez�t e braktisura, k�shtu un� grumbullova t�r� dheun dhe nuk pati asnjeri q� t� l�viz� krah�t, apo t� hap� sqepin dhe t� ping�roj�".

Mos vall� s�pata l�vdohet me at� q� pret me t� ose mburret sharra me at� q� e p�rdor? Ashtu si shufra t� duhej t� drejtonte at� q� e ngre, apo shkopi t� mund t� ngrihej a thua se nuk �sht� prej druri!

Prandaj Per�ndia, Zoti i ushtrive, do t� d�rgoj� lig�shtimin midis radh�ve t� tyre m� t� fuqishme, dhe n� vend t� lavdis� s� tij ai do t� ndez� nj� zjarr, si flak�t e nj� zjarri.

K�shtu drita e Izraelit do t� b�het nj� zjarr dhe i Shenjti i tij nj� flak�, q� do t� flak�roj� dhe do t� p�rpij� ferrat dhe gjembat brenda nj� dite t� vetme.

Ai do t� konsumoj� lavdin� e pyllit t� tij dhe t� fush�s pjellore t� tij nga shpirti deri te trupi; do t� jet� si nj� i s�mur� q� lig�shtohet.

Pjesa tjet�r e drur�ve t� pyllit t� tij do t� katandiset n� nj� num�r aq t� vog�l q� edhe nj� f�mij� mund t`i num�roj�.

At� dit� do t� ndodh� q� pjesa q� mbetet e Izraelit dhe ata q� kan� shp�tuar nga sht�pia e Jakobit nuk do t� mb�shteten m� mbi at� q� i godiste, por do t� mb�shteten n� t� v�rtet� mbi Zotin, t� Shenjtin e Izraelit.

Nj� mbetje, mbetja e Jakobit, do t`i kthehet Zotit t� fuqish�m.

Sepse, edhe sikur populli yt, o Izrael, t� ishte si r�ra e detit, vet�m nj� mbetje e tij do t� kthehet; shfarosja e dekretuar do ta b�j� drejt�sin� t� v�rshoj�.

N� fakt Zoti, Zoti i ushtrive, do t� kryej� shfarosjen e dekretuar n� mes t� t� gjith� dheut.

Prandaj k�shtu thot� Zoti, Zoti i ushtrive: "O populli im, q� banon n� Sion, mos ki frik� nga Asiri, q� t� rreh me shuf�r dhe ngre kund�r teje shkopin e tij, ashtu si b�ri Egjipti.

Sepse edhe pak koh� dhe indinjata do t� marr� fund, nd�rsa zem�rimi im do t� drejtohet p�r shkat�rrimin e tyre.

Zoti i ushtrive do t� ngrej� kund�r tij kamxhikun, ashtu si� e goditi Madianin te shk�mbi i Horebit; dhe ashtu si shtriu shkopin e tij mbi det, k�shtu do ta ngrer� akoma ashtu si b�ri n� Egjipt.

At� dit� do t� ndodh� q� barra e tij do t� hiqet nga kurrizi dhe zgjedha e tij nga qafa jote; zgjedha do t� shkat�rrohet nga vajosj e vajit".

Ai arrin n� Ajath, e kap�rcen Migronin dhe i l� ngarkes�n e tij n� Mikmash.

Kap�rcejn� vendkalimin, fushojn� n� Geba; Ramahu dridhet, Gibeahu i Saulit ka ikur.

�o z�rin t�nd, o bija e Galimit! Kij kujdes, o Laish! E mjera Anathoth!

Madmenahu ka ikur, banor�t e Gebimit k�rkojn� nj� streh�.

Megjithat� do t� q�ndroj� sot n� Nob, duke tundur grushtin kund�r malit t� bij�s s� Sionit, kodr�s s� Jeruzalemit.

Ja, Zoti, Zoti i ushtrive, do t`i k�pus� deg�t me dhun� t� tmerrshme; m� t� lartat do t� priten; m� krenar�t do t� ulen.

Ai do t� rr�zoj� me s�pat� pjes�n m� t� dendur t� pyllit dhe Libani do t� bjer� n�n goditjet e t� Fuqishmit.