Kapitulli 18

Shum� koh� m� von�, gjat� vitit t� tret�, fjala e Zotit iu drejtua Elias, duke i th�n�: "Shko dhe paraqitu te Ashabi dhe un� do t� d�rgoj shiun mbi vendin".

Elia shkoi t� paraqitet te Ashabi. At�her� n� Samari kishte pllakosur nj� zi e madhe e buk�s.

Ashabi d�rgoi t� th�rras� Abdian, q� ishte mexhordomi i tij. (Abdia kishte frik� t� madhe nga Zoti;

k�shtu, kur Jezebeli shfaroste profet�t e Zotit, Abdia mori nj�qind profet� dhe fshehu pes�dhjet� prej tyre n� nj� shpell�, duke i furnizuar me buk� dhe uj�).

Ashabi i tha Abdias: "Shko n�p�r vendin n� drejtim t� t� gjitha burimeve dhe rrjedhave ujore; ndofta do t� gjejm� bar t� mjaftuesh�m p�r t� mbajtur gjall� kuajt dhe mushkat dhe nuk do t� detyrohemi t� vrasim asnj� nga kafsh�t tona".

K�shtu e ndan� vendin q� do t� p�rshkohej; Ashabi shkoi vet�m nga nj� an� dhe Abdia vet�m nga ana tjet�r.

Nd�rsa Abdia po udh�tonte, ja ku doli p�rpara Elia; Abdiu e njohu dhe u shtri me fytyr� p�r tok� p�rpara tij, duke th�n�: "Ti je zot�ria im Elia?".

Ai u p�rgjigj: "Jam un�; shko e i thuaj zot�ris� sate: Elia �sht� k�tu".

Por Abdia u p�rgjigj: �far� m�kati kam kryer q� ti dor�zon sh�rb�torin t�nd n� duart e Ashabit q� ai t� shkaktoj� vdekjen time?

Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti, Per�ndia yt, rron, nuk ka komb dhe mbret�ri n� t� cilin zoti im nuk ka d�rguar njer�z t� t� k�rkojn�; dhe kur thonin: "Nuk �sht� k�tu", ai i vinte t� betoheshin mbret�rin� dhe kombin q� nuk kishin mundur t� t� gjenin.

Dhe tani ti thua: "Shko t`i thuash zot�ris� sate: Elia �sht� k�tu!".

Por do t� ndodh q� sapo t� largohem prej teje, Fryma e Zotit do t� t� �oj� n� nj� vend t� panjohur nga un�; k�shtu un� do t� shkoj t`ia njoftoj Ashabit, dhe ky, duke mos t� gjetur, do t� m� vras�. Dhe sh�rb�tori yt i druhet Zotit q� i ri!

A nuk i kan� njoftuar zot�ris� sime at� q� un� kam b�r� kur Jezebeli vriste profet�t e Zotit? Si fsheha nj�qind nga k�ta profet� t� Zotit, pes�dhjet� n� nj� shpell� dhe pes�dhjet� n� nj� tjet�r, duke i furnizuar me buk� dhe me uj�?

Dhe tani ti thua: "Shko t`i thuash zot�ris� sate: Elia �sht� k�tu!". Por ai do t� m� vras�".

At�her� Elia u p�rgjigj: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� rron Zoti i ushtrive n� prani t� t� cilit ndodhem, sot do t� paraqitem te Ashabi".

Abdia, pra, shkoi t� k�rkoj� Ashabin dhe i njoftoi ��shtjen, dhe Ashabi i doli p�rpara Elias.

Me ta par� Elian i tha: "Ti je pik�risht ai q� e b�n rr�muj� Izraelin?".

Elia u p�rgjigj: "Nuk jam un� q� e b�j rr�muj� Izraelin, por ti dhe sht�pia e atit t�nd, sepse keni braktisur urdh�rimet e Zotit dhe ti ke shkuar pas Baal�ve.

Prandaj d�rgo tani t� th�rrasin t�r� Izraelin pran� meje n� malin Karmel, bashk� me kat�rqind e pes�dhjet� profet�t e Baalit dhe kat�rqind profet�t e Asherahut q� han� n� tryez�n e Jezebelit".

K�shtu Ashabi d�rgoi e thirri t�r� bijt� e Izraelit dhe i mblodhi profet�t n� malin Karmel.

At�her� Elia iu afrua t�r� popullit dhe tha: "Deri kur do t� l�kundeni midis dy mendimeve? N� qoft� se Zoti �sht� Per�ndia, shkoni pas tij; por n� qoft� se p�rkundrazi �sht� Baali, at�her� ndiqni at�". Populli nuk tha asnj� fjal�.

At�her� Elia i tha popullit: "Kam mbetur vet�m un� nga profet�t e Zotit, nd�rsa profet�t e Baalit jan� kat�rqind e pes�dhjet�.

Le t� na jepen dy dema t� rinj; ata t� zgjedhin nj� dem p�r veten e tyre, le ta cop�tojn� dhe ta v�n� mbi drut� pa i ndezur ato; un� do t� p�rgatis demin tjet�r dhe do ta vendos mbi drut� pa i ndezur ato.

Ju do t`i b�ni thirrje per�ndis� suaj dhe un� do t� th�rres Zotin; per�ndia q� do t� p�rgjigjet me an� t� zjarrit �sht� Per�ndia". T�r� populli u p�rgjigj dhe tha: "E the bukur!".

At�her� Elia u tha profet�ve t� Baalit: "Zgjidhni nj� dem t� ri dhe p�rgatiteni t� par�t sepse jeni m� shum�; pastaj k�rkoni ndihm�n e per�ndis� suaj, pa e ndezur zjarrin".

K�shtu ata mor�n demin q� u dhan� dhe e p�rgatit�n; pastaj p�rmend�n emrin e Baalit nga m�ngjesi deri n� drek�, duke th�n�: "O Baal, na u p�rgjigj!". Por nuk u d�gjua asnj� z� dhe asnjeri nuk u p�rgjigj; nd�rkaq ata k�rcenin rreth altarit q� kishin nd�rtuar.

N� mesdit� Elia filloi t� tallet me ta dhe tha: "Ul�rini m� fort sepse ai �sht� zoti; ndofta �sht� duke menduar thell�, ose �sht� i z�n� me pun� ose udh�ton, ose ka r�n� n� gjum� e duhet zgjuar".

Dhe k�shtu ata filluan t� ul�rijn� m� fort dhe t� priten me shpata dhe shtiza sipas zakoneve q� kishin, deri sa t� kullonin gjak.

Me t� kaluar mesdita, ata b�n� profeci deri n� koh�n q� ofrohej blatimi; por nuk u d�gjua asnj� z�, asnjeri nuk u p�rgjigj dhe askush nuk ua vuri veshin.

At�her� Elia i tha t�r� popullit: "Afrohuni pran� meje!". K�shtu t�r� populli iu afrau dhe ai ndreqi altarin e Zotit q� e kishin prishur.

Pastaj Elia mori dymb�dhjet� gur�, sipas numrit t� fiseve t� bijve t� Jakobit, t� cilit Zoti i kishte th�n�: "Emri yt do t� jet� Izrael".

Me gur�t nd�rtoi nj� altar n� em�r t� Zotit dhe hapi nj� grop� rreth tij me nj� kapacitet prej dy masash gruri.

Pastaj rregulloi drut�, cop�toi demin dhe e vuri mbi drut�. Dhe tha: "Mbushni kat�r en� me uj� dhe i derdhni mbi olokaustin dhe mbi drut�".

P�rs�ri tha: "B�jeni nj� her� t� dyt�". Dhe ata e b�n� nj� her� t� dyt�. Ai tha akoma: "B�jeni p�r t� tret�n her�". Dhe ata e b�n� p�r t� tret�n her�.

Uji rridhte rreth altarit dhe ai mbushi me uj� edhe grop�n.

N� or�n q� ofrohej blatimi, profeti Elia u afrua dhe tha: "O Zot, Per�ndia i Abrahamit, i Isakut dhe i Izraelit, vepro n� m�nyr� t� till� q� t� dihet q� ti je Per�ndi n� Izrael, q� un� jam sh�rb�tori yt q� i b�ra t�r� k�to gj�ra me urdhrin t�nd.

P�rgjigjmu, o Zot, p�rgjigjmu, q� ky popull t� pranoj� q� ti, o Zot, je Per�ndia, dhe ke b�r� t� kthehen te ti zemrat e tyre".

At�her� ra zjarri i Tzotit dhe konsumoi olokaustin, drut�, gur�t dhe pluhurin, si dhe thau ujin q� ishte n� grop�.

Para k�saj pamjeje t�r� populli u shtri me fytyr�n p�r tok� dhe tha: "Zoti �sht� Per�ndia!.

Pastaj Elia u tha atyre: "Zini Profet�t e Baalit; mos lini t`ju ik� as edhe nj�!". K�shtu ata i kap�n dhe Elia i zbriti n� p�rruan Kishon, ku i theri.

Pastaj Elia i tha Ashabit: "Ngjitu, ha dhe pi, sepse d�gjohet q� tani zhurma e nj� shiu t� madh".

K�shtu Ashabi u ngjit p�r t� ngr�n� dhe p�r t� pir�; por Elia u ngjit n� maj� t� Karmelt, u p�rkul deri n� tok� dhe vuri fytyr�n midis gjunj�ve,

dhe i tha sh�rb�torit t� tij: "Tani ngjitu dhe shiko nga ana e detit!". Ai u ngjit, shikoi dhe tha: Nuk ka asgj�". Elia i tha: "Kthehu t� shikosh, shtat� her�".

Her�n e shtat� sh�rb�tori tha: "�sht� nj� re e vog�l, e madhe si p�ll�mba e nj� dore q� ngjitet nga deti". At�her� Elia tha: "Shko dhe i thuaj Ashabit: "Lidhi kuajt n� qerre dhe zbrit para se t� t� z�r� shiu"".

Brenda nj� kohe t� shkurt�r qielli u err�sua p�r shkak t� reve e t� er�s, dhe ra nj� shi i madh. K�shtu Ashabi hipi mbi qerre dhe shkoi n� Jezreel.

Dora e Zotit ishte mbi Elian, q� shtr�ngoi ijet dhe vrapoi para Ashabit deri n� hyrje t� Jezreelit.