| Kapitulli 23 |
1 |
At�her� Jobi u p�rgjigj dhe tha: |
2 |
"Edhe sot vajtimi im �sht� i dhimbsh�m; dora ime �sht� e dob�t p�r shkak t� r�nkimit tim. |
3 |
Ah, sikur t� dija ku ta gjeja, q� t� mund t� arrija deri n� fronin e tij! |
4 |
Do ta parashtroja ��shtjen time para tij, do ta mbushja goj�n time me argumente. |
5 |
Do t� dija fjal�t me t� cilat do t� m� p�rgjigjej, dhe do t� kuptoja at� q� kishte p�r t� m� th�n�. |
6 |
A do t� m� kund�rshtonte me forc� t� madhe? Jo, p�rkundrazi do t� m� kushtonte v�mendje. |
7 |
Atje njeriu i drejt� do t� mund t� diskutonte me t�, k�shtu gjyqtari im do t� m� shpallte t� pafajsh�m p�rjet�. |
8 |
Ja, po shkoj n� lindje, por aty nuk �sht�; n� per�ndim, por nuk e shoh; |
9 |
vepron n� veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta shikoj. |
10 |
Por ai e njeh rrug�n q� un� kam marr�; sikur t� m� provonte, do t� dilja si ari. |
11 |
K�mba ime ka ndjekur me p�rpikm�ri gjurm�t e tij, i jam p�rmbajtur rrug�s s� tij pa devijuar; |
12 |
nuk jam larguar nga urdh�rimet e buz�ve t� tij, p�rfitova shum� nga fjal�t q� kan� dal� prej goj�s s� tij m� tep�r se nga racioni tim i ushqimit. |
13 |
Por atij nuk i gjendet shoku, kush, pra, mund ta ndryshoj�? At� q� do, ai e b�n, |
14 |
k�shtu ai do t� realizoj� plot�sisht at� q� ka dekretuar kund�r meje, dhe plane t� tilla ka mjaft t� tjera. |
15 |
Prandaj n� prani t� tij e ndjej veten t� tmerruar; kur e mendoj k�t�, ia kam frik�n atij. |
16 |
Per�ndia ma lig�shton zemr�n, i Plotfuqishmi m� tmerron. |
17 |
Sepse nuk u asgj�sova p�rpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime". |