| Kapitulli 12 |
1 |
Na shp�to, o Zot, sepse njer�z t� devotsh�m ka m� pak, dhe ata q� thon� t� v�rtet�n jan� zhdukur n� mes t� bijve t� njer�zve. |
2 |
Secili g�njen t� af�rmin e tij dhe flet me buz� lajkatare dhe me zem�r t� zhdyzuar. |
3 |
Zoti i preft� t� gjitha buz�t lajkatare dhe gjuh�n q� flet me krenari, |
4 |
t� atyre q� thon�: "Me gjuh�n ton� do t� sundojm�; buz�t tona na p�rkasin neve; kush �sht� zot mbi ne?". |
5 |
"P�r shkak t� shtypjes s� t� mjer�ve dhe t� britm�s s� nevojtar�ve, tani do t� �ohem", thot� Zoti, "dhe do t`i shp�toj nga ata q� u z�n� pusi". |
6 |
Fjal�t e Zotit jan� fjal� t� pastra, si argjend i rafinuar n� nj� furr� prej dheu, i pastruar shtat� her�. |
7 |
Ti, o Zot, do t`i mbrosh dhe do t`i ruash, duke filluar nga ky brez p�rjet�. |
8 |
T� pabes�t sillen pa u nd�shkuar kudo, kur midis bijve t� njer�zve lavd�rohet e keqja. |