Kapitulli 6

Kur Sanballati, Tobiahu dhe Geshem Arabi dhe armiqt� tan� t� tjer� m�suan q� un� kisha rind�rtuar muret dhe q� nuk kishte mbetur asnj� e �ar� n� to (megjith�se at�her� nuk i kisha v�n� akoma kanatet e portave),

Sanballati dhe Geshemi m� �uan p�r t� th�n�: "Eja dhe takohemi bashk� me nj� nga fshatrat e lugin�s s� Onos". Por ata mendonin t� ma punonin.

K�shtu un� u d�rgova atyre lajm�tar� p�r t`u th�n�: "Jam duke b�r� nj� pun� t� madhe dhe nuk mund t� zbres. Pse duhet ta nd�rpresim pun�n, kur un� po e l� p�r t� zbritur tek ju?".

Plot kat�r her� ata m� �uan njer�z p�r t� th�n� t� nj�jt�n gj�, dhe un� u p�rgjigja n� t� nj�jt�n m�nyr�.

At�her� Sanballati m� d�rgoi sh�rb�torin e tij q� t� m� thot� po at� gj� p�r t� pest�n her� me nj� let�r t� hapur n� dor�,

n� t� cil�n ishte shkruar: "�sht� p�rhapur fjala midis kombeve, dhe Gashmu e pohon k�t�, q� ti dhe Judejt� po kurdisni nj� rebelim; prandaj, sipas k�tyre z�rave, ti po rind�rton muret, p�r t`u b�r� mbreti i tyre,

dhe ke caktuar madje profet� p�r t� b�r� shpalljen t�nde n� Jeruzalem, duke th�n�: "Ka nj� mbret n� Jud�!". Tani, k�to gj�ra do t`i njoftohen mbretit. Prandaj eja dhe t� k�shillohemi bashk�".

Por un� i �ova p�r t� th�n�: "Pun�t nuk jan� ashtu si thua ti, por ti i shpik n� mendjen t�nde".

T�r� k�ta njer�z n� fakt donin t� na trembnin dhe thonin: "Duart e tyre do ta l�n� pun�n q� do t� mbetet e pap�rfunduar". Prandaj tani, o Per�ndi, forco duart e mia!

At�her� un� shkova n� sht�pin� e Shemajahut, birit t� Delajahut, q� ishte bir i Mehetabeelit, q� ishte mbyllur aty brenda; ai m� tha: "Takohemi bashk� n� sht�pin� e Per�ndis�, brenda tempullit, dhe

Por un� u p�rgjigja: "A mundet nj� njeri si un� t� marr� arratin�? A mundet nj� njeri si un� t� hyj� n� tempull p�r t� shp�tuar jet�n? Jo, un� nuk do t� hyj".

Kuptova pastaj q� Per�ndia nuk e kishte d�rguar, por kishte shqiptuar at� profeci kund�r meje, sepse Tobiahu dhe Sanbalati e kishin paguar.

Ishte paguar pik�risht p�r k�t�: p�r t� m� trembur dhe p�r t� m� shtyr� t� veproj n� at� m�nyr� dhe t� m�katoj, dhe k�shtu t� m� dilte nj� nam i keq dhe t� mbulohesha me turp.

O Per�ndia im, kujtoje Tobiahun dhe Sanbalatin, p�r k�to vepra t� tyre, si edhe profetesh�n Noadiah dhe profet�t e tjer� q� kan� k�rkuar t� m� trembin!

Muret u p�rfunduan dit�n e nj�zetepest� t� muajit Elul, brenda pes�dhjet� e dy dit�ve.

Kur t�r� armiqt� tan� e m�suan k�t� gj� dhe t�r� kombet q� na rrethonin e pan�, e ndjen� veten shum� t� d�shp�ruar, sepse e kuptuan q� kjo vep�r ishte kryer me ndihm�n e Per�ndis� ton�.

N� ato dit� edhe paria e Jud�s i d�rgonte shpesh letra Tobiahut dhe merrte letra prej Tobiahut.

Shum� n� Jud� ishin n� fakt t� lidhur me t� me an� t� betimit, sepse ai ishte dh�nd�r i Shekanijahut, birit t� Arahut, dhe biri i tij Jehohanan ishte martuar me bij�n e Meshulamit, birit t� Berekiahut.

Edhe n� pranin� time ata flisnin mir� p�r t� dhe ia njoftonin fjal�t e mia. Dhe Tobiahu d�rgonte letra p�r t� m� trembur.