Kapitulli 64

D�gjo z�rin tim, o Per�ndi, n� vajtimin q� t� drejtoj ty; ruaje jet�n time nga tmerri i armikut.

M� fshih nga dredhit� e njer�zve t� k�qij dhe nga turma zhurm�madhe e atyre q� kryejn� paudh�si.

K�ta e mprehin gjuh�n e tyre si nj� shpat�, dhe n� vend t� shigjetave l�shojn� fjal� t� hidhura

p�r t� goditur fshehurazi t� pafajmin; e godasin papritur pa asnj� frik�.

I japin zem�r njeri tjetrit n� veprime t� liga; flasin si t� na v�n� kurthe dhe thon�: "Kush ka p�r t`i par�?".

Kurdisin gj�ra t� k�qija dhe thon�: "Kemi p�rgatitur nj� plan t� p�rsosur". Mendimet e fshehura dhe zemra e njeriut jan� t� panjoh�shme.

Por Per�ndia do t� hedh� kund�r tyre shigjetat e tij dhe ata do t� rr�zohen papritur.

Ata do t� bien dhe e keqja q� kan� b�r� gjuh�t e tyre do t� bjer� mbi ta; kushdo q� ka p�r t`i par� do t� tund� kok�n.

At�her� t�r� njer�zit do t� ken� frik� dhe do t� tregojn� vepr�n e Per�ndis�, dhe do t� njohin at� q� ai ka b�r�.

I drejti do t� g�zohet tek Zoti dhe do t� k�rkoj� streh� tek ai, dhe t� gjih� t� drejt�t nga zemra do t� p�rl�vdohen.