Kapitulli 14

Pastaj Abijahun pushoi bashk� me et�rit e tij dhe e varros�n n� qytetin e Davidit. N� vend t� tij mbret�roi i biri, Asa. N� koh�n e tij vendi qe i qet� dhjet� vjet.

Asa b�ri at� q� isht� e mir� dhe e drejt� n� syt� e Zotit, Per�ndis� t� tij.

Ai hoqi nga vendi altar�t e per�ndive t� huaj dhe vendet e larta, shkat�rroi shtyllat e shenjta dhe i b�ri cop�-cop� Asherim�t.

P�rve� k�saj urdh�roi Jud�n t� k�rkoj� Zotin, Per�ndin� e et�rve t� tyre, dhe t� zbatoj� n� praktik� ligjin dhe urdh�rimet.

Hoqi gjithashtu nga t� gjitha qytetet e Jud�s vendet e larta dhe idhujt; dhe me t� mbret�ria njohu nj� periudh� qet�sie.

Ai nd�rtoi qytete t� fortifikuara n� Jud�, sepse vendi ishte i qet�. N� ato vite nuk pati asnj� luft� kund�r tij, sepse Zoti i kishte dh�n� qet�si.

Ai u thoshte atyre t� Jud�s: "Le t`i nd�rtojm� k�to qytete dhe t`i rrethojm� me mure, me kulla, me porta dhe shufra. Vendi �sht� akoma n� dispozicionin ton�, sepse kemi k�rkuar Zotin, Per�ndin� ton�; ne e kemi k�rkuar dhe ai na ka dh�n� paqe rreth e qark". K�shtu ata iu vun� nd�rtimit dhe u begatuan.

Asa kishte nj� ushtri prej treqindmij� njer�zish nga Juda q� mbanin ushta dhe mburoja, si dhe dyqind e tet�dhjet� mij� nga Beniamini q� mbanin mburoja dhe gjuanin me hark; t�r� k�ta ishin burra t� fort� dhe trima.

Kund�r tyre doli Zerahu, Etiopasi, me nj� ushtri prej nj� milion burrash dhe me treqind qerre dhe arriti deri n� Mareshah.

Asa doli at�her� kund�r tij dhe u vendos�n n� rend beteje n� lugin�n e Tsefathahut pran� Mareshahut.

At�her� Asa i klithi Zotit, Per�ndis� t� tij, dhe tha: "O Zot, nuk ka njeri ve� teje q� mund t� ndihmoj� n� luftimet midis nj� t� fuqishmi dhe atij q� i mungon forca. Na ndihmo, o Zot, Per�ndia yn�, sepse ne mb�shtetemi te ti dhe dalim kund�r k�saj shumice n� emrin t�nd. O Zot, ti je Per�ndia yn�; mos lejo q� njeriu t� ta kaloj� ty!".

K�shtu Zoti goditi Etiopasit p�rpara Asas dhe p�rpara Jud�s, dhe Etiopasit ua mbath�n k�mb�ve.

At�her� Asa dhe njer�zit q� ishin me t� i ndoq�n deri n� Gherar. Prandaj Etiopasit u mund�n, prej tyre nuk mbeti asnj� i gjall�, sepse ata u shkat�rruan p�rpara Zotit dhe ushtris� s� tij. Dhe ata mor�n nj� pla�k� shum� t� madhe.

Pastaj sulmuan t�r� qytetet rreth e qark Gherarit, sepse tmeri i Zotit i kishte z�n�, dhe ata pla�kit�n t�r� qytetet n� t� cilat kishte pla�k� t� madhe.

Sulmuan gjithashtu vath�t e bag�tive dhe mor�n me vete nj� num�r t� madh dhensh dhe devesh. Pastaj u kthyen n� Jeruzalem.