| Kapitulli 22 |
1 |
Per�ndia im, Per�ndia im, pse m� ke braktisur? Pse m� rri kaq larg dhe nuk vjen t� m� �lirosh, duke d�gjuar fjal�t e ofsham�s sime? |
2 |
O Per�ndia im, un� b�rtas dit�n, por ti nuk p�rgjigjesh, edhe nat�n un� nuk rri n� heshtje. |
3 |
Megjithat� ti je i Shenjti, q� banon n� l�vdimet e Izraelit. |
4 |
Et�rit ton� kan� pasur besim te ti; kan� pasur besim te ti dhe ti i ke �liruar. |
5 |
T� klith�n ty dhe u �liruan; pat�n besim te ti dhe nuk u zhg�njyen. |
6 |
Por un� jam nj� krimb dhe jo nj� njeri; turpi i njer�zve dhe p�r�mimi i popullit. |
7 |
T�r� ata q� m� shohin m� p�rqeshin, zgjatin buz�n dhe tundin kok�n, |
8 |
duke th�n�: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta �liroj�, pra, ta ndihmoj�, mbasi e do". |
9 |
Me siguri ti je ai q� m� nxori nga barku i n�nes; b�re q� t� kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sis�t e n�nes sime. |
10 |
Un� u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Per�ndia im qysh nga barku i n�nes sime. |
11 |
Mos u largo nga un�, sepse ankthi �sht� i af�rt, dhe nuk ka asnj� q� t� m� ndihmoj�. |
12 |
Dema t� m�dhenj m� kan� rrethuar, dema t� fuqish�m t� Bashanit m� rrin� p�rqark; |
13 |
ata hapin goj�n e tyre kund�r meje, si nj� luan grabitqar q� vrumbullit. |
14 |
M� derdhin si uj� dhe t�r� kockat e mia jan� t� ndrydhura; zemra ime �sht� si dylli q� shkrihet n� mes t� zorr�ve t� mia. |
15 |
Forca ime �sht� thar� si nj� en� balte dhe gjuha ime �sht� ngjitur te qiellza; ti m� ke v�n� n� pluhurin e vdekjes. |
16 |
Sepse qent� m� kan� rrethuar, nj� grup keqb�r�sish m� rri rrotull; m� kan� shpuar duart dhe k�mb�t. |
17 |
Un� mund t`i num�roj gjith� kockat e mia; ato m� shikojn� dhe m� k�qyrin. |
18 |
Ndajn� midis tyre rrobat e mia dhe hedhin n� short tunik�n time. |
19 |
Por ti, o Zot, mos u largo; ti q� je forca ime, nxito t� m� ndihmosh. |
20 |
�liroje jet�n time nga shpata, jet�n time t� vetme nga k�mba e qenit. |
21 |
Shp�tom� nga gryka e luanit dhe nga brir�t e buajve. Ti m`u p�rgjigje. |
22 |
Un� do t`u njoftoj emrin t�nd v�llez�rve t� mi, do t� t� l�vdoj n� mes t� kuvendit. |
23 |
Ju q� keni frik� nga Zoti, l�vdojeni; dhe ju t� gjith�, pasardh�s t� Jakobit, p�rl�vdojeni; dhe ju t� gjith�, o fis i Izraelit, kini frik� nga ai. |
24 |
Sepse ai nuk ka p�r�muar as nuk ka hedhur posht� vuajtjen e t� pik�lluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyr�n e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka k�naqur. |
25 |
Shkaku i l�vdimit tim n� kuvendin e madh je ti; un� do t`i plot�soj zotimet e mia n� prani t� t� gjith� atyre q� kan� frik� nga ti. |
26 |
Nevojtar�t do t� han� dhe do t� ngopen; ata q� k�rkojn� Zotin do ta l�vdojn�; zemra juaj do t� jetoj� p�rjet�. |
27 |
T� gjitha skajet e tok�s do ta mbajn� mend Zotin dhe do t� kthehen tek ai; dhe t� gjitha familjet e kombeve do t� adhurojn� p�rpara teje. |
28 |
Sepse Zotit i p�rket mbret�ria dhe ai sundon mbi kombet. |
29 |
Gjith� t� pasurit e dheut do t� han� dhe do t� t� adhurojn�; t� gjith� ata q� zbresin n� pluhur dhe q� nuk arrijn� t� mbahen gjall� do t� p�rkulen para teje. |
30 |
Pasardh�sit do t`i sh�rbejn�; do t`i flitet p�r Zotin brezit t� ardhsh�m. |
31 |
Ata do t� vijn� dhe do t`i shpallin drejt�sin� e tij nj� populli q� nuk ka lindur akoma, dhe q� ai vet� e ka krijuar. |