Kapitulli 2

Un� thash� n� zemr�n time: "Eja tani, dua t� t� v� n� prov� me g�zimin, dhe ti do t� g�zosh �ndjen". Por ja, edhe kjo �sht� kot�si.

P�r t� qeshurit kam th�n�: "�sht� nj� marr�zi, dhe p�r g�zimin: "Kujt i sh�rben?".

K�rkova n� zemr�n time si ta k�naq trupin tim me ver�, duke e nxitur nj�koh�sisht zemr�n time drejt dituris� dhe t`i qepet marr�zis�, deri sa t� shoh cila �sht� e mira q� bijt� e njer�zve do t� duhej t� b�nin n�n qiell t�r� dit�t e jet�s s� tyre.

K�shtu kreva punime t� m�dha p�r vete; nd�rtova sht�pi, mbolla vreshta,

b�ra kopshte dhe parqe, duke mbjell� drur� frutor� t� �do lloji;

nd�rtova pellgje p�r ujin me t� cilat t� mund t� vadis pyllin q� t� rriten drur�t.

Bleva sh�rb�tor� dhe sh�rb�tore dhe u b�ra me sh�rb�tor� q� lind�n n� sht�pi; pata pasuri t� m�dha n� kope me bag�ti t� trash� dhe t� im�t m� tep�r se ata q� kishin qen� para meje n� Jeruzalem.

Grumbullova p�r vete edhe argjend, ar dhe pasurit� e mbret�rve dhe t� krahinave; gjeta k�ng�tar� dhe k�ng�tare, k�naq�sit� e bijve t� njer�zve, dhe vegla muzikore t� �do lloji.

K�shtu u b�ra i madh dhe u begatova m� tep�r se ata q� kishin qen� para meje n� Jeruzalem; edhe dituria m� mbeti mua.

T�r� ato q� syt� e mi d�shironin, nuk ua mohova atyre; nuk i refuzova zemr�s sime asnj� qejf, sepse zemra ime k�naqej me �do pun� timen; dhe ky ka qen� shp�rblimi p�r �do pun� t� b�r� nga un�.

Pastaj u ktheva t� shikoj t�r� veprat q� kishin b�r� duart e mia dhe mundin tim p�r t`i kryer; dhe ja, t� gjitha ishin kot�si dhe nj� k�rkim p�r t� kapur er�n; nuk kishte asnj� p�rfitim n�n diell.

At�her� u ktheva t� rrah me mend diturin�, marr�zin� dhe budallall�kun. "�far� do t� b�j� njeriu q� do t� z�r� vendin e mbretit, n� mos at� q� �sht� b�r�?".

Pastaj kuptova q� dituria ka nj� ep�rsi mbi budallall�kun, ashtu si drita ka nj� ep�rsi mbi err�sir�n.

I urti i ka syt� n� kok�, kurse budallai ec�n n� err�sir�; por kuptova gjithashtu q� t� dyve u �sht� rezervuar i nj�jti fat.

K�shtu thash� n� zemr�n time: "Po ai fat q� i takon budallait m� takon edhe mua". �`p�rfitim ke se ke qen� m� i urt�?". Prandaj thash� n� zemr�n time: "Edhe kjo �sht� kot�si".

Nuk mbetet n� fakt asnj� kujtim jet�gjat� si i njeriut t� urt� ashtu edhe i njeriut budalla, sepse n� dit�t e ardhme gjith�ka do t� harrohet. Dhe ashtu si vdes budallai, n� t� nj�jt�n m�nyr� vdes i urti.

Prandaj fillova t� urrej jet�n, sepse t� gjitha ato q� b�hen n�n diell m� jan� b�r� t� neveritshme, sepse t� gjitha jan� kot�si dhe nj� p�rpjekje p�r t� kapur er�n.

K�shtu kam urryer �do mundim q� kam kryer n�n diell, sepse duhet t`i l� t� gjitha atij q� do t� vij� pas meje.

Dhe kush e di n� se do t� jet� i urt� ose budalla? Sidoqoft� ai do t� jet� zot i gjith� pun�s q� kam kryer me mund dhe p�r t� cil�n kam p�rdorur diturin� n�n diell. Edhe kjo �sht� kot�si.

K�shtu arrita t� d�shp�rohem n� zemr�n time p�r gjith� mundin q� kam b�r� n�n diell.

Sepse k�tu ka nj� njeri q� ka punuar me dituri, me zgjuar�si dhe me sukses, por q� duhet t`ia l�r� trash�gimin� e tij nj� tjetri, q� nuk �sht� munduar fare! Edhe kjo �sht� nj� kot�si dhe nj� e keqe e madhe.

�far� i mbetet n� t� v�rtet� njeriut p�r t�r� mundin e tij dhe p�r shqet�simin e zemr�s s� tij, me t� cil�n �sht� munduar n�n diell?

T�r� dit�t e tij nuk jan� ve�se dhembje dhe puna e tij �sht� e r�nd�. Zemra e tij nuk pushon as nat�n. Edhe kjo �sht� kot�si.

P�r njeriun nuk ka gj� m� t� mir� se sa t� haj� e t� pij� dhe t� g�zohet n� mundin e tij; por kam v�n� re se edhe kjo vjen nga dora e Per�ndis�.

Kush mund t� haj� ose t� g�zohet m� shum� se un�?

Sepse Per�ndia i jep njeriut q� i p�lqen dituri, njohje dhe g�zim; por m�katarit i ngarkon detyr�n t� mbledh� dhe t� grumbulloj�, p�r t`ia l�n� pastaj t� gjitha atij q� p�lqehet nga syt� e Per�ndis�. Edhe kjo �sht� kot�si dhe p�rpjekje p�r t� kapur er�n.