Kapitulli 2

N� muajin e Nisanit, vitin e nj�zet� t� mbretit Artakserks, sapo e soll�n ver�n para tij, un� e mora ver�n dhe ia zgjata atij. Un� nuk kisha qen� i trishtuar kurr� n� prani t� tij.

Prandaj mbreti m� tha: "Pse ke pamje t� trishtuar, ndon�se nuk je i s�mur�? Kjo nuk mund t� jet� ve�se nj� trishtim i zemr�s". At�her� m� zuri nj� frik� shum� e madhe,

dhe i thash� mbretit: "Rroft� mbreti p�rjet�! Si mund t� mos jet� fytyra ime e trishtuar kur qyteti ku jan� varrosur et�rit e mi �sht� shkat�rruar dhe portat e tij jan� konsumuar nga zjarri?".

Mbreti m� tha: "�far� k�rkon?". At�her� un� iu luta Per�ndis� t� qiellit

dhe pastaj iu p�rgjigja mbretit: "N� qoft� se kjo i p�lqen mbretit dhe sh�rb�tori yt ka gjetur mir�dashje n� syt� e tu, m� lejo t� shkoj n� Jud�, n� qytetin e varreve t� et�rve t� mi, q� ta rind�rtoj at�".

Mbreti m� tha (mbret�resha i rrinte ulur n� krah): "Sa do t� zgjas� udh�timi dhe kur do t� kthehesh?". K�shtu i p�lqeu mbretit t� m� l�r� t� shkoj dhe un� i tregova nj� afat kohe.

Pastaj i thash� mbretit: "N� rast se k�shtu i p�lqen mbretit, t� m� jepen letra p�r qeveritar�t e krahin�s matan� Lumit q� t� m� japin lejen e kalimit deri sa t� arrij� n� Jud�,

dhe nj� let�r p�r Asafin, mbik�qyr�sin e pyllit t� mbretit, q� t� m� jap� l�nd�n e drurit p�r t� nd�rtuar portat e qytez�s s� bashkuar me tempullin, p�r muret e qytetit dhe p�r sht�pin� n� t� cil�n do t� shkoj t� banoj". Mbreti m� dha letrat, sepse dora mir�dash�se e Per�ndis� tim ishte mbi mua.

Arrita k�shtu te qeveritar�t e krahin�s matan� Lumit dhe u dhash� atyre letrat e mbretit. Me mua mbreti kishte d�rguar nj� trup p�rcjell�s t� p�rb�r� nga komandant� t� ushtris� dhe nga kalor�s.

Por kur Sanballati, Horoniti dhe Tobiahu, sh�rb�tori i Amonit, e m�suan k�t� gj�, u shqet�suan shum�, sepse kishte ardhur nj� burr� q� k�rkonte t� mir�n e bijve t� Izraelit.

K�shtu arrita n� Jeruzalem dhe q�ndrova atje tri dit�.

Pastaj u ngrita nat�n me pak burra t� tjer�, por nuk i thash� gj� asnjeriut nga ato q� Per�ndia im m� kishte v�n� n� zem�r t� b�ja p�r Jeruzalemin. Nuk kisha me vete asnj� kafsh� tjet�r, barre, ve� asaj s� cil�s i kisha hipur.

Dola nat�n nga porta e Lugin�s, n� drejtim t� burimit t� Dragoit dhe t� port�s s� Plehut, duke kontrolluar k�shtu muret e Jeruzalemit q� ishin plot me t� �ara dhe portat e tij t� konsumuara nga zjarri.

Vazhdova pastaj me port�n e Burimit dhe pishin�n e Mbretit, por nuk kishte vend nga t� kalonte kafsha mbi t� cil�n kisha hipur.

At�her� iu ngjita nat�n lugin�s, duke inspektuar gjithnj� muret; m� n� fund u ktheva prapa, duke hyr� nga porta e Lugin�s, dhe k�shtu u ktheva.

Zyrtar�t nuk dinin se ku kisha shkuar dhe as me se isha marr�. Deri n� at� �ast nuk u kisha th�n� asgj� Judejve, prift�rinjve, paris�, zyrtar�ve dhe as atyre q� merreshin me punimet.

At�her� u thash� atyre: "Ju e shikoni gjendjen e mjeruar n� t� cilat ndodhemi: Jeruzalemi �sht� shkat�rruar dhe portat e tij jan� konsumuar nga zjarri! Ejani, t`i rind�rtojm� muret e Jeruzalemit, dhe k�shtu nuk do t� jemi m� t� turp�ruar!".

U tregova pastaj atyre si dora bamir�se e Per�ndis� tim kishte qen� mbi mua si dhe fjal�t q� mbreti m� kishte th�n�. At�her� ata than�: "T� ngrihemi dhe t`i vihemi nd�rtimit!". K�shtu mor�n kurajo p�r t`i forcuar duart e tyre p�r k�t� pun� t� r�nd�sishme.

Por kur Sanbalati, Horoniti dhe Tobiahu, sh�rb�tori Amonit, dhe Geshemi, Arabi, e m�suan k�t� gj�, filluan t� tallen dhe t� na p�rbuzin, duke th�n�: "�far� po b�ni? Mos doni, vall�, t� ngrini krye kund�r mbretit?".

At�her� un� u p�rgjigja dhe u thash� atyre: "Do t� jet� vet� Per�ndia i qiellit q� do t� na siguroj� suksesin. Ne, sh�rb�tor�t e tij, do t� fillojm� nd�rtimin, por p�r ju nuk do t� ket� as pjes�, as t� drejt�, as kujtim n� Jeruzalem".