Kapitulli 36

M�kati i t� pabesit i thot� zemr�s sime: "Nuk ekziston asnj� frik� nga Per�ndia p�rpara syve t� tij.

Sepse ai g�njen veten e tij n� k�rkimin e fajit q� ka kryer n� urrejtjen ndaj tij.

Fjal�t e goj�s s� tij jan� paudh�si dhe mashtrim; ai ka pushuar s� qeni i urt� dhe nuk b�n m� t� mira.

Ai thur paudh�si n� shtratin e tij; vihet n� nj� rrug� q� nuk �sht� e mir� dhe q� nuk e d�non t� keqen".

O Zot, mir�sia jote arrin deri n� qiell dhe besnik�ria jote deri te ret�.

Drejt�sia jote �sht� si malet e Per�ndis�, dhe gjykimet e tua jan� si nj� humner� e madhe. O Zot, ti ruan njer�z dhe kafsh�.

O Per�ndi, sa e �muar �sht� mir�sia jote! Prandaj bijt� e njer�zve gjejn� streh� n�n hijen e krah�ve t� tu;

ata ngopen me boll�kun e sht�pis� sate, dhe ti u heq etjen n� p�rroin e k�naq�sive t� tua.

Sepse pran� teje �sht� burimi i jet�s, dhe me an� t� drit�s sate ne shohim drit�n.

Zgjate mir�sin� t�nde ndaj atyre q� t� njohin dhe drejt�sin� t�nde ndaj atyre q� jan� t� drejt� nga zemra.

Mos m� v�nt� k�mb�n kryelarti dhe dora e t� pabesit mos m� marrt� me vete.

Ja, ata q� kryejn� paudh�si kan� r�n�; i kan� rr�zuar p�r tok� dhe nuk mund t� ringjallen p�rs�ri.