Kapitulli 78

Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; d�gjo fjal�t e goj�s sime.

Do t� hap goj�n time p�r t� th�n� sh�mb�lltyra, dhe kam p�r t� paraqitur misteret e koh�rave t� lashta.

At� q� ne kemi d�gjuar dhe kemi njohur, dhe q� et�rit tan� na kan� treguar,

nuk do t`ua fshehim bijve t� tyre, por do t`i tregojm� brezit t� ardhsh�m lavdet e Zotit, fuqin� e tij dhe mrekullin� q� ai ka b�r�.

Ai ka vendosur nj� d�shmi te Jakobi dhe ka v�n� nj� ligj n� Izrael, dhe ka urdh�ruar et�rit tan� q� t`ua b�jn� t� njohura bijve t� tyre,

me q�llim q� brezi i ardhsh�m t`i njoh� s� bashku me bijt� q� do t� lindin; dhe k�ta nga ana e tyre t`ua tregojn� bijve t� tyre,

dhe t� vendosin te Per�ndia besimin e tyre dhe t� mos harrojn� veprat e Per�ndis�, por t� respektojn� urdh�rimet e tij;

dhe t� mos jen� si et�rit e tyre, nj� brez kok�fort� dhe rebel, nj� brez me zem�r t� paq�ndrueshme dhe me nj� frym� jo besnike ndaj Per�ndis�.

Bijt� e Efraimit, njer�z t� luft�s, hark�tar� t� zot�, kthyen shpin�n dit�n e betej�s,

nuk respektuan bes�lidhjen e Per�ndis� dhe nuk pranuan t� ecnin sipas ligjit t� tij,

harruan veprat e tij dhe mrekullit� q� u kishte treguar.

Ai b�ri mrekulli n� prani t� et�rve t� tyre, n� vendin e Egjiptit dhe n� fush�n e Tsoanit.

Ai e ndau detin dhe i b�ri t� kalojn� n� mes t� tij, dhe i mblodhi uj�rat si nj� grumbull.

Dit�n drejtoi me an� t� res� dhe t�r� nat�n me nj� drit� zjarri.

I �au shk�mbinjt� n� shkret�tir� dhe i b�ri t� pijn� boll, si t� ishte uji i humner�s s� madhe.

Nxori rr�ket nga shk�mbi dhe b�ri q� t� rridhnin uj�ra si lumenj.

Por ata vazhduan t� m�katojn� kund�r tij dhe t� ngrejn� krye kund�r Shum� t� Lartit n� shkret�tir�,

dhe e tunduan Per�ndin� n� zem�r t� tyre, duke k�rkuar ushqim sipas d�shirave t� tyre.

Dhe fol�n kund�r Per�ndis�, duke th�n�: "A mund t� shtroj� Per�ndia nj� sof�r n� shkret�tir�?

Ja, ai e goditi shk�mbin dhe prej tij dol�n uj�ra dhe v�rshuan p�rrenj. A mund t`i jap� buk� dhe mish popullit t� tij?

Dhe k�shtu Zoti i d�gjoi dhe u zem�rua fort, dhe nj� zjarr u ndez kund�r Jakobit dhe zem�rimi kund�r Izraelit u ndez,

sepse nuk i kishin besuar Per�ndis� dhe nuk kishin pasur besim n� shp�timin prej tij.

Megjithat� ai i urdh�roi ret� e sip�rme dhe hapi dyert e qiellit,

dhe b�ri q� mbi ta t� binte mana p�r t� ngr�n� dhe u dha atyre grurin e qiellit.

Njeriu h�ngri buk�n e engj�jve; ai u d�rgoi atyre ushqime sa t� ngopeshin.

Ai b�ri t� ngrihet n� qiell era e lindjes dhe n� saj� t� fuqis� s� tij b�ri t� ngrihet era e jugut,

b�ri t� binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si r�ra e detit.

B�ri q� k�to t� binin n� mes t� kampit t� tyre, rreth �adrave t� tyre.

K�shtu ata h�ngr�n sa u ngop�n, sepse Per�ndia u kishte siguruar atyre at� q� ata kishin d�shiruar.

Ata nuk kishin akoma k�naqur pangop�sin� e tyre dhe kishin akoma ushqim n� goj�,

kur zem�rimi i Per�ndis� shp�rtheu kund�r tyre, vrau m� t� fuqishmit prej tyre dhe rr�zoi m� t� mir�t e Izraelit.

Megjithat� ata vazhduan t� m�katojn� dhe nuk u besuan mrekullive t� tij.

At�her� ai harxhoi dit�t e tyre n� kot�si dhe vitet e tyre n� tmerre t� papritura.

Kur i vriste, ata e k�rkonin dhe ktheheshin t� k�rkonin Per�ndin� me zell.

Kujtoheshin q� Per�ndia ishte K�shtjella e tyre dhe q� Per�ndia shum� i larti ishte Shp�timtari i tyre.

Por ata e mashtronin me goj�n e tyre dhe e g�njenin me gjuh�n e tyre.

N� fakt zemra e tyre nuk ishte e q�ndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnik� ndaj bes�lidhjes s� tij.

Por ai, q� �sht� i m�shirsh�m, ua fali paudh�sin� e tyre dhe nuk i shkat�rroi, dhe shum� her� p�rmbajti zem�rimin e tij dhe nuk e la indinjat�n e tij t� shp�rthej�,

duke mbajtur mend q� ata ishin mish, nj� frym� q� kalon dhe nuk kthehet m�.

Sa her� provokuan indinjat�n e tij n� shkret�tir� dhe e hidh�ruar n� vetmi!

Po, ata iu drejtuan Per�ndis� shum� her� dhe p�rs�ri e provokuan t� Shenjtin e Izraelit.

Nuk e kujtuan m� fuqin� e tij as dit�n q� i kishte �liruar nga armiku,

kur ai kishte b�r� mrekullit� e tij n� Egjipt dhe n� fush�n e Tsoanit;

i kishte shnd�rruar lumenjt� dhe rrjedhat e ujit t� Egjiptasve n� gjak, me q�llim q� t� mos pinin dot.

Kishte d�rguar kund�r tyre miz�ri mizash q� t`i hanin dhe bretkosa q� t`i shkat�rronin.

Ua kishte dh�n� t� korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit t� tyre karkalecave.

I kishte shkat�rruar vreshtat e tyre me bresh�r dhe fiqt� e tyre t� Egjiptit me ngrica.

Kishte braktisur bag�tin� e tyre n� m�shir� t� bresh�rit dhe kopet� e tyre n� m�shir� t� rrufeve.

Kishte l�shuar mbi ta zjarrin e zem�rimit t� tij, indinjat�n, inatin dhe fatkeq�sin�, nj� turm� lajm�tar�sh t� fatkeq�sis�.

I kishte hapur udh�n zem�rimit t� tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jet�n e tyre murtaj�s.

I kishte goditur n� Egjipt gjith� t� par�lindurit dhe prodhimet e para n� �adrat e Kamit.

Por e kishte b�r� popullin e tij t� ikte si bag�tia dhe e kishte �uar n�p�r shkret�tir� sikur t� ishte nj� kope.

I kishte udh�hequr me siguri dhe ata nuk pat�n frik�, por deti i kishte p�rpir� armiqt� e tyre.

Dhe ai i solli k�shtu n� tok�n e tij t� shenjt�, n� malin q� dora e djatht� e tij kishte pushtuar.

I d�boi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trash�gimin�, dhe b�ri q� fiset e Izraelit t� banonin n� �adrat e tyre.

Por ata u orvat�n dhe provokuan indinjat�n e Per�ndis� shum� t� lart� dhe nuk respektuan statutet e tij.

U t�rhoq�n madje prapa dhe u suall�n n� m�nyr� t� pabes� ashtu si et�rit e tyre, dhe devijuan si nj� hark q� gabon;

provokuan zem�rimin e tij me vendet e tyre t� larta dhe e b�n� ziliqar me skulpturat e tyre.

Per�ndia d�gjoi dhe u zem�rua, dhe ndjeu nj� neveri t� madhe p�r Izraelin.

K�shtu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, �adr�n q� kishte ngritur midis njer�zve;

dhe e la forc�n e tij t� bjer� rob dhe lavdin� e tij n� dor� t� armikut.

Ia braktisi popullin e tij shpat�s dhe u zem�rua shum� kund�r trash�gimis� s� tij.

Zjarri i konsumoi t� rinjt� e tyre dhe virgj�reshat e tyre nuk pat�n asnj� k�ng� dasme.

Prift�rinjt� e tyre u vran� nga shpata dhe grat� e reja nuk mbajt�n zi.

Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si nj� trim q� b�rtet n�n ndikimin e ver�s.

I goditi armiqt� e tij n� kurriz dhe i mbuloi me nj� turp t� p�rjetsh�m.

Hodhi posht� �adr�n e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,

por zgjodhi fisin e Jud�s, malin e Sionit, q� ai e do.

Nd�rtoi shenjt�roren e tij, ashtu si v�ndet shum� t� larta, ashtu si tokat q� ka krijuar p�rjet�.

Dhe zgjodhi Davidin, sh�rb�torin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,

dhe e mori nga delet q� m�ndnin p�r t� kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trash�gimin� e tij.

Dhe ai b�ri q� t� kullosnin me ndershm�rin� e zemr�s s� tyre dhe i udh�hoqi me shkatht�sin� e duarve t� tij.