Kapitulli 34

Elihu nisi p�rs�ri t� flas� dhe tha:

"D�gjoni, o njer�z t� urt�, fjal�t e mia, dhe ju, njer�z t� ditur, ma vini veshin!

Sepse veshi i shqyrton fjal�t, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.

Le t� zgjedhim ne vet� at� q� �sht� e drejt� t� pranojm� midis nesh at� q� �sht� e mir�.

Sepse Jobi ka th�n�: "Jam i drejt�, por Per�ndia m� ka hequr drejt�sin� time.

A duhet t� g�njej kund�r drejt�sis� sime? Plaga ime �sht� e pash�rueshme, megjith�se jam pa m�kat".

Kush �sht� si Jobi, q� e pi p�rqeshjen si ujin,

q� ec�n bashk� me keqb�r�sit dhe shkon bashk� me njer�zit e k�qij?

Sepse ka th�n�: "Nuk i vlen fare njeriut t� vendos� k�naq�sin� e tij te Per�ndia".

M� d�gjoni, pra, o njer�z me mend! Qoft� larg Per�ndis� paudh�sia dhe lig�sia qoft� larg t� Plotfuqishmit!

Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave t� tij dhe secilin e b�n t� gjej� shp�rblimin p�r sjelljen e tij.

Sigurisht Per�ndia nuk kryen t� keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtremb�ron drejt�sin�.

Kush i ka besuar kujdesin p�r tok�n, ose kush e ka vendosur mbi t�r� bot�n?

N� qoft� se Per�ndia duhet t� vendoste n� zem�r t� vet t� t�rhiqte mbi vete Frym�n e tij dhe frym�n e tij,

�do mish do t� shkat�rrohej nj�koh�sisht, dhe njeriu do t� kthehej n� pluhur.

N� qoft� se ke mend, d�gjoje k�t�, v�r veshin p�r t� d�gjuar at� q� po t� them.

A mund t� qeveris� ai q� urren drejt�sin�? A guxon ti t� d�nosh t� Drejtin, t� Fuqishmin?

Ai q� i thot� nj� mbreti: "Je p�r t`u p�rbuzur" dhe princave: "Jeni t� k�qij".

Por ai nuk b�n asnj� an�si me t� m�dhenjt� dhe as e konsideron t� pasurin m� tep�r se t� varfrin, sepse t� gjith� jan� vepra e duarve t� tij.

N� nj� �ast ata vdesin; n� mesin e nat�s njer�zia tronditet dhe zhduket, t� fuqishmit �ohen tutje pa dor� njeriu.

Sepse ai i mban syt� te rrug�t e njeriut, dhe shikon t�r� hapat e tij.

Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund t� fshihen njer�zit e k�qij.

N� fakt Per�ndia nuk ka nevoj� ta kqyr� gjat� nj� njeri para se ta nxjerr� p�r gjykim para tij.

Ai i lig�shton t� fuqishmit pa b�r� hetim dhe v� t� tjer� n� vendin e tyre.

Duke qen� se i njeh veprat e tyre, i rr�zon nat�n dhe ata shkat�rrohen;

i godet si njer�z t� k�qij para syve t� t� gjith�ve,

sepse jan� larguar nga ai pa u kujdesur p�r rrug�t e tij,

deri sa t� arrij� tek ai britma e t� varfrit, sepse ai d�gjon britm�n e t� pik�lluarve.

Kur Per�ndia jep qet�sin�, kush do ta d�noj�? Kur fsheh fytyr�n e tij, kush do t� mund ta shikoj�, qoft� kund�r nj� kombi t� t�r� ose kund�r nj� njeriu t� vet�m,

p�r t� penguar q� i pabesi t� mbret�roj� dhe q� populli t� zihet nd�r leqe?

Dikush mund t`i thot� Per�ndis�: "Un� e mbart fajin tim, po nuk do ta b�j m� t� keqen;

tregom� at� q� nuk arrij t� shikoj; n� rast se kam kryer ndonj� paudh�si, nuk do ta b�j m�"?

A duhet t� t� shp�rblej� ai n� baz� t� konditave t� tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet t� zgjedh�sh dhe jo un�; prandaj thuaj at� q� di.

Njer�zit me mend; si �do njeri i urt� q� m� d�gjon, do t� m� thon�:

"Jobi flet pa mend, fjal�t e tij nuk kan� dituri".

Le t� provohet Jobi deri n� fund, sepse p�rgjigjet e tij jan� si ato t� njer�zve t� k�qij,

sepse i shton m�katit t� tij revolt�n, rreh duart mes nesh dhe i shum�zon fjal�t e tij kund�r Per�ndis�".