Kapitulli 19

Kur mbreti Ezekia d�gjoi k�to gj�ra, grisi rrobat e tij, u mbulua me nj� thes dhe hyri n� sht�pin� e Zotit.

Pastaj d�rgoi Eliakimin, prefektin e pallatit, Shebnan, sekretarin, dhe pleqt� e prift�rinjve, t� mbuluar me thas�, te profeti Isaia, bir i Amotsit.

Ata i than�: "K�shtu thot� Ezekia: "Kjo �sht� nj� dit� ankthi, nd�shkimesh dhe turpi, sepse bijt� jan� duke lindur, por nuk ka forc� p�r t`i pjell�.

Ndofta Zoti, Per�ndia yt, ka d�gjuar t�r� fjal�t e Rabshakehut, q� mbreti i Asiris�, zot�ria e tij, ka d�rguar p�r t� fyer Per�ndin� e gjall�, dhe do ta d�noj� p�r shkak t� fjal�ve q� Zoti, Per�ndia yt, ka d�gjuar. Larto, pra, nj� lutje p�r at� q� mbetet akoma"".

K�shtu sh�rb�tor�t e mbretit Ezekia shkuan tek Isaia.

Dhe Isaia u tha atyre: "K�t� do t`i thoni zot�ris� suaj: K�shtu thot� Zoti: "Mos u tremb nga fjal�t q� d�gjove, me t� cilat sh�rb�tor�t e mbretit t� Asiris� m� kan� fyer.

Ja, un� do t� d�rgoj mbi t� nj� frym� dhe sa t� d�gjoj� ndonj� lajm, do t� kthehet n� vendin e tij; dhe n� vendin e tij un� do ta b�j q� t� bjer� nga shpata"".

K�shtu Rabshakehu u kthye dhe e gjeti mbretin e Asiris� q� rrethonte Libnahun, sepse kishte m�suar q� ai qe nisur nga Lakishi.

Por ai mori lajme nga Tirhakahu, mbret i Etiopis�, t� cilat thonin: "Ja, ai l�vizi p�r t� luftuar kund�r teje". At�her� i d�rgoi p�rs�ri lajm�tar� Ezekias, duke i th�n�:

"Do t`i flisni k�shtu Ezekias, mbretit t� Jud�s, duke i th�n�: "Mos e l�r q� Per�ndia yt, tek i cili ke besim, t� t� mashtroj� duke th�n�: Jeruzalemi nuk do t� jepet n� duart e mbretit t� Asiris�.

Ja, ti ke d�gjuar at� q� mbret�rit e Asiris� u kan� b�r� t�r� vendeve, duke vendosur shkat�rrimin e tyre. A do t� shp�toje ti vet�m?

A i kan� �liruar, vall� per�ndit� e kombeve ata q� et�rit e mi kan� shkat�rruar: Gozanin, Haranin, Retsefin dhe bijt� e Edenit q� ishin n� Telasar?

Ku jan� mbreti i Hamathit, mbret i Arpadit dhe mbreti i qytetit t� Sefarvaimit, t� Henas dhe t� Ivahut?".

Ezekia e mori letr�n nga duart e lajm�tar�ve dhe e lexoi; pastaj shkoi n� sht�pin� e Zotit dhe e shtriu para Zotit.

Pastaj Ezekia filloi t� lutet para Zotit duke th�n�: "O Zot, Per�ndia i Izraelit, q� ulesh mbi kerubin�t, ti je Per�ndia, i vetmi, i t� t�ra mbret�rive t� tok�s. Ti ke b�r� qiejt� dhe tok�n.

V�r veshin, o Zot, dhe d�gjo; hap syt�, o Zot, dhe shiko! D�gjo fjal�t e Senakeribit, q� ka d�rguar k�t� njeri p�r t� fyer Per�ndin� e gjall�!

�sht� e v�rtet�, o Zot, q� mbret�rit e Asiris� kan� shkat�rruar kombet dhe vendet e larta,

kan� hedhur n� zjarr per�ndit� e tyre, sepse ato ishin per�ndi, por vep�r e duarve t� njer�zve, dru dhe gur; prandaj i shkat�rruan.

Por tani, o Zot, na shp�to, t� lutem, nga duart e tij, me q�llim q� t�r� mbret�rit� e tok�s t� din� q� ti vet�m, o Zot, je Per�ndia".

At�her� Isaia, bir i Amotsit, d�rgoi t`i thot� Ezekias: "K�shtu flet Zoti, Per�ndi i Izraelit: "D�gjova lutjen q� ti me drejtove p�r Senakeribin, mbretin e Asiris�.

Kjo �sht� fjala q� Zoti ka shqiptuar kund�r atij: Bija e virgj�r e Sionit t� p�rbuz dhe tallet me ty; bija e Jeruzalemit tund kok�n prapa teje.

Cilin ke fyer dhe posht�ruar? Kund�r kujt ke ngritur z�rin dhe syt� me aroganc�? Kund�r t� Shenjtit t� Izraelit!

Me an� t� lajm�tar�ve t� tu ke fyer Zotin dhe ke th�n�: "Me morin� e qerreve t� mia kam hipur n� maj� t� maleve n� skutat e Libanit. Do t� rr�zoj kedrat e tij m� t� larta dhe qiparisat e tij m� t� bukur; do t� arrij n� strehimin e tij m� t� thell�, n� pjes�n m� t� harlisur t� pyllit.

Un� kam g�rmuar dhe kam pir� uj�ra t� huaja; me shput�n e k�mb�ve t� mia kam thar� t�r� lumenjt� e Egjiptit".

A nuk ke d�gjuar, vall�, q� prej nj� kohe t� gjat� kam p�rgatitur k�t� gj� dhe prej koh�rave t� lashta e kam hartuar planin? Dhe tani e solla pun�n q� t� ndodh� kjo: q� ti t`i katandis�sh n� nj� grumbull g�rmadhash qytetet e fortifikuara.

Prandaj banor�t e tyre t� cil�ve u mungonte forca, ishin tmerruar dhe e kishin humbur torruan; ishin si bari i fushave, si bari i blert�, si bari mbi �atit�, q� digjet para se t� rritet.

Por un� e di se si ulesh, si del dhe si hyn dhe bile t�rbimin t�nd kund�r meje.

Me qen� se t�rbimi yt kund�r meje dhe arroganca jote kan� arritur n� vesh�t e mi, do t� t� v� unaz�n time n� fejzat e hund�s, frerin tim te goja, dhe do t� t� kthej n� rrug�n n�p�r t� cil�n ke ardhur".

Kjo ka p�r t� qen� shenja p�r ty: Sivjet do t� hani at� q� rritet vet�, vitin e dyt� at� q� prodhon ai; por vitin e tret� do t� mbillni dhe do t� korrni, do t� mbillni vreshta dhe do t� hani frytin e tyre.

Pjesa tjet�r e b�mave e sht�pis� s� Jud�s q� do t� shp�toj�, ka p�r t� vazhduar t� l�shoj� rr�nj� posht� dhe t� prodhoj� fryte lart.

Sepse nga Jeruzalemi ka p�r t� dal� nj� pakic� dhe nga mali i Sionit ata q� kan� shp�tuar. Zelli i Zotit t� ushtrive do ta b�j� k�t�.

Prandaj k�shtu thot� Zoti p�r mbretin e Asiris�: "Ai nuk ka p�r t� hyr� n� k�t� qytet as ka p�r t� hedhur shigjeta, nuk ka p�r t`i dal� p�rpara me mburoja as ka p�r t� nd�rtuar ndonj� ledh kund�r tij.

Ai do t� kthehet n�p�r rrug�n q� ndoqi kur erdhi dhe nuk ka p�r t� hyr� n� k�t� qytet, thot� Zoti.

Un� do ta mbroj k�t� qytet p�r ta shp�tuar, p�r dashurin� q� kam ndaj vetes dhe p�r dashurin� e Davidit, sh�rb�torit tim".

At� nat� ndodhi q� engj�lli i Zotit doli dhe vrau n� kampin e Asir�ve nj�qind e tet�dhjet� e pes� mij� njer�z; kur njer�zit u ngrit�n n� m�ngjes, ja t� gjith� ishin b�r� kufoma.

At�her� Senakeribi, mbret i Asiris�, ngriti �adrat, u nis e u kthye n� sht�pi, dhe mbeti n� Niniv�.

Dhe ndodhi q�, nd�rsa ai po adhuronte n� sht�pin� e per�ndis� s� tij Nisrok, bijt� e tij Adrameleku dhe Sharetseri e vran� me goditje t� shpat�s; pastaj u strehuan n� vendin e Araratit. N� vend t� tij mbret�roi i biri, Esarhadoni.