Kapitulli 143

D�gjo lutjen time, o Zot, v�ru veshin lutjeve t� mia; p�rgjigjmu me besnik�rin� dhe drejt�sin� t�nde.

Dhe mos hyr n� gjyq me sh�rb�torin t�nd, sepse asnj� i gjall� nuk do t� jet� i drejt� para teje.

Sepse armiku m� p�rndjek, ai e ka rr�zuar deri p�r tok� jet�n time; m� detyron t� banoj n� vende t� err�ta, ashtu si ata q� kan� vdekur prej nj� kohe t� gjat�.

Prandaj fryma ime dob�sohet brenda meje, dhe zemra ime e ka humbur krejt brenda trupit tim.

Kujtoj dit�t e lashta; bie n� mendime t� thella mbi t�r� veprat e tua; reflektoj mbi gj�ra q� kan� b�r� duart e tua.

I zgjas duart e mia drejt teje; shpirti im �sht� i etur p�r ty, si nj� tok� e that�. (Sela)

Nxito t� m� p�rgjigjesh, o Zot, fryma ime po dob�sohet; mos m� fshih fytyr�n t�nde, q� t� mos b�hem i ngjash�m me ata q� zbresin n� grop�.

M� b�j t� ndjej mir�sin� t�nde n� m�ngjes, sepse un� kam besim te ti; m� trego rrug�n n�p�r t� cil�n duhet t� eci, sepse un� e lartoj shpirtin tim drejt teje.

M� �liro nga airmiqt� e mi, o Zot, te ti un� fshihem.

M� m�so so ta plot�soj vullnetin t�nd, sepse ti je Per�ndia im; Fryma jote e mir� le t� m� udh�heq� n� tok� t� shenjt�.

Gjall�rom�, o Zot, p�r hir t� emrit t�nd; me drejt�sin� t�nde m� shp�to nga fatkeq�sia.

N� mir�sin� t�nde shkat�rro armiqt� e mi dhe zhduki t�r� ata q� e pik�llojn� shpirtin tim, sepse un� jam sh�rb�tori yt.