Kapitulli 2

Kur Zoti deshi ta �onte n� qiell Elian n� nj� shakullin�, Elia u nis nga Gilgali bashk� me Eliseun.

At�her� Elia i tha Eliseut: "Ndalu k�tu, t� lutem, sepse Zoti m� d�rgoi deri n� Bethel". Por Eliseu u p�rgjigj: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron dhe q� edhe ti vet� rron, un� nuk do t� l�". K�shtu zbrit�n n� Bethel.

Dishepujt e profet�ve q� ishin n� Bethel shkuan pastaj ta takojn� Eliseun dhe i than�: A e di q� Zoti do ta �oj� sot zotin t�nde p�rmbi ty?". Ai u p�rgjigj: "Po, e di; heshtni!".

Pastaj Elia i tha: "Elise, ndalu k�tu, t� lutem, sepse Zoti m� d�rgon n� Jeriko". Ai u p�rgjigj: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron dhe q� ti vet� rron, un� nuk do t� t� l�". K�shtu zbrit�n n� Jeriko.

At�her� dishepujt e profet�ve q� ishin n� Jeriko iu afruan Eliseut dhe i than�: "A e di q� Zoti do ta �oj� sot zotin t�nd p�rmbi ty?". Ai u p�rgjigj: "Po, e di; heshtni!".

Pastaj Elia i tha: "Ndalu k�tu, t� lutem, sepse Zoti m� �on n� Jordan". Ai u p�rgjigj: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron dhe q� edhe ti rron, un� nuk do t� t� l�". K�shtu e vazhduan rrug�n bashk�.

Pes�dhjet� veta nga radh�t e dishepujve t� profet�ve shkuan pas tyre dhe u ndal�n p�rball� tyre, nga larg, nd�rsa Elia dhe Eliseu u ndal�n n� bregun e Jordanit.

At�her� Elia mori mantelin e tij, e mb�shtolli dhe rahu me t� uj�rat, q� u ndan� andej dhe k�ndej; k�shtu kaluan q� t� dy n� t� that�.

Mbas kalimit, Elia i tha Eliseut: "K�rko �far� do q� un� t� b�j, p�r ty, para se t� m� largojn� prej teje". Eliseu u p�rgjigj: "T� lutem, b�j q� nj� pjes� e dyfisht� e frym�s t�nde t� vij� mbi mua".

Elia tha: "Ti ke k�rkuar nj� gj� t� v�shtir�; megjithat�, po t� m� shoh�sh kur do t� m� largojn� prej teje, kjo do t� t� jepet, p�rndryshe nuk do ta kesh".

Nd�rsa ecnin duke folur, ata u ndan� nga njeri tjetri nga nj� qerre e zjarrt� dhe nga kuaj t� zjarrt�, dhe Elia u ngjit n� qiell n� nj� shakullin�.

Eliseu e pa k�t� dhe filloi t� b�rtas�: "O ati im, o ati im, qerre e Izraelit dhe kalor�sia e tij". Pastaj nuk e pa m�. At�her� kapi rrobat e tij dhe i grisi m� dysh.

Mblodhi pastaj mantelin e Elias q� i kishte r�n� nga trupi, u kthye prapa dhe u ndal n� bregun e Jordanit.

Pastaj mori mantelin e Elias q� i kishte r�n� nga trupi, rrahu uj�rat me t� dhe tha: "Ku �sht� Zoti, Per�ndia i Elias?". Kur edhe ai rrahu uj�rat, k�to u ndan� sa andej edhe k�tej dhe Eliseu kaloi.

Kur dishepujt e profet�ve q� ishin n� Jeriko dhe ndodheshin k�shtu p�rball� Jordanit e pan� Eliseun, ata than�: "Fryma e Elias �sht� vendosur mbi Eliseun". Pastaj i dol�n p�rpara, u p�rkul�n deri n� tok� p�rpara tij

dhe i than�: "Ja, ka midis sh�rb�tor�ve t� tu pes�dhjet� njer�z t� fuqish�m; l�ri t� shkojn� e t� k�rkojn� zotin t�nde se mos Fryma e Zotit e ka marr� dhe e ka hedhur mbi ndonj� mal apo n� ndonj� lugin�". Eliseu u p�rgjigj: "Mos d�rgoni njeri".

Por ata ngul�n k�mb� aq shum� sa ai mbeti i hutuar dhe tha: "�ojini". At�her� ata d�rguan pes�dhjet� njer�z p�r t� k�rkuar Elian tri dit� me radh�, por nuk e gjet�n.

Kur ata u kthyen tek Eliseu, q� ishte ndalur n� Jeriko, ai u tha atyre: "A nuk ju kisha th�n�: Mos shkoni?".

banor�t e qytetit i than� Eliseut: "Ja, q�ndrimi n� k�t� qytet �sht� i k�ndsh�m, si� mund ta v�r� re zoti jon�, por uj�rat jan� t� k�qija dhe vendi jopjellor.

Ai tha: "M� sillni nj� pjat� t� re dhe mbusheni me krip�". Ata ia soll�n.

Ai shkoi te burimi i uj�rave, hodhi aty krip�n dhe tha: "K�shtu thot� Zoti: "Un� do t`i b�j t� mbara k�to uj�ra, ato nuk do t� shkaktojn� m� as vdekje, as shterp�si"".

K�shtu uj�rat kan� mbetur t� mbara deri m� sot, sipas fjal�s q� Eliseu kishte shqiptuar.

Q� andej Eliseu u ngjit n� Bethel. Nd�rsa po ngjitej n�p�r rrug� dol�n nga qyteti disa t� rinj dhe filluan t� tallen me t�, duke th�n�: "Ngjitu, o kok� tullaci! Ngjitu, o kok� tullaci".

Ai u kthye, i pa dhe i mallkoi n� em�r t� Zotit, at�her� dol�n nga pylli dy arinj, q� i b�n� cop�-cop� dyzet e dy nga k�ta t� rinj.

Q� k�tej Eliseu shkoi n� malin Karmel dhe q� andej u kthye pastaj n� Samari.