| Kapitulli 39 |
1 |
Un� thoja: "Do t� kujdesem p�r sjelljen time q� t� mos kryej m�kate me gjuh�n time; do t`i v� nj� fre goj�s sime, sa koh� q� i pabesi rri para meje". |
2 |
Kam q�ndruar i heshtur dhe i qet�, i jam p�rmbajtur pik�risht s� mir�s, dhe dhembja ime �sht� ashp�rsuar. |
3 |
Zemra m� digjte p�rbrenda; nd�rsa mendohesha, nj� zjarr u ndez; at�her� fola me gjuh�n time: |
4 |
"O Zot, b�m� t� njohur fundin tim dhe cila �sht� masa e dit�ve t� mia; vepro n� m�nyr� q� un� t� di sa i brisht� jam. |
5 |
Ja, ti i ke pak�suar dit�t e mia aq sa �sht� e gjat� nj� p�ll�mb�, dhe zgjatja e jet�s sime �sht� si asgj� para teje; po, �do njeri n� gjendjen e tij m� t� mir� nuk �sht� ve�se avull. (Sela) |
6 |
Po, njeriu sillet rreth e qark si nj� hije; po m� kot lodhen t� gjith� dhe grumbullojn� pasuri pa ditur kush do t`i mbledh�! |
7 |
Por tani, o Zot, �far� pres? Shpresa ime �sht� te ti. |
8 |
�lirom� nga t� gjitha fajet e mia; b�j q� t� mos jem objekt i talljes nga njeriu pa mend. |
9 |
Do t� q�ndroj n� heshtje, nuk kam p�r t� hapur goj�n, sepse ti je ai q� vepron. |
10 |
Largo nga un� fshikullin t�nd; un� po marr fund n�n goditjet e dor�s sate. |
11 |
Ti e korrigjon njeriun duke d�nuar m�katin e tij dhe konsumon si nj� krimb at� q� p�r t� �sht� e �muar. Po, �do njeri nuk �sht� ve�se kot�si. (Sela) |
12 |
O Zot, d�gjo lutjen time dhe v�ri veshin britm�s sime; mos u trego i shurdh�r ndaj lot�ve t� mi, sepse para teje un� jam nj� i huaj dhe nj� shtegtar si t� gjith� et�rit e mi. |
13 |
Hiqe shikimin t�nd nga un�, me q�llim q� un� t� marr p�rs�ri fuqi para se t� iki dhe t� mos jem m�". |