Kapitulli 5

Naamani, komandant i ushtris� s� mbretit t� Siris�, ishte nj� njeri i madh dhe shum� i �muar n� syt� e zotit t� tij, sepse n�p�rmjet tij Zoti i kishte dh�n� fitoren Siris�; por ky njeri i madh dhe trim ishte lebroz.

Disa banda t� Siris� gjat� nj� sulmi p�r pla�kitje kishin marr� me vete nga vendi i Izraelit, si robinj�, nj� vajz� t� vog�l q� kishte p�rfunduar si sh�rb�tore e gruas s� Naamanit.

Ajo i tha zonj�s s� saj: "Po t� mundte t� shkonte zoti im te profeti q� �sht� n� Samari, me siguri ky do ta sh�ronte nga lebra".

K�shtu Naamani shkoi tek zoti e tij dhe ia tregoi ��shtjen, duke th�n�: "Vajza nga vendi i Izraelit ka th�n� k�shtu e k�shtu".

At�her� mbreti i Siris� tha: "Shko, pra, un� do t`i d�rgoj nj� let�r mbretit t� Izraelit". Ai, pra, u nis duke marr� me vete dhjet� talente argjendi, gjasht� mij� sikla ari dhe dhjet� pal� nd�rresash.

I �oi mbretit t� Izraelit gjithashtu letr�n, n� t� cil�n thuhej: "Kur t� t� arrij� kjo let�r, dije q� po t� d�rgoj sh�rb�torin tim Naaman, q� ta sh�rosh nga lebra".

Mbasi lexoi letr�n, mbreti i Izraelit grisi rrobat e tij dhe tha: "A jam un� Per�ndia, i pajisur me fuqin� t� t� shkaktoj� vdekjen dhe ngjalljen, q� ai m� d�rgon nj� njeri p�r ta sh�ruar nga lebra? Prandaj shikoni, q� ai tani k�rkon pretekse kund�r meje".

Kur Eliseu, njeriu i Per�ndis�, m�soi q� mbreti i Izraelit kishte grisur rrobat e tij, d�rgoi t`i thot� mbretit: "Pse i grise rrobat? Le t� vij� ai njeri tek un� dhe do t� m�soj� q� ka nj� profet n� Izrael".

K�shtu Naamani erdhi me kuajt dhe me qerret e tij dhe u ndal te porta e sht�pis� s� Eliseut.

At�her� Eliseu i d�rgoi nj� lajm�tar p�r t`i th�n�: "Shko t� lahesh shtat� her� n� Jordan dhe mishi yt do t� kthehet si m� par� dhe do t� jesh i past�r".

Por Naamani u zem�rua dhe iku, duke th�n�: "Ja, un� mendoja: "Ai ka p�r t� dal� me siguri p�rball� meje, do t� ndalet, do t� p�rm�nd� emrin e Zotit, Per�ndis� s� tij, do t� l�viz� dor�n mbi pjes�t e s�mura dhe do t� m� sh�roj� nga lebra".

Lumenjt� e Damaskut, Abanahu dhe Farpari, a nuk jan� m� t� mir� se t�r� uj�rat e Izraelit? Nuk mund t� lahesha n� to dhe t� b�hem i past�r?". K�shtu u kthye dhe iku t�r� inat.

Por sh�rb�tor�t e tij iu afruan dhe i fol�n, duke i th�n�: "Ati yn�, n� qoft� se profeti do t� kishte urdh�ruar nj� gj� t� madhe, ti a do ta kishe b�r�? Aq m� tep�r tani q� t� ka th�n�: "Lahu dhe do t� pastrohesh"?".

At�her� ai zbriti dhe u zhyt shtat� her� n� Jordan, sipas fjal�s s� njeriut t� Per�ndis�, mishi i tij u b� si mishi i nj� f�mije t� vog�l dhe ai pastrua.

Pastaj u kthye me gjith� suit�n e tij te njeriu i Per�ndis�, shkoi e u paraqit para tij dhe tha: "Tani e pranoj q� nuk ka asnj� Per�ndi n� gjith� dheun, p�rve� se n� Izrael. Prandaj tani prano nj� dhurat�, t� lutem, nga sh�rb�tori yt".

Por ai u p�rgjigj: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� rron Zoti, n� prani t� t� cilit ndodhem, nuk kam p�r t� pranuar asgj�". Naamani ngulte k�mb� q� t� pranonte, por ai refuzonte.

At�her� Naamani tha: "Me qen� se ti nuk do, lejo q� t`i jepet sh�rb�torit t�nd aq tok� sa mund t� mbajn� dy mushka, sepse sh�rb�tori yt nuk do t`u ofroj� m� olokauste as flijime per�ndive t� tjera, por vet�m Zotit.

Megjithat� Zoti ta fal� sh�rb�torin e tij p�r k�t� gj�: kur zoti im shkon n� tempullin e Rimonit p�r t� adhuruar dhe mb�shtetet n� krahun tim, edhe do t� bie p�rmbys n� tempullin e Rimonit; Zoti ta fal� sh�rb�torin e tij p�r k�t� gj�, kur un� do t� bie p�rmbys n� tempullin e Rimonit".

Profeti i tha: "Shko i qet�!". K�shtu u nda prej tij dhe b�ri nj� cop� rrug� t� mir�.

Por Gehazi, sh�rb�tori i Eliseut, njeriut t� Per�ndis�, tha me veten e tij: "Ja, zoti im �sht� sjell� tep�r mir� me Naamanin, me k�t� Sirian, duke mos pranuar nga dora e tij at� q� ai kishte sjell�;

K�shtu Gehazi ndoqi Naamanin; kur Naamani pa q� ai vraponte prapa tij, u hodh nga qerrja p�r t`i dal� p�rball� dhe i tha: "A shkon �do gj� mir�?".

Ai u p�rgjigj: "�do gj� mir�. Zoti im m� d�rgon t� t� them: "Ja, pik�risht tani kan� ardhur tek un� nga krahina malore e Efraimit dy t� rinj nga dishepujt e profet�ve; t� lutem, jepu atyre nj� talent argjendi dhe dy pal� rroba"".

At�her� Naamani tha: "T� lutem, prano dy talenta!", dhe insistoi me t�. Pastaj lidhi dy talenta prej argjendi, n� dy thas�t me dy pal� rroba dhe ua dor�zoi dy prej sh�rb�tor�ve t� tij, q� i bart�n para tij.

Kur arriti n� kod�r, mori thas�t nga duart e tyre, i rivendosi n� sht�pi; pastaj i ktheu prapa njer�zit, q� ik�n.

Pastaj shkoi t� paraqitet p�rpara zotit t� tij, Eliseu i tha: "Ku ke vajtur, Gehazi?". Ai u p�rgjigj: "Sh�rb�tori yt nuk ka vajtur asgj�kundi".

Por Eliseu i tha: "Fryma ime, vall� a nuk t� ka ndjekur, kur ai njeri u kthye prapa nga qerrja e tij q� t� t� dal� p�rpara? Vall�, tani �sht� �asti p�r t� marr� para, p�r t� marr� rroba, ullishte dhe vreshta, dele dhe lop�, skllev�r dhe skllave?

Prandaj lebra e Naamanit do t� t� ngjitet ty dhe pasardh�sve t� tu p�rjet�". K�shtu Gehazi doli nga prania e Eliseut lebroz i t�ri, i bardh� si bora.