Kapitulli 7

At�her� Eliseu tha: "D�gjoni fjal�n e Zotit! K�shtu thot� Zoti: "Nes�r n� k�t� or�, n� port�n e Samaris� nj� mas� maje mielli do t� kushtoj� nj� sik�l dhe dy masa elbi do t� kushtojn� gjithashtu nj� sik�l"".

Por kapiteni, n� krahun e t� cilit mb�shtetej mbreti, iu p�rgjigj njeriut t� Per�ndis�: "Ja, edhe sikur Zoti t� b�nte dritare n� qiell, a do t� ndodhte, vall� nj� gj� e till�?". Eliseu u p�rgjigj: "Mir�, pra, ke p�r ta par� me syt� e tu, por nuk do t`i hash".

Kishte kat�r lebroz� n� hyrje t� port�s, t� cil�t i than� njeri tjetrit: "Pse po rrim� ulur k�tu duke pritur vdekjen?

N� rast se themi: "Le t� hyjm� n� qytet", atje sundon uria dhe aty kemi p�r t� vdekur; n� rast se mbetemi k�tu, do t� vdesim nj�lloj. Prandaj ejani, t� shkojm� t� paraqitemi te kampi i Sir�ve; po t� jet� se na l�n� t� gjall�, do t� jetojm�; po t� jet� se na vrasin, do t� vdesim".

N� muzg u ngrit�n p�r t� vajtur n� kampin e Sir�ve; kur arrit�n n� skajin e kampit t� Sir�ve, atje nuk kishte njeri.

Per�ndia n� t� v�rtet� kishte b�r� q� ushtria e Sir�ve t� d�gjonte nj� zhurm� qerresh dhe kuajsh, zhurm�n e nj� ushtrie t� madhe, dhe ata i kishin th�n� njeri tjetrit: "Ja, mbreti i Izraelit ka rekrutuar kund�r nesh mbretin e Hitejve dhe mbretin e Egjiptasve p�r t� na sulmuar".

Prandaj ata, n� muzg, ishin ngritur dhe kishin ikur duke braktisur �adrat, kuajt dhe gomar�t e tyre, t�r� kampin si� ishte; kishin ikur k�shtu p�r t� shp�tuar kok�n.

Kur arrit�n n� skajin e kampit, k�ta lebroz� hyn� n� nj� �ad�r, ku h�ngr�n e pin�; mor�n me vete argjend, ar dhe rroba, dhe shkuan t`i fshehin. Pastaj u kthyen dhe hyn� n� nj� �ad�r tjet�r; edhe andej mor�n shum� gj�ra dhe shkuan t`i fshehin.

Pastaj than� midis tyre: "Nuk veprojm� mir� k�shtu; kjo �sht� dit� sihariqi, por ne nuk hapim as goj�n. N� rast se presim deri n� m�ngjes, mund t� p�sojm� ndonj� nd�shkim. Prandaj tani t� nxitojm� dhe t� shkojm� t� njoftojm� sht�pin� e mbretit".

K�shtu shkuan dhe thirr�n rojet e qytetit, jua njoftuan gjendjen duke th�n�: "Kemi shkuar n� kampin e Sir�ve dhe ja, nuk kishte njeri dhe as nuk d�gjohej z� njeriu; aty kishte vet�m kuaj dhe gomar� t� lidhur dhe �adra t� paprekura".

At�her� rojet thirr�n dhe e �uan lajmin brenda sht�pis� s� mbretit.

K�shtu mbreti u ngrit nat�n dhe u tha sh�rb�tor�ve t� tij: "Do t`ju them un� �`na kan� b�r� Sir�t. Duke ditur q� ne jemi t� uritur dol�n nga kampi p�r t`u fshehur n� fush�, duke th�n�: "Si t� dalim

Nj� nga sh�rb�tor�t e tij iu p�rgjigj: "T� lutem, lejo q� disa njer�z t� marrin pes� nga kuajt q� akoma mbeten n� qytet. Ja, ata do t� jen� e shumta si shumica e Izraelit q� ka mbetur n� qytet, ose si shumica e Izraezlit q� tashm� ka vdekur; t`i �ojm�, pra, t� shohin".

Mor�n, pra, dy qerre me kuajt e tyre dhe mbreti i d�rgoi n� gjurm�t e ushtris� s� Sir�ve, duke th�n�: "Shkoni dhe shikoni".

K�shtu ata shkuan prapa tyre deri n� Jordan; por ja, t�r� rruga ishte plot me rroba dhe me arm� q� sir�t i kishin hedhur rrug�s gjat� ikjes s� tyre t� nxituar. Pastaj lajm�tar�t u kthyen dhe ia njoftuan gjendjen mbretit.

At�her� populli doli jasht� dhe pla�kiti kampin e Sir�ve; nj� mas� maje mielli kushtonte nj� sik�l, dhe dy masa elbi kushtonin gjithashtu nj� sik�l, sipas fjal�s s� Zotit.

Mbreti kishte v�n� si roje t� port�s kapitenin n� krahun e t� cilit mb�shtetej; por populli e shkeli pran� port�s dhe ai vdiq, ashtu si kishte th�n� njeriu i Per�ndis�, kur i foli mbretit q� kishte zbritur p�r ta takuar.

Ndodhi pik�risht ashtu si� i kishte folur mbretit njeriu i Per�ndis�, duke i th�n�: "Nes�r, n� k�t� or�, n� port�n e Samaris� dy masa elbi do t� kushtojn� nj� sik�l dhe nj� mas� maje mielli do t� kushtoj� gjithashtu nj� sik�l".

Kapiteni i ishte p�rgjigjur pastaj njeriut t� Per�ndis�, duke i th�n�: "Ja, edhe sikur Zoti t� hap� dritare n� qiell, a ka p�r t� ndodhur nj� gj� e till�?". Eliseu i kishte dh�n� k�t� p�rgjigje: "Mir�, pra, do ta shoh�sh me syt� e tua, por nuk do t� hash".

I ndodhi pik�risht kjo: populli e shkeli me k�mb� pran� port�s dhe ai vdiq.