Kapitulli 20

Ben-Hadadi, mbret i Siris�, mblodhi t�r� ushtrin� e tij; me t� ishin tridhjet� e dy mbret�r me kuaj dhe qerre; pastaj u nis, rrethoi Samarin� dhe e sulmoi.

Pastaj i d�rgoi lajm�tar� n� qytet Ashabit, mbretit t� Izraelit, p�r t`i th�n�:

"K�shtu thot� Ben-Hadadi: "Argjendi dhe ari yt jan� t� mit�, po k�shtu bashk�shortet e tua dhe bijt� e tu m� t� mir� jan� t� mit�"".

Mbreti i Izraelit u p�rgjigj: "�sht� ashtu si thua ti, o mbret, o imzot; un� dhe t�r� ato q� kam jemi t� tut�".

Lajm�tar�t e kthyen p�rs�ri dhe than�: "K�shtu flet Ben-Hadadi: "Un� t� �ova fjal� se duhet t� m� jap�sh argjendin dhe arin t�nd, grat� e tua dhe bijt� e tu;

por nes�r, n� k�t� or�, do t� d�rgoj te ti sh�rb�tor�t e mi, t� cil�t do t� bastisin sht�pin� t�nde dhe sht�pin� e sh�rb�tor�ve t� tu; ata do t� marrin t� gjitha gj�rat q� jan� me t� shtrenjta p�r ty"".

At�her� mbreti i Izraelit thirri t�r� pleqt� e vendit dhe u tha: "Shikoni, ju lutem, se si ky njeri k�rkon shkat�rrimin ton�, sepse m� ka d�rguar t� k�rkoj� grat� e mia dhe bijt� e mi, argjendin dhe arin tim, dhe un� nuk i kam refuzuar asgj�".

T�r� pleqt� dhe t�r� populli than�: "Mos e d�gjo dhe mos prano".

Ashabi iu p�rgjigj pastaj lajm�tar�ve t� Ben-Hadadit: "I thoni mbretit, zotit time: "T� gjitha gj�rat q� i k�rkove sh�rb�torit t�nd her�n e par� do t`i b�j, por k�t� nuk mund ta b�j"". K�shtu lajm�tar�t shkuan t`i njoftojn� p�rgjigjen Ben-Hadadit.

At�her� Ben-Hadadi i �oi fjal� Ashabit: "Per�ndit� t� m� b�jn� k�shtu dhe m� keq n� rast se pluhuri i Samaris� do t� mjaftoj� q� t� mbushin grushtat t�r� njer�zit q� m� pasojn�!".

Mbreti i Izraelit u p�rgjigj: "I thoni: "Ai q� ka armatur�n n� trup t� mos lavd�rohet si ai q� e heq"".

Kur Ben-Hadadi mori k�t� p�rgjigje, ai ndodhej bashk� me mbret�rit duke pir� n� �adrat, dhe u tha sh�rb�tor�ve t� tij: "B�huni gati p�r m�symje!". K�shtu ata u p�rgatit�n p�r t� sulmuar qytetin.

Por ja q� nj� profet iu afrua Ashabit, mbretit t� Izraelit, dhe i tha: "K�shtu thot� Zoti: "E shikon k�t� turm� t� madhe? Ja, q� sot un� do ta l� n� dor�n t�nde dhe k�shtu do t� m�sosh q� un� jam Zoti"".

Ashabi i tha: "Me an� t� kujt?". Ai u p�rgjigj: "K�shtu thot� Zoti: "Me an� t� t� rinjve n� sh�rbim t� krer�ve t� krahinave"". Ashabi tha: Kush do ta filloj� betej�n?". Profeti u p�rgjigj: "Ti".

At�her� Ashabi kaloi n� revist� t� rinjt� q� ishin n� sh�rbim t� krer�ve t� krahinave; ata ishin dyqind e tridhjet� e dy veta. Pastaj kaloi n� revist� t�r� popullin, t�r� bijt� e Izraelit; ishin shtat� mij� veta.

N� mesdit� b�n� nj� dalje, nd�rsa Ben-Hadadi ishte duke pir� dhe duke u dehur bashk� me tridhjet� e dy mbret�rit q� i kishin ardhur n� ndihm�.

T� rinjt� n� sh�rbim t� krer�ve t� krahinave dol�n t� par�t. Ben-Hadadi d�rgoi njer�z p�r t� par� dhe ata i njoftuan: "Nga Samaria kan� dal� disa njer�z".

Mbreti tha: "N� rast se kan� dal� me q�llime paq�sore, i zini t� gjall�; n� qoft� se kan� dal� p�r t� luftuar, i zini gjithashtu t� gjall�".

K�shtu t� rinjt� n� sh�rbim t� krer�ve t� krahinave dol�n nga qyteti bashk� me ushtrin� q� i pasonte,

dhe secili prej tyre vrau nga nj� njeri. K�shtu Sir�t ua mbath�n k�mb�ve dhe Izraelit�t i ndoq�n; dhe Ben-Hadadi, mbret i Siris�, iku me kal� bashk� me disa kalor�s.

Edhe mbreti i Izraelit mori pjes� n� luftimet, shkat�rroi kuaj dhe qerre dhe u shkaktoi Sir�ve nj� disfat� t� madhe.

At�her� profeti iu afrua mbretit t� Izraelit dhe i tha: "Shko, p�rforcohu dhe mendo mir� at� q� duhet t� b�sh, sepse mbas nj� viti mbreti i Siris� do t� t� sulmoj�".

Sh�rb�tor�t e mbretit t� Siris� i than�: "Per�ndia i tyre �sht� Per�ndia i maleve; prandaj ata qen� m� t� fort� se ne; por n� rast se ndeshemi n� fush�, ne do t� jemi me siguri m� t� fort�.

Prandaj vepro k�shtu: t�r� mbret�rve hiqua komand�n q� kan� dhe n� vend t� tyre cakto kapedan�.

Mblidh nj� ushtri baras me at� q� ke humbur, me po aq kuaj dhe qerre; pastaj do t� ndeshemi n� fush� dhe me siguri do t� jemi m� t� fort� se ata". Ai pranoi k�shill�n e tyre dhe veproi ashtu si� i than�.

Pas nj� viti Ben-Hadadi kaloi n� revist� Sir�t dhe doli n� drejtim t� Afekut p�r t� luftuar Izraelin.

Edhe bijt� e Izraelit u thirr�n p�r t`u mbledhur dhe u furnizuan me ushqime; pastaj u nis�n kund�r Sir�ve dhe ngrit�n kampin e tyre p�rball� tyre; dukeshin si dy kope t� vogla dhish, nd�rsa Sir�t e kishin mbushur vendin.

At�her� nj� njeri i Per�ndis� iu afrua mbretit t� Izraelit dhe i tha: "K�shtu thot� Zoti: "Me qen� se Sir�t kan� th�n�: Zoti �sht� Per�ndia i maleve dhe nuk �sht� Per�ndia i luginave un� do t� jap n� duart e tua t�r� k�t� miz�ri t� madhe; dhe ju do t� m�soni q� un� jam Zoti"".

Shtat� dit� me radh� q�ndruan n� kampet e tyre njeri p�rball� tjetrit, por dit�n e shtat� filloi beteja dhe bijt� e Izraelit vran� brenda nj� dite t� vetme nj�qind mij� k�mb�sor� sir�.

Ata q� shp�tuan ik�n n� qytetin e Afekut, ku muret ran� mbi nj�zet e shtat� mij� prej tyre. Edhe Ben-Hadadi iku dhe shkoi n� qytet p�rt`u fshehur n� nj� dhom� t� brendshme.

Sh�rb�tor�t e tij i than�: "Ja, kemi d�gjuar t� thuhet q� mbret�rit e sht�pis� s� Izraelit jan� zem�rbut�; prandaj t� veshim thas� dhe t� v�m� litar� n� qaf� dhe t� dalim t� presim mbretin e Izraelit; ndofta ai ka p�r t� na l�n� t� gjall�".

K�shtu ata u vesh�n me thas� dhe vun� litar� n� qaf�, shkuan te mbreti i Izraelit dhe i than�: "Sh�rb�tori yt Ben-Hadadi thot�: "T� lutem, l�rm� t� gjall�"". Ashabi u p�rgjigj: "�sht� ende gjall�? Ai �sht� v�llai im".

K�ta njer�z e muarr�n k�t� si shenj� t� mbar� dhe nxituan t� k�rkonin v�rtetimin e k�saj th�nie, duke th�n�: "Ben-Hadadi �sht�, pra, v�llai yt!". Ai u p�rgjigj: "Shkoni ta merrni". K�shtu Ben-Hadadi shkoi te Ashabi, q� e hipi n� qerren e tij.

At�her� Ben-Hadadi i tha: "Un� do t� t� kthej qytetet q� ati im i hoqi atit t�nd; dhe k�shtu ti do t� vendos�sh tregje n� Damask, ashtu si kishte b�r� im at� n� Samari". Ashabi i tha: "Me k�t� kusht do t� t� l� t� ik�sh"; k�shtu Ashabi lidhi nj� bes�lidhje me t� dhe e la t� ik�.

At�her� nj� nga bijt� e profet�ve i tha shokut t� tij me urdh�r t� Zotit: "M� godit!". Por ky nuk pranoi ta godas�.

At�her� i pari i tha: "Me qen� se nuk iu binde z�rit t� Zotit, sapo t� largohesh nga un� nj� luan do t� t� vras�". K�shtu, me t`u larguar nga ai, doli nj� luan dhe e vrau.

Pastaj profeti gjeti nj� njeri dhe i tha: "M� godit!". Ky e rrahu dhe e plagosi.

At�her� profeti shkoi ta pres� mbretin n� rrug�, duke u maskuar me nj� rryp p�lhure mbi syt�.

Kur po kalonte mbreti, i thirri dhe i tha: "Sh�rb�tori yt u fut n� mes t� betej�s, kur dikush u t�rhoq m�njan� dhe m� solli nj� njeri, duke m� th�n�: "Ruaje k�t� njeri; n� rast se vritet, do ta paguash me jet�n t�nde ose do t� paguash nj� talent argjendi".

Nd�rsa sh�rb�tori yt ishte i z�n� sa andej e k�tej, ai person u zhduk". Mbreti i Izraelit i tha: "Ja vendimi yt; e ke shqiptuar ti vet�".

At�her� ai hoqi me nxitim nga syt� rripin e p�rlhur�s dhe mbreti i Izraelit e pa q� ishte nj� nga profet�t.

Pastaj profeti i tha mbretit: "K�shtu thot� Zoti: "Me qen� se e le t� t� shp�toj� nga dora njeriun q� kisha caktuar t� shfarosej, jeta jote ka p�r tu paguar p�r t� tij�n dhe populli yt p�r popullin e tij".

K�shtu mbreti i Izraelit u kthye n� sht�pin� e tij i hidh�ruar dhe i zem�ruar, dhe shkoi n� Samari.