Kapitulli 3

Mbi shtratin tim gjat� nat�s k�rkova at� q� dashuron zemra ime, e k�rkova, por nuk e gjeta.

Tani do t� ngrihem dhe do t� shkoj rrotull n�p�r qytet, n�p�r rrug�t dhe n�p�r sheshet do t� k�rkoj at� q� do zemra ime. E k�rkova, por nuk e gjeta.

Rojet q� sillen n�p�r qytet m� takuan. I pyeta ata: "A e pat� at� q� do zemra ime?".

Sapo i kalova, gjeta at� q� do zemra ime. E shtr�ngova fort dhe nuk kam nd�rmend ta braktis deri sa ta �oj n� sht�pin� e n�nes sime dhe n� dhom�n e asaj q� m� ka ngjizur.

Ju p�rgj�rohem, o bija t� Jeruzalemit, p�r gazelat dhe sutat e fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurin time deri sa k�shtu t`i p�lqej�.

Kush �sht� ajo q� vjen nga shkret�tira, si kollona tymi, e parfumuar me mirr� dhe temjan dhe me lloj-lloj pluhurash aromatik� t� treg�tar�ve?

Ja shtrati i Salomonit, rreth t� cilit q�ndrojn� gjasht�dhjet� njer�z guximtar�, trima t� Izraelit.

T� gjith� p�rdorin shpat�n, jan� t� rrahur n� ��shtjen e luft�s; secili mban shpat�n n� ij� p�r tmerret e nat�s.

Mbreti Salomon i ka b�r� vetes nj� lektiz� me dru Libani.

I ka b�r� kolonat e saj prej argjendi, shpinz�n e saj prej ari, ndenj�sen prej purpuri; pjesa e brend�shme e saj �sht� qendisur me dashuri nga bijat e Jeruzalemit.

Dilni, bija t� Sionit, soditni mbretin Salomon me kuror�n me t� cil�n e ka kuror�zuar e �ma, dit�n e dasm�s s� tij, dit�n e g�zimit t� zemr�s s� tij.