Kapitulli 15

At�her� Elifazi nga Temani u p�rgjigj dhe tha:

"Nj� njeri i urt� a p�rgjigjet vall� me njohuri t� kota, dhe a mbushet me er�ra lindore?

Diskuton vall� me ligj�rata boshe dhe me fjal� q� nuk sh�rbejn� p�r asgj�?

Po, ti heq m�shir�n dhe eliminon lutjen p�rpara Per�ndis�.

Sepse prap�sia jote t`i sugjeron fjal�t dhe ti po zgjedh gjuh�n e dinak�ve.

Jo un�, por vet� goja jote t� d�non, dhe vet� buz�t e tua d�shmojn� kund�r teje.

A je ti vall� i pari njeri q� ka lindur apo je formuar p�rpara kodrave?

A e ke d�gjuar ti k�shill�n sekrete t� Per�ndis� apo vet�m ti zot�roke diturin�?

�far� di ti q� ne nuk e dim�, ose �far� kupton ti q� nuk e kuptojm� edhe ne?

Midis nesh ka njer�z flok�bardh� dhe pleq m� t� thinjur se ati yt.

T� duken gj�ra t� vogla p�rd�llimet e Per�ndis� dhe fjal�t e �mbla q� t� drejton ty?

Pse, pra, zemra jote t� �on larg dhe pse syt� e tu vet�tijn�,

duke e drejtuar zem�rimin t�nd kund�r Per�ndis� dhe duke nxjerr� nga goja jote fjal� t� tilla?".

"�`�sht� njeriu q� ta konsideroj� veten t� past�r dhe i linduri nga nj� grua p�r t� qen� i drejt�?

Ja, Per�ndia nuk u z� bes� as shenjtor�ve t� tij dhe qiejt nuk jan� t� past�r n� syt� e tij;

aq m� pak nj� qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, q� e pi paudh�sin� sikur t� ishte uj�!

Dua t� t� flas, m� d�gjo; do t� t� tregoj at� q� kam par�,

at� q� t� urtit tregojn� pa fshehur asgj� nga sa kan� d�gjuar prej et�rve t� tyre,

t� cil�ve vet�m iu dha ky vend dhe pa pranin� e asnj� t� huaji n� radh�t e tyre.

I keqi heq dhembje t�r� jet�n e tij dhe vitet e caktuara p�r tiranin jan� t� num�ruara.

Zhurma t� llahtarshme arrijn� n� vesh�t e tij, dhe n� koh�n e boll�kut i sulet rr�nuesi.

Nuk ka shpres� kthimi nga err�sira, dhe shpata e pret.

Endet e k�rkon buk�, po ku mund ta gjej�? Ai e di se dita e territ �sht� p�rgatitur n� krah t� tij.

Fatkeq�sia dhe ankthi i shtien frik�, e sulmojn� si nj� mbret gati p�r betej�,

sepse ka shtrir� dor�n e tij kund�r Per�ndis�, ka sfiduar t� Plotfuqishmin,

duke u hedhur me kok�fort�si kund�r tij me mburojat e tij t� zbukuruara me tok�za.

Ndon�se fytyra e tij �sht� e mbuluar me dhjam� dhe ijet e tij jan� fryr� nga sh�ndoshja e tep�rt;

ai banon n� qytete t� shkretuara, n� sht�pi t� pabanuara q� do t� katandisen n� grumbuj g�rmadhash.

Ai nuk do t� pasurohet dhe fati i tij nuk ka p�r t� vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do t� shtohet mbi tok�.

Nuk do t� arrij� t� �lirohet nga terri, flaka do t� thaj� lastar�t e tij, dhe do t� �ohet larg nga fryma e goj�s s� tij.

T� mos mb�shtetet te kot�sia; duke g�njyer veten, sepse kot�sia ka p�r t� qen� shp�rblimi i tij.

Do t� kryhet para kohe, dhe deg�t e tij nuk do t� gjelb�rojn� m�.

Do t� jet� si nj� hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

Sepse familja e hipokrit�ve do t� jet� shterp� dhe zjarri do t� p�rpij� �adrat e njeriut t� korruptuar.

Ata sajojn� paudh�sin� dhe shkaktojn� shkat�rrimin; n� gjirin e tyre bluhet mashtrimi.