Kapitulli 7

Ndodhi n� dit�t e Ashazit, birit t� Jothamit, birit t� Uziahut, mbret i Jud�s, q� Retsini, mbret i Siris� dhe Pekahu, bir i Remaliahut, mbret i Izraelit, dol�n p�r luft� kund�r Jeruzalemit, por nuk arrit�n ta shtien n� dor�.

Prandaj ia referuan sht�pis� s� Davidit duke th�n�: "Sir�t kan� ngritur kampin e tyre n� Efraim". K�shtu zemra e Ashazit dhe zemra e popullit t� tij u drodh�n, ashtu si dridhen drur�t e pyllit nga era.

At�her� Zoti i tha Isaias: "Dil p�rpara Ashazit, ti dhe biri yt Shear-Jashubi, n� skajin e kanalit t� hauzit t� sip�rm n� rrug�n e ar�s s� lar�sit,

dhe thuaji: Shiko t� rrish i qet�, mos ki frik� dhe zemra jote t� mos lig�shtohet p�r shkak t� k�tyre dy mbeturinave t� ur�s s� zjarrit q� nxjerr tym, p�r zem�rimin e zjarrt� t� Retsinit dhe t� Siris�, dhe t� birit t� Remaliahut.

Sepse Siria, Efraimi dhe i biri i Remaliahut kan� menduar t� k�qija kund�r teje, duke th�n�:

"T� dalim kund�r Jud�s, ta temerrojm�, t� hapim nj� t� �ar� n� muret e saj dhe t� vendosim si mbret n� mesin e saj t� birin e Tabeelit"".

K�shtu thot� Zoti, Zoti: "Kjo nuk ka p�r t� ardhur, nuk ka p�r t� ndodhur,

sepse kryeqyteti i Siris� �sht� Damasku dhe i pari i Damaskut �sht� Retsini. Br�nda gjasht�dhjet� e pes� vjetve Efraimi do t� b�het cop�-cop� dhe nuk do t� jet� m� popull.

Kryeqyteti i Efraimit �sht� Samaria dhe i pari i Samaris� �sht� i biri i Remaliahut. Po t� mos besoni, me siguri nuk do t� b�hemi t� q�ndruesh�m".

Zoti i foli p�rs�ri Ashazit dhe i tha:

"K�rkoji nj� shenj� p�r vete Zotit, Per�ndis� t�nd; k�rkoja ose n� thell�sit� ose n� lart�sit�".

Por Ashazi u p�rgjigj: "Un� nuk do t� k�rkoj asgj�, nuk dua t� tundoj Zotin".

At�her� Isaia tha: "D�gjoni tani, o sht�pi e Davidit! Mos �sht�, vall�, nj� gj� e vog�l p�r ju t� lodh�sh njer�zit, q� doni t� lodhni edhe Per�ndin� tim?

Prandaj vet Zoti do t`ju jap� nj� shenj�: Ja, e virgj�ra do t� mbetet me barr� dhe do t� lind� nj� f�mij� t� cilin do ta quaj� Emanuel.

Ai do t� haj� ajk� dhe mjalt� deri sa t� m�soj� t� hedh� posht� t� keqen dhe t� zgjedh� t� mir�n.

Por para se f�mija t� m�soj� t� hedh� posht� t� keqen dhe t� zgjedh� t� mir�n, vendi t� cilin ti e druan p�r shkak t� dy mbret�rve t� tij do t� braktiset.

Zoti do t� sjell� mbretin e Asiris� mbi ty, mbi popullin t�nd dhe mbi sht�pin� e atit t�nd dit� q� nuk kan� ardhur q� kur Efraimi u nda nga Juda.

At� dit� do t� ndodh� q� Zoti do t`u f�rsh�llej� mizave q� ndodhen n� skajet e lumenjve t� Egjiptit dhe blet�ve q� ndodhen n� vendin e Asiris�.

Ato do t� vijn� dhe t� vendosen n� luginat e shkretuara, n� t� �arat e krepave, mbi t� gjitha g�mush�t me gjemba dhe mbi t� gjitha kullotat.

At� dit� Zoti me nj� brisk t� marr� hua p�rtej Lumit, dometh�n� me mbretin e Asiris�, do t� rruaj� kok�n dhe qimet e k�mb�ve, si edhe mjekr�n.

At� dit� do t� ndodh� q� dikush do t� mbaj� nj� lop� t� re dhe dy dele,

dhe p�r shkak t� boll�kut t� qum�shtit q� do t`i japin, ai do t� haj� ajk�, sepse ajk� dhe mjalt� kan� p�r t� ngr�n� t� gjith� ata q� kan� mbijetuar dhe jan� l�n� n� mes t� vendit.

At� dit� �do vend ku mund t� kishte nj� mij� hardhi me nj� vler� prej nj� mij� siklash argjendi do t� b�het pre e ferrave dhe e gjembave.

Do t� hyhet n� to me shigjeta dhe me hark, sepse t�r� vendi do t� jet� i mbuluar nga ferra dhe gjemba.

Dhe mbi t� gjitha kodrat q� u �el�n me shat� nuk do t� kalohet m� nga frika e ferrave dhe gjembave; do t� jen� nj� vend ku do t� d�rgohen qet� dhe q� do t� shkelet nga dhent�".