Kapitulli 1

Fjal�t e urta t� Salomonit, birit t� Davidit, mbret i Izraelit,

p�r t� njohur diturin� dhe p�r t� m�suar gjykimet e m�n�ura;

p�r t� ditur si t� veprosh me urti, me drejt�si, me gjykim dhe ndershm�ri,

p�r t`u dh�n� shkatht�si njer�zve t� thjesht�, njohje dhe reflektim t� riut.

I urti do t� d�gjoj� dhe do t� rrit� diturin� e tij; njeriu i zgjuar do t� p�rfitoj� k�shilla t� urta,

p�r t� kuptuar nj� sentenc� dhe nj� enigm�, fjal�t e t� urt�ve dhe th�niet e tyre t� err�ta.

Frika e Zotit �sht� fillimi i njohjes; por njer�zit e pamend p�r�mojn� diturin� dhe arsimin.

D�gjo, o biri im, m�simet e atit t�nd dhe mos i l�r pas dore m�simet e n�nes sate,

sepse jan� nj� nur q� zbukuron kok�n t�nde dhe nj� stoli n� qaf�n t�nde.

Biri im, n� qoft� se m�katar�t duan t� t� mashtrojn�, mos prano,

n� qoft� se thon�: "Eja me ne; kemi ngritur nj� prit� p�r t� derdhur gjak; i ngrit�m gracka t� pafajmit pa ndonj� shkak;

le t`i kap�rdim� t� gjall�, ashtu si Sheoli, t�r�sisht si ata q� zbresin n� grop�;

ne do t� gjejm� lloj-lloj pasurish t� �mueshme, do t`i mbushim sht�pit� tona me pla�ka;

ti do ta hedh�sh n� short pjes�n t�nde me ne, dhe t� gjith� ne do t� kemi nj� qese t� vetme";

biri im, mos shko me ta n� po at� rrug�, ndale hapin nga shtegu i tyre,

sepse k�mb�t e tyre turren drejt s� keqes dhe ata nxitojn� t� derdhin gjak.

Shtrihet m� kot rrjeta p�rpara �do lloji zogjsh;

por k�ta kurdisin prita kund�r gjakut t� vet dhe ngren� kurthe kund�r vet� jet�s s� tyre.

T� tilla jan� rrug�t e �do njeriu t� etur p�r pasuri; ajo ia heq jet�n atyre q� e kan�.

Dituria b�rtet n�p�r rrug�, z�ri i saj d�gjohet n�p�r sheshe;

ajo th�rret n� vendet ku ka turma dhe ligj�ron n� hyrje t� portave t� qytetit;

"Deri kur, o njer�z t� thjesht�, do t`ju p�lqej� thjesht�sia dhe tall�sit do t� k�naqen duke u tallur dhe budallenjt� do t� urrejn� dijen?

Ejani n� vete nga qortimi im; ja, un� do t� derdh mbi ju Frym�n time dhe do t`ju b�j t� njohura fjal�t e mia.

Sepse un� thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dor�n time dhe askush prej jush nuk i kushtoi v�mendje,

p�rkundrazi hodh�t posht� t� gjitha k�shillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,

edhe un� do t� qesh me fatkeq�sin� tuaj, do t� tallem kur t� vij� ajo q� ju druani,

kur ajo q� druani t� vij� si nj� furtun�, dhe fatkeq�sia juaj t� vij� si nj� stuhi, kur t`ju mbulojn� fatkeq�sia dhe ankthi.

At�her� ata do t� m� th�rrasin mua, por un� nuk do t� p�rgjigjem; do t� m� k�rkojn� me kujdes, por nuk do t� m� gjejn�.

Sepse kan� urryer dijen dhe nuk kan� zgjedhur frik�n e Zotit,

nuk kan� dashur t� pranojn� k�shill�n time dhe kan� p�rbuzur t� gjitha qortimet e mia.

Prandaj do t� han� frytin e sjelljes s� tyre dhe do t� ngopen me k�shillat e tyre.

Sepse p�rdalja e njer�zve t� thjesht� i vret dhe qet�sia e rreme e budallenjve i zhduk;

por ai q� m� d�gjon do t� banoj� nj� vend t� sigurt, do t� jet� me t� v�rtet� i qet�, pa frik� nga �far�do e keqe".