Kapitulli 144

Bekuar qoft� Zoti, k�shtjella ime, q� i m�son duart e mia p�r luft� dhe gisht�rinjt� e mi p�r betej�.

Ai �sht� hiri im dhe k�shtjella ime, streha ime e lart� dhe �liruesi im, mburoja ime n� t� cil�n gjej streh�, ai q� ma n�nshtron mua popullin tim.

O Zot, �far� �sht� njeriu q� ti t� kujdesesh p�r t�, ose biri i njeriut q� ti ta p�rfill�sh?

Njeriu �sht� si nj� frym� dhe dit�t e tij jan� si hija q� kalon.

Uli qiejt� e tu, o Zot, dhe zbrit, dhe ata do t� nxjerrin tym.

Hidh rrufet� dhe shp�rndaji, l�sho shigjetat e tua dhe b�ji t� ikin.

Shtrije dor�n t�nde nga lart, m� shp�to dhe m� �liro nga uj�rat e m�dha dhe nga dora e t� huajve,

goja e t� cil�ve thot� g�njeshtra dhe dora e djatht� e tyre �sht� nj� e djatht� mashtrimi.

O Per�ndi, do t� k�ndoj nj� kantik t� ri, do t� k�ndoj lavdet e tua me nj� harp� me dhjet� tela.

Ti, q� u jep fitoren mbret�rve dhe q� �liron sh�rb�torin t�nd David nga shpata e kobshme,

m� shp�to dhe m� �liro nga dora e t� huajve, goja e t� cil�ve thot� g�njeshtra dhe dora e djatht� e tyre �sht� nj� e djatht� mashtrimi.

Bijt� tan� n� rinin� e tyre qofshin si nj� bim� e harlisur, dhe bijat tona qofshin si shtylla qosheje, t� gdhendura mir� p�r t� zbukuruar nj� pallat.

Hambaret tona qofshin plot dhe pa�in nga t� gjitha t� mirat; kopet� tona u shtofshin me mij�ra dhe dhjetra mij�ra n� fushat tona;

qet� tan� t�rheqshin ngarkesa t� r�nda dhe mos past� asnj� sulm t� papritur, dalje t� papritur as britm� n� sheshet tona.

Lum ai popull q� �sht� n� gjendje t� till�, lum ai popull q� ka p�r Per�ndi Zotin.