Kapitulli 3

Jehorami, bir i Ashabit, filloi t� mbret�roj� mbi Izraelin n� Samari vitin e tet�mb�dhjet� t� Jozafatit, mbretit t� Jud�s, dhe mbret�roi dymb�dhjet� vjet me radh�.

Ai b�ri at� q� �sht� e keqe p�r syt� e Zotit, por jo si i ati i tij dhe n�na e tij, sepse hoqi shtyll�n e Baalit, t� nd�rtuar nga i ati.

Megjithat� ai mbeti i lidhur me m�katet e Jeroboamit, birit t� Nebatit, q� e kishte b�r� Izraelin t� m�katoj�, dhe nuk u shk�put nga ato.

Mesha, mbret i Moabit, ishte nj� rrit�s dhensh dhe i paguante mbretit t� Izraelit nj� hara� prej nj�qind mij� qengjash dhe leshin e nj�qind mij� deshve.

Por me vdekjen e Ashabit, mbretit t� Moabit u rebelua kund�r mbretit t� Izraelit.

At�her� mbreti Jehoram doli nga Samaria dhe k�rkoi t� mblidhet t�r� Izraeli;

pastaj u nis dhe i �oi fjal� Jozafatit, mbretit t� Jud�s: "Mbreti i Moabit ka ngritur krye kund�r meje; a do t� vish me mua p�r t� luftuar kund�r Moabit?". Ai u p�rgjigj: "Do t� vij, ki besim tek un� ashtu si ke besim tek vetja jote, te populli im ashtu si te populli yt, te kuajt e mi ashtu si te kuajt e tu".

Pastaj pyeti: "N�p�r �far� rruge do t� shkojm�?". Jehorami u p�rgjigj: "Nga rruga e shkret�tir�s s� Edomit".

K�shtu mbreti i Izraelit, mbreti i Jud�s dhe mbreti i Edomit filluan marshimin; mbasi ec�n p�rqark shkret�tir�s shtat� dit�, filloi t`i mungoj� uji ushtris� dhe kafsh�ve q� e ndiqnin.

At�her� mbreti i Izraelit tha: "Sa keq! Zoti i ka thirrur bashk� k�ta tre mbret�r p�r t`i dor�zuar n� duart e Moabit!".

Por Jozafati pyeti: "A ka k�tu ndonj� profet t� Zotit me an� t� t� cilit mund t� k�shillohemi me Zotin?". Nj�ri nga sh�rb�tor�t e mbretit t� Izraelit u p�rgjigj dhe tha: "Kemi k�tu Eliseun, birin e Shafatit, i cili derdhte uj� mbi duart e Elias".

Jozafati tha: "Fjala e Zotit �sht� me t�". K�shtu mbreti i Izraelit, Jozafati dhe mbreti i Edomit zbrit�n drejt tij.

Por Eliseu i tha mbretit t� Izraelit: "�`pun� kam un� me ty? Shko te profet�t e atit t�nd dhe t� n�n�s sate!". Mbreti i Izraelit iu p�rgjigj: "Jo, sepse Zoti i ka thirrur bashk� t� k�ta tre mbret�r p�r t`i dor�zuar n� duart e Moabit".

At�her� Eliseu tha: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� rron Zoti i ushtrive, n� prani t� t� cilit ndodhem un�, po t� mos ishte p�r respektin q� kam p�r Jozafatin, mbretin e Jud�s, nuk do t� isha kujdesur aspak p�r ty dhe nuk do t� t� kisha begenisur as edhe me nj� shikim.

Por tani m� sillni nj� muzikant". Por ndodhi q�, nd�rsa muzikanti i binte harp�s, dora e Zotit u ndodh mbi Eliseun.

At�her� ai tha: "K�shtu flet Zoti: "G�rmoni shum� gropa n� k�t� lugin�".

Sepse k�shtu thot� Zoti: "Ju nuk do t� shihni as er�, as shi; megjithat� kjo lugin� do t� mbushet me uj�; dhe do t� pini ju, bag�tia juaj dhe kafsh�t tuaja t� transportit.

Por kjo �sht� akoma pak n� syt� e Zotit, sepse ai do t`ju jap� n� dor� edhe Moabin.

Ju do t� shkat�rroni t� gjitha qytetet e fortifikuara dhe t� gjitha qytetet m� t� mira, do t� rr�zoni t� gjith� drur�t e mir�, do t� zini t� gjitha burimet e ujit dhe do t� shkat�rroni me gur� t� gjitha parcelat e mira t� tok�s"".

T� nes�rmen, n� or�n n� t� cil�n ofrohet blatimi i ushqimit, ja q� erdhi uji nga ana e Edomit dhe vendi u mbush plot me uj�.

T�r� Moabit�t, q� m�suan q� k�ta mbret�r kishin dal� p�r t� b�r� luft�, mblodh�n t�r� ata q� ishin n� gjendje t� mbanin arm�, t� rinj dhe pleq, dhe u rreshtuan n� kufi.

Kur u ngrit�n n� m�ngjes her�t, dielli shndriste mbi uj�rat; at�her� Moabit�t pan� para tyre uj�rat t� kuq� si gjak;

dhe than�: "Po ky �sht� gjak! Me siguri k�ta mbret�r jan� p�rleshur dhe kan� vrar� njeri tjetrin. K�shtu, pra, o Moab, t� b�jm� pla�k�!".

K�shtu u sul�n drejt kampit t� Izraelit; por Izaelit�t u ngrit�n dhe i vun� p�rpara Moabit�t, q� ia mbath�n para tyre. Hyn� pastaj n� vend dhe vazhduan t`i vrasin Moabit�t.

Shkat�ruan qytetet; �do cop� tok� t� mir� e mbush�n me gur�, duke hedhur secili gurin e tij; i zun� t� gjitha burimet e ujit dhe pren� t�r� drur�t e mir�. N� Kir-Hareseth mbet�n vet�m gur�t, por hobetar�t e rrethuan dhe e sulmuan.

Mbreti i Moabit, duke par� q� beteja ishte tep�r e fort� p�r t�, mori me vete shtat�qind veta q� vring�llonin shpatat, p�r t� �ar� rrug�n deri te mbreti i Edomit; por nuk mund�n.

At�her� ai mori t� par�lindurin e tij q� do t� mbret�ronte n� vend t� tij, dhe e ofroi si olokaust mbi muret. Pati at�her� nj� zem�rim t� madh kund�r atyre Izraelit�ve q� u larguan nga ai dhe u kthyen n� vendin e tyre.