Kapitulli 19

Ashabi i njoftoi Jezebelit t�r� ato gj�ra q� Elia kishte b�r� dhe si kisht vrar� me shpat� t�r� profet�t.

At�her� Jezebeli i d�rgoi nj� lajm�tar Elias p�r t`i th�n�: "Per�ndit� t� m� b�jn� k�shtu dhe m� keq, n� rast se nes�r n� k�t� or� nuk do t� t� kem b�r� ty si nj� nga ata".

Kur d�gjoi k�to fjal�, Elia u ngrit dhe iku p�r t� shp�tuar. Arriti n� Beer-Sheba, q� i p�rket Jud�s, dhe la aty sh�rb�torin e tij.

P�rkundrazi u fut n� shkret�tir� nj� dit� rrug�, shkoi t� ulet posht� nj� gjinestre dhe k�rkoi t� vdes�, duke th�n�: "Tani mjaft, o Zot! Merr jet�n time, se un� nuk jam m� i mir� se et�rit e mi".

Pastaj u shtri dhe e zuri gjumi posht� gjinestr�s, por ja q� nj� engj�ll e preku dhe i tha: "�ohu dhe ha".

Ai shikoi dhe pa pran� kok�s s� tij nj� kula� t� pjekur mbi gur� t� nxeht� dhe nj� en� me uj�. Ai h�ngri dhe piu, pastaj p�rs�ri u shtri.

Engj�lli i Zotit u kthye p�r her� t� dyt�, e preku dhe i tha: "�ohu dhe ha, sepse rruga �sht� tep�r e gjat� p�r ty".

Ai u ngrit, h�ngri dhe piu; pastaj me forc�n q� i dha ai ushqim eci dyzet dit� dhe dyzet net� deri sa arriti n� malin e Per�ndis�, n� Horeb.

Atje hyri n� nj� shpell� dhe aty kaloi nat�n. Dhe ja, fjala e Zotit iu drejtua dhe i tha: "�`b�n k�tu Elia?".

Ai u p�rgjigj: "M� nxiti nj� zili e madhe p�r Zotin, Per�ndin� e ushtrive, sepse bijt� e Izraelit e kan� braktisur bes�lidhjen t�nde, kan� prishur altar�t e tu dhe kan� vrar� me shpat� profet�t e tu. Kam mbetur vet�m un� dhe ata k�rkojn� t� m� vrasin".

Per�ndia i tha: "Dil dhe ndalu mbi malin p�rpara Zotit". Dhe ja, po kalonte Zoti. Nj� er� e fort� dhe e furishme �ante malet dhe thyente shk�mbinjt� p�rpara Zotit, por Zoti nuk ishte n� er�. Mbas er�s ra nj� t�rmet, por Zoti nuk ishte n� t�rmet.

Mbas t�rmetit ra nj� zjarr, por Zoti nuk ishte n� zjarr. Mbas zjarrit u d�gjua nj� z�, si nj� shushuritje e �mb�l.

Sa e d�gjoi k�t�, Elia e mbuloi fytyr�n me mantelin, doli dhe u ndal n� hyrje t� shpell�s; dhe ja, nj� z� i tha: �`b�n aty Elia?".

Ai u p�rgjigj: "U nxita nga nj� zili e madhe p�r Zotin, p�r Per�ndin� e ushtrive, sepse bijt� e Izraelit kan� braktisur bes�lidhjen t�nde, kan� prishur altar�t dhe kan� vrar� me shpat� profet�t e tu. Kam mbetur vet�m un� dhe ata p�rpiqen t� m� vrasin".

Zoti i tha: "Shko, merr p�rs�ri rrug�n e kthimit deri n� shkret�tir�n e Damaskut; kur t� arrish aty, do ta vajos�sh Hazaelin mbret t� Siris�.

Do t� vajos�sh gjithashtu Jehun, birin e Nimshit, mbret t� Izraelit; do t� vajos�sh pastaj Eliseun, birin e Shafatit nga Abel-Melohahu, si profet n� vendin t�nd.

K�shtu q� ai q� do t� shp�toj� nga shpata e Hazaelit, do t� vritet nga Jehu; dhe ai q� do t� shp�toj� nga shpata e Jehut, do t� vritet nga Eliseu.

Por kam l�n� n� Izrael nj� tepric� prej shtat� mij� njer�zish; t� gjith� nuk jan� gjunj�zuar p�rpara Baalit dhe nuk e kan� puthur me buz�t e tyre".

Elia u nis q� andej dhe gjeti Eliseun, birin e Shafatit, nd�rsa l�ronte me dymb�dhjet� pend� qe para tij, dhe ai vet� gjendej me pend�n e dymb�dhjet�. Elia i kaloi af�r dhe i hodhi sip�r mantelin e tij.

At�her� Eliseu la qet� dhe vrapoi pas Elias, duke th�n�: "T� lutem, m� l�r t� shkoj t� puth atin tim dhe n�nen time, pastaj do t� t� ndjek". Elia iu p�rgjigj: "Shko dhe kthehu, sepse �`t� kam b�r�?".

Me t`u larguar nga ai, Eliseu mori nj� pend� qe dhe i ofroi si flijim; me veglat e qeve poqi mishin dhe ua dhe njer�zve, q� e h�ngr�n. Pastaj u ngrit, shkoi pas Elias dhe u vu n� sh�rbim t� tij.