| Kapitulli 63 |
1 |
O Per�ndi, ti je Per�ndia im, un� t� k�rkoj n� m�ngjes; shpirti im �sht� i etur p�r ty; ty t� d�shiron mishi im n� tok� t� that� dhe t� djegur, pa uj�. |
2 |
K�shtu t� admirova n� shenjt�rore, duke soditur forc�n t�nde dhe lavdin� t�nde. |
3 |
Me qen� se mir�sia jote vlen m� tep�r se jeta, buz�t e mia do t� t� l�vdojn�. |
4 |
K�shtu do t� t� bekoj deri sa t� jetoj dhe n� emrin t�nd do t� ngre duart e mia. |
5 |
Shpirti im do t� ngopet si t� kishte ngr�n� palc� dhe dhjam�, dhe goja ime do t� t� l�vdoj� me buz� t� g�zuara. |
6 |
T� kujtoj n� shtratin tim, t� mendoj kur rri zgjuar nat�n. |
7 |
Duke qen� se ti ke qen� ndihma ime, un� k�ndoj t�r� g�zim n� hijen e krah�ve t� tu. |
8 |
Shpirti im mbahet ngusht� te ti; dora jote e djatht� m� mban. |
9 |
Por ata q� k�rkojn� jet�n time p�r ta shkat�rruar, do t� zbresin n� pjes�t m� t� ulta t� tok�s. |
10 |
Ata do t`i dor�zohen pushtetit t� shpat�s dhe do t� b�hen pre e �akejve. |
11 |
Por mbreti do t� g�zohet te Per�ndia; kushdo q� betohet p�r t� do t� p�rl�vdohet, sepse goja e g�njeshtrave do t� detyrohet t� mbyllet. |