Kapitulli 15

P�rgjigja e �mb�l e fashit zem�rimin, por fjala ther�se e nxit zem�rimin.

Gjuha e t� urt�ve p�rdor dijen ndershm�risht, por goja e budallenjve nxjerr marr�zira.

Syt� e Zotit jan� kudo p�r t� shikuar t� k�qijt� dhe t� mir�t.

Nj� gjuh� e sh�ndosh� �sht� nj� dru i jet�s, por gjuha e �oroditur e sfilit shpirtin.

Budallai e p�r�mon korrigjimin e atit t� tij, por ai q� e �mon kritik�n vepron me zgjuarsi.

N� sht�pin� e t� drejtit ka boll�k t� madh, por n� t� ardhurat e t� pabesit ka telashe.

Buz�t e t� urt�ve p�rhapin dijen, por nuk vepron k�shtu zemra e budallenjve.

Sakrifica e t� pabes�ve �sht� nj� neveri p�r Zotin, por lutja e njer�zve t� drejt� i p�lqen atij.

Rruga e t� pabesit �sht� nj� neveri p�r Zotin, por ai do at� q� ndjek drejt�sin�.

Nj� qortim i r�nd� pret at� q� braktis rrug�n e drejt�, ai q� urren kritik�n ka p�r t� vdekur.

Sheoli dhe Abadoni jan� para Zotit; ca m� tep�r jan� zemrat e bijve t� njer�zve!

Tall�si nuk e do at� q� e kritikon; ai nuk shkon tek t� urt�t.

Nj� zem�r e g�zuar e b�n t� lumtur fytyr�n, por nga pik�llimi i zemr�s fryma d�rrmohet.

Zemra e njeriut me mend k�rkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marr�zi.

T� gjitha dit�t e t� varf�rit jan� t� k�qija, por p�r nj� zem�r t� k�naqur ka fest� p�rher�.

M� mir� pak me frik�n e Zotit, se sa nj� thesar i madh me shqet�sime.

M� mir� nj� pjat� me perime n� t� cil�n ka dashuri se sa nj� ka i majmur n� t� cilin ka urrejtje.

Njeriu gjaknxeht� nxit grindje, por ai q� nuk zem�rohet shpejt i qet�son grindjet.

Rruga e p�rtacit �sht� si nj� gardh ferrash, por shtegu i njer�zve t� drejt� �sht� i shesht�.

Biri i urt� g�zon t� atin, por njeriu budalla p�r�mon t� �m�n.

Marr�zia �sht� g�zim p�r at� q� nuk ka mend, por njeriu q� ka mend ec�n drejt.

Planet d�shtojn� ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka nj� mori k�shilltar�sh.

Nj� njeri ndjen g�zim kur mund t� jap nj� p�rgjigje dhe sa e mir� �sht� fjala q� thuhet n� koh�n e duhur!

Njeriun e matur rruga e jet�s e �on lart n� m�nyr� q� t� evitoj� Sheolin posht�.

Zoti do t� shkat�rroj� sht�pin� e krenar�ve, por do t`i b�j� t� q�ndruesh�m kufijt� e gruas s� ve.

Mendimet e k�qija jan� t� neveritshme p�r Zotin, por fjal�t e �mbla jan� t� pastra.

Kush lakmon fitime v� n� rrezik sht�pin� e vet, por ai q� i urren dhuratat ka p�r t� jetuar.

Zemra e t� drejtit mendon thell� se si duhet t� p�rgjigjet, por goja e t� pabesit vjell gj�ra t� k�qija.

Zoti u rri larg t� pabes�ve, por d�gjon lutjet e t� drejt�ve.

Drita e syve g�zon zemr�n, nj� lajm i mir� i fort�son kockat.

Veshi q� e d�gjon kritik�n e jet�s ka p�r t� q�ndruar bashk� me t� urt�t.

Kush nuk pranon qortimin e p�r�mon vet� shpirtin e tij, por ai q� d�gjon qortimin b�het m� i urt�.

Frika e Zotit �sht� nj� m�sim diturie, dhe p�rpara lavdis� vjen p�rul�sia.