Kapitulli 6

At�her� Salomoni tha: "Zoti ka shpallur se do t� banoj� n� ren� e d�ndur.

Dhe un� kam nd�rtuar p�r ty nj� sht�pi t� madh�rishme, n� vendin ku do t� banosh p�rjet�".

Pastaj mbreti u kthye dhe bekoi t�r� asamblen� e Izraelit, nd�rsa t�r� asambleja e Izraelit q�ndronte m� k�mb�.

Pastaj tha: "I bekuar qoft� Zoti, Per�ndia i Izraelit, q� ka kryer me fuqin� e tij at� q� i kishte premtuar me goj�n e vet atit tim David, duke th�n�:

"Nga dita q� nxora popullin tim t� Izraelit nga vendi i Egjiptit, un� nuk kam zgjedhur asnj� qytet nd�r t� gjitha fiset e Izraelit p�r t� nd�rtuar nj� sht�pi, ku emri im t� mbetej, dhe nuk kam zgjedhur njeri q� t� b�het princ mbi popullin tim t� Izraelit,

por kam zgjedhur Jeruzalemin, q� emri im t� mbetet aty, dhe kam zgjedhur Davidin q� t� mbret�roj� mbi popullin tim t� Izraelit".

Davidi, ati im, kishte n� zem�r t� nd�rtonte nj� tempull, n� em�r t� Zotit, Per�ndis� t� Izraelit,

por Zoti i tha Davidit, atit tim: "Ti ke pasur n� zem�r t� nd�rtosh nj� tempull n� emrin tim, dhe ke b�r� mir� q� ke pasur nj� gj� t� till� n� zem�r;

por nuk do t� jesh ti q� do ta nd�rtosh tempullin, por biri yt q� ka p�r t� dal� nga ij�t e tua, do t� jet� ai q� do ta nd�rtoj� tempullin n� emrin tim".

K�shtu Zoti e mbajti fjal�n q� kishte shqiptuar, dhe un� zura vendin e Davidit, atit tim dhe u ula mbi fronin e Izraelit, ashtu si kishte premtuar Zoti, dhe nd�rtova tempullin n� emrin e Zotit, Per�ndis� t� Izraelit.

Aty vendosa ark�n, n� t� cil�n ndodhet bes�lidhja e Zotit, q� ai ka b�r� me bijt� e Izraelit"

Pastaj Salomoni zuri vend para altarit t� Zotit, p�rball� asambles� s� Izraelit dhe shtriu duart

(Salomoni n� fakt kishte nd�rtuar nj� tribun� prej bronzi, t� gjat� pes� kubit�, t� gjer� pes� kubit� dhe t� lart� tre kubit�, dhe e kishte vendosur n� mes t� oborrit; ai hipi n� t�, u gjunj�zua para t�r� asambles� s� Izraelit, zgjati duart n� drejtim t� qiellit),

dhe tha: "O Zot, o Per�ndi i Izraelit, nuk ka asnj� Per�ndi t� ngjash�m me ty as n� qiell, as n� tok�. Ti i p�rmbahesh bes�lidhjes dhe m�shir�s ndaj sh�rb�tor�ve t� tu q� ecin p�rpara teje me gjith� zem�r.

Ti me sh�rb�torin t�nd David, atin tim, e mbajte at� q� i kishe premtuar; po, sot ke kryer me dor�n t�nde at� q� kishe premtuar me goj�n t�nde.

Prandaj tani o Zot, Per�ndi i Izraelit, mbaje me sh�rb�torin t�nd David, atin tim, at� q� i ke premtuar duke th�n�: "Ty nuk do t� t� mungoj� asnj� nga ata q� ulen n� fronin e Izraelit, me kusht q� bijt� e tu t� kujdesen p�r sjelljen e tyre dhe t� ecin sipas ligjit tim ashtu si ke ecur ti p�rpara meje".

Tani, pra, o Zot, Per�ndi i Izraelit, u b�ft� fjala q� i ke th�n� sh�rb�torit t�nd David!

Por a �sht� n� fakt e v�rtet� q� Per�ndia banon me njer�zit n� tok�? Ja, qiejt� dhe qiejt� e qiejve nuk mund t� t� nx�n�, aq m� pak ky tempull q� un� kam nd�rtuar!

Megjithat�, o Zot, Per�ndia im, kushtoji v�mendje lutjes s� sh�rb�torit t�nd dhe k�rkes�s s� tij, duke d�gjuar britm�n dhe lutjen q� sh�rb�tori yt t� drejton ty.

Syt� e tu jan� drejtuar dit� e nat� ndaj k�tij tempulli, n� drejtim t� vendit q� ke th�n�: "Atje do t� jet� emri im", p�r t� d�gjuar lutjet q� sh�rb�tori yt do t� b�j� duke u kthyer n� drejtim t� k�tij vendi.

D�gjo lutjet e sh�rb�torit t�nd dhe t� popullit t�nd t� Izraelit kur do t� luten t� kthyer nga ky vend. D�gjo nga vendi i banes�s sate, nga qiejt�; d�gjo dhe fali.

N� qoft� se ndokush kryen nj� m�kat kund�r t� af�rmit t� tij dhe, i detyruar t� betohet, vjen t� betohet p�rpara altarit t�nd n� k�t� tempull,

ti d�gjo nga qielli, nd�rhy dhe gjyko sh�rb�tor�t e tu; d�no fajtorin, duke b�r� q� t� bjer� mbi kok�n e tij sjellja e tij, dhe shpalle t� drejt� t� pafajshmin duke i dh�n� hak.

Kur populli yt i Izraelit do t� mundet nga armiku sepse ka m�katuar kund�r teje, n� rast se kthehet te ti dhe l�vdon emrin t�nd, n� rast se t� lutet dhe t� st�rlutet n� k�t� tempull,

d�gjo nga qielli dhe fale m�katin e popullit t�nd t� Izraelit, dhe b�je t� kthehet n� vendin q� i ke dh�n� atij dhe et�rve t� tij.

Kur qielli do t� jet� i mbyllur dhe nuk do t� ket� shi sepse kan� m�katuar kund�r teje, n� qoft� se ata luten t� drejtuar nga ky vend, n� qoft� se lavd�rojn� emrin t�nd dhe heqin dor� nga m�kati i tyre sepse i ke p�rulur,

ti d�gjo nga qielli, fale m�katin e sh�rb�tor�ve t� tu dhe t� popullit t�nd, t� Izraelit, duke u m�suar rrug�n e mir� n�p�r t� cil�n duhet t� ecin, dhe d�rgo shiun mbi tok�n q� i ke dh�n� si trash�gimi popullit t�nd.

Kur n� vend do t� ket� zi buke apo murtaj�, ndryshk ose bloz�, dyndje karkalecash dhe krimbash, kur armiku do t`i rrethoj� n� vendin e tyre, o n� qytetet e tyre, kur do t� p�lcas� nj� fatkeq�si ose nj� epidemi �far�do,

�do lutje, �do k�rkes� p�r falje q� do t� t� drejtohet nga �far�do individ apo nga t�r� populli yt i Izraelit, kur secili ka pranuar plag�n e tij dhe dhimbjen e tij dhe ka zgjatur duart e tij ndaj k�tij tempulli,

ti d�gjo nga qielli, vend i banes�s sate, dhe fali; dhe jepi secilit sipas sjelljes s� vet, ti q� njeh zemr�n e secilit (vet�m ti n� t� v�rtet� njeh zemr�n e bijve t� njer�zve),

me q�llim q� ata t� t� ken� frik� dhe t� ecin n� rrug�t e tua p�r gjith� koh�n q� do t� jetojn� n� vendin q� u ke dh�n� et�rve tan�.

Kur i huaji, q� nuk i p�rket popullit t� Izraelit, do t� vij� nga nj� vend i larg�t p�r shkak t� emrit t�nd t� madh, t� dor�s sate t� fuqishme dhe t� krahut t�nd t� shtrir�, kur do t� vij� t� t� lutet duke u kthyer nga ky tempull,

ti d�gjo nga qielli, nga vendi i banes�s sate, dhe jepi t� huajit ato q� t� k�rkon, me q�llim q� t�r� popujt e tok�s t� njohin emrin t�nd dhe t� ken� frik� nga ti, ashtu si b�n populli yt i Izraelit, dhe t� din� q� emri yt p�rmendet n� k�t� tempull q� kam nd�rtuar.

Kur populli yt do t� hyj� n� luft� kund�r armiqve t� tij duke ndjekur rrug�n n�p�r t� cil�n e d�rgove, n� rast se t� luten duke u drejtuar ndaj k�tij qyteti q� ti ke zgjedhur dhe ndaj tempullit q� un� kam nd�rtuar n� emrin t�nd,

d�gjo nga qielli lutjen dhe k�rkes�n p�r falje dhe p�rkrah ��shtjen e tyre.

Kur do t� kryejn� m�kate kund�r teje (sepse nuk ka njeri q� t� mos kryej� m�kate) dhe ti, i zem�ruar kund�r tyre, do t`i braktis�sh n� dor� t� armiqve q� do t`i internojn� n� nj� vend t� larg�t ose t� af�rt,

n� qoft� se n� vendin ku jan� internuar vijn� n� vete, kthehen ndaj teje dhe t� luten fort n� vendin e rob�ris� s� tyre, duke th�n�: "Kemi kryer m�kate, kemi vepruar padrejt�sisht, kemi b�r� t� keqen",

n� rast se kthehen me gjith� zem�r dhe me t�r� shpirt n� vendin e rob�ris� s� tyre ku jan� shp�rngulur dhe t� luten duke u drejtuar ndaj vendit t� tyre, ndaj qytetit q� ti ke zgjedhur dhe tempullit q� kam nd�rtuar n� emrin t�nd,

d�gjo nga qielli, vend i banes�s sate, lutjen dhe st�rlutjen e tyre, p�rkrah ��shtjen e tyre dhe fale popullin t�nd q� ka m�katuar kund�r teje!

Tani, o Per�ndia im, mbaj syt� hapur dhe d�gjo me v�mendje lutjen q� b�het n� k�t� vend!

Tani, pra, �ohu, o Zot Per�ndi, dhe eja n� vendin e shlodhjes sate, ti dhe arka e forc�s sate. Qofshin prift�rinjt� e tu, o Zot Per�ndi, t� veshur me shp�timin dhe u ngaz�llofshin n� mir�si shenjtor�t e tu.

O Zot Per�ndi, mos e kthe fytyr�n e t� vajosurit t�nd; mbaj mend favoret q� i ke b�r� Davidit, sh�rb�torit t�nd!".