Kapitulli 38

O Zot, mos m� shaj n� indinjat�n t�nde dhe mos m� d�no n� zem�rimin t�nd.

Sepse shigjtat e tua m� kan� shpuar dhe dora jote m� shtyp.

Nuk ka asgj� t� sh�ndosh� n� mishin tim p�r shkak t� zem�rimit t�nd; nuk ka qet�si n� kockat e mia p�r shkak t� m�katit tim.

Paudh�sit� e mia e kalojn� n� fakt koh�n time, jan� si nj� barr� e madhe, shum� e r�nd� p�r mua.

Plag�t e mia jan� t� f�lliqura dhe t� qelb�zuara nga marr�zia ime.

Jam krejt i k�rrusur dhe i d�shp�ruar; sillem t�r� dit�n rreth e qark duke mbajtur zi,

sepse ijet e mia jan� t� pezmatuara dhe nuk ka asgj� t� sh�ndosh� n� mishin tim.

Jam i sfilitur dhe i vrar�; vrumbulloj nga drithma e zemr�s sime.

O Zot, �do d�shir� q� kam �sht� para teje dhe psher�timat e mia nuk t� jan� fshehur.

Zemra ime rreh, fuqia po m� l�; vet� drita e syve t� mi ka ikur.

Miqt� e mi dhe shok�t e mi rrin� larg plag�s sime, dhe fqinj�t e mi ndalojn� larg meje.

Ata q� k�rkojn� jet�n time m� ngrejn� kurthe dhe ata q� duan t� m� b�jn� t� keqen flasin p�r shkat�rrimin dhe mendojn� mashtrime t�r� dit�n.

Por un� jam si nj� i shurdh�r q� nuk d�gjon dhe nj� memec q� nuk e hap goj�n.

Po, jam si nj� njeri q� nuk d�gjon dhe q� nuk mund t� p�rgjigjet me goj�n e tij.

Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do t� p�rgjigjesh, o Zot, Per�ndia im.

Sepse kam th�n�: "U g�zofshin me mua, dhe kur k�mba ime pengohet, mos u �ofshin kund�r meje".

Nd�rsa jam duke r�n� dhe dhembja ime �sht� vazhdimisht para meje,

nd�rsa rr�fej m�katin tim dhe jam tep�r i shqet�suar p�r m�katin,

armiqt� e mi jan� t�r� gjall�ri dhe jan� t� fort�, dhe ata q� m� urrejn� pa shkak shumohen.

Edhe ata q� ma shp�rblejn� t� mir�n me t� keqen m� p�rndjekin, sepse un� ndjek rrug�n e s� mir�s.

O Zot, mos m� braktis; Per�ndia im, mos u largo nga un�.

Nxito t� m� ndihmosh, o Zot, o shp�timi im.