Kapitulli 14

Gruaja e urt� nd�rton sht�pin� e saj, por budallaqja e shkat�rron me duart e veta.

Kush ec�n n� drejt�sin� e tij ka frik� nga Zoti, por ai q� �oroditet n� rrug�t e tij e p�r�mon at�.

N� goj�n e budallait gjejm� far�n e kryelart�sis�, por t� urt�t e ruajn� goj�n e tyre.

Aty ku nuk ka qe grazhdi �sht� bosh, por boll�ku i korrjes q�ndron n� forc�n e kaut.

D�shmitari i ndersh�m nuk g�njen, por d�shmitari i rrem� thot� g�njeshtra.

Tall�si k�rkon diturin� dhe nuk e gjen, por dija �sht� nj� gj� e leht� p�r at� q� ka mend.

Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do t� gjesh dituri mbi buz�t e tij.

Dituria e njeriut t� matur q�ndron n� t� dalluarit e rrug�s s� tij, por marr�zia e budallenjve �sht� mashtrim.

Budallenjt� qeshin me m�katin, por midis njer�zve t� drejt� �sht� falja.

Zemra njeh trishtimin e vet, por nj� i huaj nuk mund t� marr� pjes� n� g�zimin e saj.

Sht�pia e t� pabes�ve do t� shkat�rrohet, por �adra e njer�zve t� drejt� do t� lul�zoj�.

�sht� nj� rrug� q� njeriut i duket e drejt�, por n� fund ajo t� nxjerr n� rrug�t e vdekjes.

Edhe kur qesh, zemra mund t� jet� e pik�lluar, dhe vet� g�zimi mund t� p�rfundoj� n� vuajtje.

Zem�rp�rdali do t� ngopet me rrug�t e tij, dhe njeriu i mir� do t� ngopet me frytet e tij.

Budallai i beson �do fjale, por njeriu i matur tregon kujdes t� ve�ant� p�r hapat e tij.

Njeriu i urt� i tr�mbet s� keqes dhe largohet prej saj, por budallai zem�rohet dhe �sht� fodull.

Ai q� zem�rohet me leht�si kryen marr�zi dhe njeriu q� ka q�llime t� k�qija �sht� i urryer.

Teveqelit e trash�gojn� budallall�kun, por njer�zit e matur kuror�zohen me dije.

Njer�zit e k�qij do t� p�rkulen p�rpara njer�zve t� mir� dhe t� pabes�t n� portat e t� drejt�ve.

T� varf�rin e urren vet� miku i tij, por i pasuri ka shum� miklues.

Kush p�r�mon t� af�rmin e vet, m�katon, por ai q� ka m�shir� p�r t� varf�rit �sht� i lumtur.

A nuk devijojn�, vall� nga rruga e drejt� ata q� kurdisin t� keqen? Por ata q� mendojn� t� mir�n kan� p�r t� gjetur mir�si dhe t� v�rtet�n.

N� �do mundim ka nj� fitim, por fjal�t e kota �ojn� vet�m n� varf�ri.

Kurora e njer�zve t� urt� �sht� pasuria e tyre, por marr�zia e budallenjve �sht� marr�zi.

Nj� d�shmitar q� thot� t� v�rtet�n shp�ton jet�n e njer�zve, por nj� d�shmitar i rrem� thot� g�njeshtra.

N� frik�n e Zotit gjendet nj� siguri e madhe, dhe bijt� e tij do t� ken� nj� vend strehimi.

Frika e Zotit �sht� nj� burim jete, q� i shmang leqet e vdekjes.

Lavdia e mbretit q�ndron n� turm�n e popullit, por shkat�rrimi i princit q�ndron n� munges�n e njer�zve.

Kush �sht� i ngadalsh�m n� zem�rim �sht� shum� i matur, por ai q� rr�mbehet me leht�si v� n� dukje marr�zin� e tij.

Nj� zem�r e sh�ndosh� �sht� jet� p�r trupin, por lakmia �sht� krimbi brejt�s i kockave.

Kush shtyp t� varf�rin fyen r�nd� at� q� e ka b�r�, por ai q� ka m�shir� p�r nevojtarin e nderon at�.

I pabesi p�rmbyset nga vet� lig�sia e tij, por i drejti ka shpres� n� vet� vdekjen e tij.

Dituria prehet n� zemr�n e atij q� ka mend, por ajo q� �sht� n� zemr�n e budallenjve merret vesh.

Drejt�sia e larton nj� komb, por m�kati �sht� turpi i popujve.

Dashamir�sia e mbretit �sht� p�r sh�rb�torin q� vepron me urt�si, por zem�rimi i tij �sht� kund�r atij q� sillet me paturp�si.