Kapitulli 5

Dua t� k�ndoj p�r t� dashurin tim nj� kantik t� mikut tim lidhur me vreshtin e tij. I dashuri im kishte nj� vresht mbi nj� kodrin� shum� pjellore.

E rrethoi me nj� gardh, hoqi gur�t, mbolli hardhi t� cil�sis� m� t� mir�, nd�rtoi n� mes nj� kull� dhe b�ri nj� trokull. Ai priste q� t� prodhonte rrush t� mir�, kurse prodhoi rrush t� eg�r.

K�shtu, pra, o banor� t� Jeruzalemit dhe njer�z t� Jud�s, gjykoni midis meje dhe vreshtit tim.

�far� mund t`i kisha b�r� vreshtit tim q� nuk ia kam b�r�? Pse, nd�rsa un� prisja t� m� jepte rrush t� mir�, ajo m� dha rrush t� eg�r?

Por tani do t`ju njoftoj at� q� gatitem t� b�j me vreshtin tim: do ta heq gardhin dhe do ta p�rpihet krejt, do t� shemb murin e tij dhe at� do ta shkelin.

Do ta katandis n� nj� shkret�tir�: as nuk do ta krasit as nuk do ta punoj me shat�, por do t� mbijn� ferra dhe gjemba; dhe do t� urdh�roj ret� q� t� mos bjer� shi, fare.

Vreshti i Zotit t� ushtrive �sht� sht�pia e Izraelit, dhe njer�zit e Jud�s jan� mb�ltesa e k�naq�sis� s� tij. Ai priste ndershm�ri, dhe ja, gjakderdhje, priste drejt�si dhe ja, britma ankthi.

Mjer� ata q� i shtojn� sht�pis� nj� sht�pi tjet�r, q� bashkojn� nj� ar� me nj� ar� tjet�r, deri sa t� mos ket� m� vend, dhe k�shtu t� mbeten t� vetmuar p�r t� banuar n� mes t� vendit.

N� vesh�t e mi Zoti i ushtrive �sht� betuar: "N� t� v�rtet� shum� sht�pi do t� shkretohen, sht�pi t� bukura dhe t� m�dha do t� mbeten pa banor�".

Sepse dhjet� juger� vresht do t� prodhojn� vet�m nj� bato dhe nj� homer fare do t� prodhoj� vet�m nj� efa.

Mjer� ata q� ngrihen her�t n� m�ngjes p�r t`u turrur pas pijeve deh�se dhe vonohen deri n� mbr�mje sa t� flak�rohen nga vera!

N� banketet e tyre ka qeste, harpa, dajre, fyell dhe ver�, por ata nuk i kushtojn� kujdes vepr�s s� Zotit dhe nuk marrin parasysh at� q� ai ka b�r� me duart e tij.

Prandaj populli im shkon n� rob�ri p�r munges� njohurie, fisnik�ria e tij vdes nga uria dhe turma e tij do t� digjet nga etja.

Prandaj Sheoli ka zmadhuar goj�n e tij dhe e ka hapur goj�n e tij jasht� mase, dhe n� t� do t� zbresin lavdia e tij, turma e tij, zhurma e tij dhe ai q� feston n� t�.

Njeriu i zakonsh�m do t� p�rulet, njeriu i r�nd�sish�m do t� ulet dhe syt� e krenar�ve do t� p�rulen.

Por Zoti i ushtrive do t� jet� lart�suar n� gjyq, dhe Per�ndia i shenjt� do t� tregohet i shenjt� n� drejt�si.

At�her� qengjat do t� kullosin si n� kullotat e tyre dhe t� huajt� do t� p�rpijn� arat e shkretuara t� t� pasurve.

Mjer� ata q� t�rheqin padrejt�sin� me litar�t e falsitetit dhe m�katin si me litar�t e qerres,

dhe thon�: "Le ta b�j� shpejt, le ta kryej� vepr�n e tij, q� t� mund ta shohim. Le t� afrohet dhe t� kryhet plani i t� Shenjtit t� Izraelit q� t� mund ta shohim".

Mjer� ata q� e quajn� t� mir� t� keqen dhe t� keqe t� mir�n, q� nd�rrojn� terrin n� drit� dhe drit�n n� terr, q� nd�rrojn� hidh�sir�n n� �mb�lsi dhe �mb�lsin� n� hidh�si!

Mjer� ata q� jan� t� urt� n� syt� e tyre dhe t� zgjuar para vetvetes!

Mjer� kampion�ve n� pirjen e ver�s dhe t� shkatht�ve n� p�rzierjen e pijeve deh�se,

q� e nxjerrin t� pafajsh�m njeriun e keq p�r nj� dhurat� dhe ia mohojn� t� drejtit t� drejt�n e tij!

Prandaj, ashtu si nj� gjuh� zjarri p�rpin kallamishtet dhe flaka konsumon kasht�n, k�shtu rr�nja e tyre do t� hiqet si nj� kalb�sir� dhe lulja e tyre do t� hiqet si t� ishte pluhur, sepse kan� hedhur posht� ligjin e Zotit t� ushtrive dhe kan� p�r�muar fjal�n e t� Shenjtit t� Izraelit.

P�r k�t� zem�rimi i Zotit �sht� ndezur kund�r popullit t� tij; ai ka shtrir� dor�n e vet kund�r tij dhe e ka goditur; k�shtu malet u drodh�n dhe kufomat e tyre rrin� si mbeturina n� mes t� rrug�ve; megjith�k�t� zem�rimi i tij nuk �sht� qet�suar dhe dora e tij rri e shtrir�.

Ai do t� ngrer� nj� flamur p�r kombet e larg�ta dhe do t`u f�rsh�llej� nga skajet e tok�s; dhe ja, ato do t� vijn� shpejt dhe menj�her�.

Asnj� prej tyre nuk do t� jet� i lodhur ose do t� l�kundet, asnj� nuk ka p�r t� dremitur ose p�r t� fjetur; brezi i ij�ve t� tyre nuk do t� zgjidhet, nuk do t� k�putet gjalma e k�puc�ve t� tyre.

Shigjetat e tyre jan� me maj� dhe t�r� harqet e tyre jan� t� nderura; thundrat e kuajve t� tyre do t� duken si gur� dhe rrotat e qerreve t� tyre si nj� shakullim�.

Vrumbullima e tyre do t� jet� si ajo e nj� luani: do t� vrumbullojn� si luan� t� vegj�l, po, do t� vrumbullojn�, do ta z�n� gjahun dhe do ta �ojn� n� nj� vend t� sigurt dhe askush nuk do t`ua heq�.

At� dit� do t� ul�rijn� kund�r Jud�s ashtu si ul�rin deti; po t� shikosh vendin, ja err�sira dhe ankthi, dhe drita do t� err�sohet nga ret�.