Kapitulli 2

Pse ziejn� kombet dhe pse popujt kurdisin gj�ra t� kota?

Mbret�rit e dheut mblidhen dhe princat k�shillohen bashk� kund�r Zotit dhe t� vajosurit t� tij,

duke th�n�: "Le t`i k�putim prangat e tyre dhe t`i heqim qafe litar�t e tyre".

Ai q� ulet n� qiejt� do t� qesh�, Zoti do t� tallet me ta.

At�her� do t`u flas� n� zem�rimin e tij dhe do t`i tremb� n� indinjat�n e tij t� madhe,

dhe do t� thot�: "E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim t� shenjt�.

Do t� shpall� dekretin e Zotit. Ai m� ka th�n�: "Ti je biri im, sot m� linde.

M� k�rko dhe un� do t� jap kombet si trash�gimi p�r ty dhe mbar� dheun si zot�rim t�ndin.

Ti do t`i cop�tosh me nj� shuf�r hekuri, do t`i b�sh cop�-cop� si nj� en� prej argjile"".

Tani, pra, o mbret�r, tregohuni t� urt�; pranoni ndreqjen, o gjyqtar� t� dheut.

Sh�rbeni me frik� Zotin dhe g�zohuni me drithma.

N�nshtrohuni Birit, q� t� mos zem�rohet dhe t� mos vdisni rrug�s, sepse zem�rimi i tij mund t� ndizet n� nj� �ast. Lum ata q� gjejn� streh� tek ai.