Kapitulli 2

Biri im, n� rast se pranon fjal�t e mia dhe i quan thesar urdh�rimet e mia,

duke i v�n� veshin dituris� dhe duke e prirur zemr�n ndaj arsyes;

po, n� rast se k�rkon me ngulm gjykimin dhe ngre z�rin p�r t� siguruar mir�kuptim,

n� rast se e k�rkon si argjendin dhe fillon t� rr�mosh si p�r nj� thesar t� fshehur,

at�her� do t� ndjesh frik�n e Zotit dhe ke p�r t� gjetur kuptimin e Per�ndis�.

Sepse Zoti jep diturin�; nga goja e tij rrjedhin njohuria dhe arsyeja.

Ai mban rezerv� p�r njer�zit e drejt� nj� ndihm� t� fuqishme, nj� mburoj� p�r ata q� ecin me ndershm�ri

p�r t� mbrojtur shtigjet e drejt�sis� dhe p�r t� ruajtur rrug�n e shenjtor�ve t� tij.

At�her� do t� kuptosh drejt�sin�, barazin�, ndershm�rin� dhe t�r� rrug�t e s� mir�s.

Kur dituria t� t� hyj� n� zem�r, edhe njohja do t� jet� e k�ndshme p�r shpirtin t�nd,

t� menduarit do t� kujdeset p�r ty dhe gjykimi do t� t� mbroj�,

p�r t� t� �liruar nga rruga e keqe, nga njer�zit q� flasin p�r gj�ra t� k�qija,

nga ata q� braktisin shtigjet e ndershm�ris� p�r t� ecur n� rrug�t e territ,

q� g�zohen kur b�jn� t� keqen dhe ndjejn� k�naq�si n� �oroditjet e njeriut t� keq,

shtigjet e t� cilit jan� t� shtremb�ra dhe rrug�t dredha-dredha,

p�r t� t� shp�tuar nga gruaja q� ka shkelur kuror�n, nga gruaja e huaj q� p�rdor fjal� mikluese,

q� ka braktisur shokun e rinis� s� saj dhe ka harruar marr�veshjen e lidhur me Per�ndin�.

Sepse sht�pia e saj zbret drejt vdekjes dhe shtigjet e saj drejt t� vdekurve.

Asnj� prej atyre q� shkojn� tek ajo nuk kthehet, asnj� nuk i arrin shtigjet e jet�s.

K�shtu do t� mund t� ec�sh n� rrug�n e t� mir�ve dhe do t� mbetesh n� shtigjet e t� drejt�ve.

Sepse njer�zit e drejt� do t� banojn� tok�n dhe ata t� ndersh�m do t� q�ndrojn� aty;

por t� pabes�t do t� shfarosen nga toka dhe shkel�sit do t� hiqen prej saj.