Kapitulli 4

Nj� grua, bashk�shortja e nj� dishepulli t� profet�ve, i thirri Eliseut duke i th�n�: "Sh�rb�tori yt, burri im, vdiq, dhe ti e di q� sh�rb�tori yt kishte frik� nga Zoti; tani huadh�n�si ka ardhur

Eliseu i tha: "�`duhet t� b�j p�r ty? M� thuaj, �far� ke n� sht�pi?". Ajo u p�rgjigj: Sh�rb�torja jote nuk ka asgj� n� sht�pi p�rve� nj� ene t� vog�l me vaj".

At�her� ai i tha: "Shko dhe k�rko hua nga gjith� fqinj�t e tu disa en� boshe; dhe mos u k�rko pak.

Kur t� kthehesh, mbyll port�n prapa teje dhe bijve t� tu, pastaj derdh vajin n� t�r� en�t, duke v�n� m�njan� ato q� do t� mbushen".

Ajo u largua prej tij dhe mbylli port�n pas vetes dhe t� bijve; k�ta i sillnin en�t dhe ajo derdhte vajin n� to.

Kur en�t u mbush�n, ajo i tha t� birit: "Sillm� edhe nj� en�". Por ai iu p�rgjigj: "Nuk ka m� en�". Dhe vaji u ndal.

At�her� ajo shkoi t`ia njoftoj� ngjarjen njeriut t� Per�ndis�, q� i tha: "Shko t� shes�sh vajin dhe paguaj borxhin t�nd; me at� q� do teproj�, ke p�r t� jetuar ti dhe bijt� e tu".

Ndodhi q� nj� dit� Eliseu shkoi n� Shunem, ku banonte nj� grua e pasur, dhe kjo e detyroi t� hante pak ushqim. K�shtu sa her� q� ai kalonte andej, shkonte t� hante tek ajo.

Ajo i tha burrit t� saj: "Ja, un� jam e sigurt q� ai q� kalon gjithnj� te neve �sht� nj� njeri i shenjt� i Per�ndis�.

T� lutem, t� nd�rtojm� nj� dhom� t� vog�l me mur n� katin e sip�rm dhe t� v�m� p�r t� nj� shtrat, nj� tryez�, nj� karrige dhe nj� shandan; k�shtu, kur t� vij� te ne, mund t� rrij� n� at� dhom�".

Nj� dit� q� Eliseu po kalonte andej shkoi n� dhom�n lart dhe u shtri.

Pastaj i tha Gehazit, sh�rb�torit t� tij: "Thirre k�t� Shunamite". Ai e thirri dhe ajo u paraqit p�rpara tij.

Pastaj Eliseu i tha sh�rb�torit t� tij: "I thuaj k�shtu: "Ja, ti ke treguar nj� kujdes t� ve�ant� p�r ne; �far� mund t� b�j p�r ty? A d�shiron t`i them di�ka n� emrin t�nd mbretit apo komandantit t� ushtris�?"". Ajo u p�rgjigj:

"Un� jetoj n� mes t� popullit tim". At�her� Eliseu i tha: "�far� mund t� b�j p�r t�?". Gehazi u p�rgjigj: "T� thuash t� v�rtet�n, ajo nuk ka f�mij� dhe burri i saj �sht� i vjet�r".

Eliseu i tha: "Thirre!". Ai e thirri dhe ajo u ndal te porta.

At�her� Eliseu i tha: "N� k�t� stin�, mot, ti do t� p�rqafosh nj� bir". Ajo u p�rgjigj: "Jo, imzot; o njeri i Per�ndis�, mos e g�nje sh�rb�toren t�nde!".

Gruaja mbeti me barr� dhe lindi nj� djal� vitin tjet�r, n� po at� stin� si� i kishte th�n� Eliseu.

F�mija u rrit; nj� dit� q� kishte vajtur tek i ati bashk� me korr�sit,

i tha t� atit: "Koka ime, koka ime!". I ati urdh�roi sh�rb�torin e tij: "�oje tek e �ma!".

Ky e mori dhe e �oi tek e �ma. F�mija q�ndroi n� prehrin e saj deri n� mesdit�, pastaj vdiq.

At�her� ajo u ngjit, u shtri n� shtratin e njeriut t� Per�ndis�, mbylli port�n prapa tij dhe doli.

Pastaj thirri burrin e saj dhe i tha: "T� lutem, m� d�rgo nj� nga sh�rb�tor�t e tu dhe nj� gomare; po vrapoj te njeriu i Per�ndis� dhe po kthehem".

Ai e pyeti: "Pse d�shiron t� shkosh tek ai pik�risht sot? Nuk �sht� as dita e h�n�s s� re, as e shtuna". Ajo u p�rgjigj: "�do gj� do t� shkoj� mbar�!".

Pastaj vuri t`i shalojn� gomaren dhe urdhroi sh�rb�torin e vet: "M� udh�hiq dhe shko p�rpara; mos e ngadal�so hapin p�r mua, ve�se po ta urdh�rova un�".

K�shtu ajo u nis dhe shkoi te njeriu i Per�ndis�, n� malin Karmel. Sa e pa njeriu i Per�ndis� nga larg, i tha Gehazit, sh�rb�torit t� tij: "Ja, Shunamitja!

T� lutem, shko ta takosh dhe i thuaj: "A je mir�? A �sht� mir� burri yt? Dhe f�mija a �sht� mir�?"". Ajo u p�rgjigj: "Jan� mir�".

Kur arriti te njeriu i Per�ndis� n� mal, i p�rqafoi k�mb�t. Gehazi u afrua p�r ta larguar, por njeriu i Per�ndis� i tha: "L�re t� qet�, sepse e ka shpirtin t� trishtuar, dhe Zoti ma ka fshehur dhe nuk ma ka treguar".

Ajo tha: "A i kisha k�rkuar, vall� nj� bir zotit tim? A nuk t� kisha th�n� vall�: "Mos m� g�nje"?".

At�her� Eliseu i tha Gehazit: "Ngjeshe brezin, merr n� dor� bastunin tim dhe nisu. N� qoft� se takon ndonj� njeri, mos e p�rsh�ndet; dhe n� qoft� se dikush t� p�rsh�ndet, mos iu p�rgjigj: do ta vendos�sh bastunin tim mbi fytyr�n e f�mij�s".

E �ma e f�mij�s i tha Eliseut: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron dhe q� edhe ti rron, un� nuk do t� t� l�". K�shtu Eliseu u ngrit dhe i shkoi pas.

Gehazi i kishte paraprir� dhe kishte v�n� bastunin mbi fytyr�n e f�mij�s, por nuk pati as z� as p�rgjigje. Prandaj ai u kthye t� takohet me Eliseun dhe i tregoi at� q� i kishte ndodhur, duke i th�n�: "F�mija nuk u zgjua".

Kur Eliseu hyri n� sht�pi, e pa f�mij�n t� vdekur dhe t� shtrir� n� shtratin e tij.

Atr�her� ai hyri, mbylli der�n pas atyre t� dyve dhe iu lut Zotit.

Pastaj hipi mbi shtratin dhe u shtri mbi f�mij�n; vuri goj�n e vet mbi goj�n e tij, duart e veta mbi duart e tij; u shtri mbi t� dhe mishi i f�mij�s filloi t� ngrohet.

Pastaj Eliseu u t�rhoq prapa dhe shkoi sa andej e k�tej n�p�r sht�pi; pas k�saj u ngjit p�rs�ri dhe u shtri mbi f�mij�n; f�mija teshtiu shtat� her� dhe hapi syt�.

At�her� ai thirri Gehazin dhe i tha: "Thirre Shunamiten". Ai e thirri; kur ajo arriti tek Eliseu, ky i tha: "Merre djalin t�nd".

Ajo hyri dhe u hosh n� k�mb�t e tij, duke u shtrir� p�r tok�; pastaj mori djalin e saj dhe doli.

Pasta Eliseu u kthye n� Gilgal; kishte r�n� zia e buk�s n� vend. Nd�rsa dishepujt e profet�ve ishin ulur p�rpara tij, ai i tha sh�rb�torit t� tij: "V�r mbi zjarr kusin� e madhe dhe p�rgatit nj� sup� p�r dishepujt e profetit".

Njeri prej tyre q� kishte dal� nd�r fusha p�r t� mbledhur bar�ra, gjeti nj� bim� t� eg�r kacavar�se, prej s� cil�s mblodhi kolokuintidet dhe mbushi veshjen e tij me to; pastaj u kthye dhe i cop�toi n� kusin� e sup�s, megjith�se nuk e dinte se �`ishin.

Pastaj ua zbraz�n sup�n burrave q� ta hanin, por ata e provuan dhe than�: "Vdekja �sht� n� kusi, o njeri i Per�ndis�", dhe nuk mund�n ta han�.

Eliseu urdh�roi at�her�: "M� sillni miell". E hodhi n� kusi, pastaj tha: "Ua zbrazni njer�zve q� ta han�". Dhe nuk kishte m� asgj� t� keqe n� kusi.

Erdhi pastaj nj� njeri nga Baal-Shalila, q� i solli njeriut t� Per�ndis� buk� nga korrja e par�; nj�zet buk� prej elbi dhe disa kallinj gruri. Eliseu tha: "Jepjua njer�zve q� ta han�".

Por sh�rb�tori i tij u p�rgjigj: "Si mund ta shtroj k�t� p�rpara nj�qind vetave?". Eliseu urdh�roi p�rs�ri: "Jepjua njer�zve q� ta han�, sepse k�shtu thot� Zoti: "Do t� han� dhe ka p�r t� tepruar"".

K�shtu ai e shtroi para njer�zve, q� h�ngr�n dhe teproi sipas fjal�s s� Zotit.