Kapitulli 8

A nuk b�rtet vall� dituria dhe maturia a nuk e b�n z�rin e saj t� d�gjohet?

Ajo q�ndron n� k�mb� mbi maj�n e lart�sive, gjat� rrug�s, n� kryq�zimet e rrug�ve;

b�rtet pran� portave, n� hyrje t� qyteteve, n� prag t� dyerve;

"Ju drejtohem juve, o njer�z dhe z�ri im u drejtohet bijve t� njeriut.

Kuptoni, o njer�z t� thjesht�, maturin�, dhe ju, njer�z pa mend, kini nj� zem�r t� urt�.

M� d�gjoni, sepse do t� flas p�r gj�ra t� r�nd�sishme dhe buz�t e mia do t� hapen p�r t� th�n� gj�ra t� drejta.

Sepse goja ime do t� shpall� t� v�rtet�n; pabesia �sht� e neveritshme p�r buz�t e mia.

T� gjitha fjal�t e goj�s sime jan� t� drejta, n� to nuk ka asgj� t� shtremb�r dhe t� �oroditur.

Jan� t� gjitha t� drejta p�r at� q� ka mend dhe p�r ata q� kan� gjetur dijen.

Pranoni m�simin tim dhe jo argjendin, dijen n� vend t� arit t� zgjedhur,

sepse dituria vlen m� tep�r se margaritar�t, t� gjitha gj�rat q� dikush mund dikush t� d�shiroje nuk barazohen me t�.

Un�, dituria, rri me maturin� dhe e gjej dijen n� meditim.

Frika e Zotit �sht� t� urresh t� keqen; un� e urrej kryelart�sin�, arroganc�n, rrug�n e keqe dhe goj�n e �oroditur.

Mua m� takon mendimi dhe dituria e v�rtet�; un� jam zgjuarsia, mua m� p�rket forca.

N�p�rmjet meje mbret�rojn� mbret�rit dhe princat vendosin drejt�sin�.

N�p�rmjet meje qeverisin krer�t, fisnik�t, t�r� gjykat�sit e tok�s.

Un� i dua ata q� m� duan, dhe ata q� m� k�rkojn� me kujdes m� gjejn�.

Me mua jan� pasuria dhe lavdia, pasuria q� zgjat dhe drejt�sia.

Fryti im �sht� m� i mir� se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im m� tep�r se argjendi i zgjedhur.

Un� eci n� rrug�n e drejt�sis�, n� mes t� shtigjeve t� drejt�sis�,

p�r t`i b�r� ata q� m� duan t� trash�gojn� pasurin� e v�rtet� dhe p�r t� mbushur thesaret e tyre.

Zoti m� zot�roi n� fillim t� rrug�s s� tij, p�rpara veprave t� tij m� t� lashta.

U vendosa nga amshimi, q� n� krye, para se toka t� ekzistonte.

M� prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me uj� t� bollsh�m.

M� prodhuan para se themelet e maleve t� ishin p�rforcuar, para kodrinave,

kur nuk kishte sajuar ende as tok�n, as fushat dhe as plisat e para t� dheut.

Kur ai fiksonte qiejt�, un� isha aty; kur b�nte nj� rreth mbi sip�rfaqen e humner�s,

kur i b�nte t� q�ndruesh�m qiejt� e ep�rm, kur p�rforconte burimet e humner�s,

kur i caktonte detit caqet e tij n� m�nyr� q� uj�rat t� mos kalonin p�rtej urdh�rit t� tij, kur vendoste themelet e dheut,

un� isha pran� tij si nj� arkitekt, isha �do dit� k�naq�sia e tij, duke u g�zuar �do �ast para tij;

k�naqesha n� pjes�n e banueshme t� bot�s dhe gjeja �ndjen time me bijt� e njer�zve.

Tani, pra, m� d�gjoni, o bij; lum ata q� ndjekin rrug�t e mia!

D�gjoni k�to m�sime, tregohuni t� urt� dhe mos i hidhni posht�!

Lum ai njeri q� m� d�gjon, duke u gdhir� �do dit� te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave t� mia.

Sepse ai q� m� gjen, gjen jet�n, dhe siguron p�rkrahjen e Zotit.

Por ai q� m�katon kund�r meje, i b�n t� keqe vetvetes; t� gjith� ata q� m� urrejn� duan vdekjen".