Kapitulli 5

"B�rtit, pra! A ka vall� ndonj� q� t� p�rgjigjet? Kujt prej shenjtor�ve do t`i drejtohesh?

Zem�rimi n� fakt e vret t� pamendin dhe zilia e vret budallan�.

E kam par� t� pamendin t� l�shoj� rr�nj�, por shum� shpejt e mallkova banes�n e tij.

Bijt� e tij nuk kan� asnj� siguri, jan� t� shtypur te porta, dhe nuk ka njeri q� t`i mbroj�.

I urituri p�rpin t� korrat e tij, ia merr edhe sikur t� jen� midis gjembave, dhe nj� lak p�rpin pasurin� e tij.

Sepse shpirtlig�sia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

por njeriu lind p�r t� vuajtur, ashtu si shk�ndija p�r t`u ngjitur lart.

Por un� do t� k�rkoja Per�ndin�, dhe Per�ndis� do t`i besoja ��shtjen time,

atij q� b�n gj�ra t� m�dha dhe q� nuk mund t� njihen; mrekulli t� panum�rta,

q� i jep shiun tok�s dhe d�rgon ujin n� fushat;

q� ngre t� varfrit dhe v� n� siguri lart ata q� vuajn�.

I b�n t� kota synimet e dinak�ve, dhe k�shtu duart e tyre nuk mund t� realizojn� planet e tyre;

i merr t� urt�t n� dredhin� e tyre, dhe k�shtu k�shilla e t� pandershm�ve shpejt b�het tym.

Gjat� dit�s ata hasin n� err�sir�, bash n� mesdit� ecin me tahmin sikur t� ishte nat�;

por Per�ndia e shp�ton nevojtarin nga shpata, nga goja e t� fuqishm�ve dhe nga duart e tyre.

K�shtu ka shpres� p�r t� mjerin, por padrejt�sia ia mbyll goj�n atij.

Ja, lum njeriu q� Per�ndia d�non; prandaj ti mos e p�rbuz nd�shkimin e t� Plotfuqishmit;

sepse ai e b�n plag�n, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij sh�rojn�.

Nga gjasht� fatkeq�si ai do t� t� �liroj�, po, n� t� shtat�n e keqja nuk do t� t� prek�.

N� koh� zie do t� t� shp�toj� nga vdekja, n� koh� lufte nga forca e shpat�s.

Do t`i shp�tosh fshikullit t� gjuh�s, nuk do t� trembesh kur t� vij� shkat�rrimi.

Do t� qesh�sh me shkat�rrimin dhe me zin�, dhe nuk do t� kesh frik� nga bishat e dheut;

sepse do t� kesh nj� bes�lidhje me gur�t e dheut, dhe kafsh�t e fushave do t� jen� n� paqe me ty.

Do t� dish q� �adra jote �sht� e siguruar; do t� vizitosh kullotat e tua dhe do t� shikosh q� nuk mungon asgj�.

Do t� kuptosh q� pasardh�sit e tu jan� t� shumt� dhe t� vegjlit e tu si bari i fushave.

Do t� zbres�sh n� varr n� mosh� t� shkuar, ashtu si n� stin�n e vet mblidhet nj� tog duajsh.

Ja �`kemi gjetur; k�shtu �sht�. D�gjoje dhe p�rfito".