| Kapitulli 30 |
1 |
Do t� t� l�vdoj, o Zot, sepse ti m� ngrite lart, dhe nuk i lejove armiqt� e mi t� tallen me mua. |
2 |
O Zot, Per�ndia im, un� t� kam klithur ty, dhe ti m� ke sh�ruar. |
3 |
O Zot, ti e ke nxjerr� shpirtin tim jasht� Sheolit, m� ke mbajtur gjall� q� t� mos zbrisja n� grop�. |
4 |
I k�ndoni lavde Zotit, ju, shenjtor� t� tij, dhe kremtoni shenjt�rin� e tij, |
5 |
sepse zem�rimi im mban vet�m nj� �ast, por mir�sia e tij mban nj� jet� t� t�r�. T� qarat mund t� vazhdojn� nj� nat�, por n� m�ngjes shp�rthen nj� britm� g�zimi. |
6 |
Kur kisha boll�k thoja: "Un� nuk do t� prekem kurr�". |
7 |
O Zot, p�r hirin t�nd e kishe fort�suar malin tim, ti e fshehe fytyr�n t�nde, dhe un� mbeta i trembur. |
8 |
Un� t� klitha ty, o Zot, iu luta fort Zotit, |
9 |
duke th�n�: "�far� dobie do t� kesh nga gjaku im po t� jet� se zbres n� grop�? A mundet pluhuri t� t� kremtoj�? A mundet ai t� shpall� t� v�rtet�n t�nde? |
10 |
D�gjo, o Zot, dhe ki m�shir� p�r mua, o Zot, b�hu ti ndihma ime". |
11 |
Ti e ke kthyer vajtimin tim n� valle; ma ke hequr grethoren dhe m� ke mbushur me g�zim, |
12 |
me q�llim q� shpirti im t� mund t� t� k�ndoj� lavdi pa pushim. O Zot, Per�ndia im, un� do t� t� kremtoj p�rjet�. |