Kapitulli 30

"Tani p�rkundrazi m� t� rinjt� se un� m� p�rqeshin, ata q� et�rit e tyre nuk do t� kishin pranuar t`i vija midis qenve t� kopes� sime.

Fundja, p�r �far� do t� m� sh�rbente forca e duarve t� tyre? Fuqia e tyre �sht� shkat�rruar.

T� sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin nat�n n� shket�tir�n e shkretuar dhe shterp�,

duke shkulur bar t� hidhur pran� g�mushave dhe rr�nj� gjineshtre p�r ushqimin e tyre.

Jan� p�rz�n� nga mjediset prej njer�zve q� ul�rijn� prapa tyre si t� ishin vjedh�s.

Jan� t� detyruar t� jetojn� n� sk�rkat e luginave, n� shpellat e tok�s dhe midis shk�mbinjve;

ul�rijn� midis ka�ubeve dhe shtr�ngohen bashk� n�n ferrishtat;

njer�z budallenj, po, njer�z pa vler�, t� d�buar nga vendi i tyre.

Tani jam b�r� k�nga e tyre e talljes, po, jam b�r� gazi i tyre.

Kan� tmerr nga un�, rrin� larg meje dhe nuk ngurrojn� t� m� p�shtyjn� n� fytyr�.

Meqen�se Per�ndia ka l�shuar disi litarin e �adr�s sime dhe m� ka posht�ruar, ata kan� thyer �do fre para meje.

K�ta zuzar� �ohen n� t� djatht�n time, i shtyjn� larg k�mb�t e mia dhe p�rgatitin kund�r meje rrug�t q� t� m� shkat�rrojn�.

Prishin rrug�n time, keq�sojn� fatkeq�sin� time, megjith�se askush nuk i ndihmon.

Afrohen si n�p�rmjet nj� t� �are t� madhe, sulen kund�r meje si nj� stuhi.

M� sulmojn� tmerre; gjuajn� nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si nj� re.

Un� shkrihem p�rbrenda, dhe dit�t e hidh�rimit m� kan� pushtuar.

Nat�n ndjej sikur m� shpojn� kockat, dhe dhembjet m� brejn� pa pushim.

Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, m� shtr�ngojn� p�rreth si jaka e mantelit tim.

Ai m� ka hedhur n� balt� dhe jam b�r� si pluhuri dhe hiri,

Un� t� b�rtas ty, dhe ti nuk m� p�rgjigjesh; t� rri p�rpara, por ti rri duke m� shikuar.

Je b�r� mizor me mua; m� p�rndjek me fuqin� e dor�s sate.

M� ngre lart mbi er�n, b�n q� t� eci kaluar mbi t� dhe m� zhduk n� stuhi.

E di n� t� v�rtet� q� ti m� �on n� vdekje, n� sht�pin� ku mblidhen gjith� t� gjall�t.

me siguri nuk do ta shtrij� dor�n e tij te varri, megjith�se n� fatkeq�sin� e tij b�rtet p�r t� k�rkuar ndihm�.

A nuk kam qar� vall� p�r at� q� ishte n� fatkeq�si, dhe a nuk jam hidh�ruar p�r t� varfrin?

Kur prisja t� mir�n, erdhi e keqja; kur prisja drit�n, erdhi err�sira.

Zorr�t e mia ziejn� pa pushim, kan� ardhur p�r mua dit� vuajtjesh.

Shkoj rreth e qark i nxir�, krejt, por jo nga dielli; ngrihem n� kuvend dhe b�rtas p�r t� k�rkuar ndihm�.

Jam b�r� v�lla me �akallin dhe shok me strucin.

L�kura ime q� m� mbulon �sht� nxir� dhe kockat e mia digjen nga nxeht�sia.

Qestja ime sh�rben vet�m p�r vajtime dhe flauti im p�r tinguj vajtues.