Kapitulli 13

Dhe ja, nj� njeri i Per�ndis� arriti nga Juda n� Bethel me urdh�r t� Zotit, nd�rsa Jeroboami q�ndronte pran� altarit p�r t� djegur temjan.

Me urdh�r t� Zotit klithi kund�r altarit dhe tha: "Altar, altar, k�shtu thot� Zoti: "Ja, n� sht�pin� e Davidit do t� lind� nj� djal�, i quajtur Jozia, i cili ka p�r t� flijuar mbi ty prift�rinjt� e vendeve t� larta dhe do t� djeg� mbi ty kocka njer�zore"".

Po at� dit� dha nj� shenj� t� mrekullueshme, duke th�n�: "Kjo �sht� shenja p�r t� cil�n foli Zoti; ja, altari do t� �ahet dhe hiri q� �sht� mbi t� do t� shp�rndahet".

Kur mbreti Jeroboam d�gjoi fjal�t q� njeriu i Per�ndis� kishte shqiptuar kund�r altarit n� Bethel, shtriu dor�n nga altari dhe tha: "Kapeni!". Por dora q� Jeroboami kishte shtrir� kund�r tij u tha dhe nuk mundi m� ta t�rheq�.

P�rve� k�saj, altari u �a dhe hiri i tij u shp�rnda, sipas shenj�s q� njeriu i Per�ndis� kishte dh�n� me urdh�r t� Zotit.

At�her� mbreti iu drejtua njeriut t� Zotit dhe i tha: Oh, lutju shum� Zotit, Per�ndis� t�nd, dhe lutu p�r mua, deri sa t� m� rip�rt�rihet dora". Njeriu i Per�ndis� iu lut shum� Zotit dhe mbretit iu rip�rt�ri dora, ashtu si� ishte m� par�.

At�her� mbreti i tha njeriut t� Per�ndis�: "Eja n� sht�pi bashk� me mua q� ta marr�sh veten; do t� t� b�j edhe nj� dhurat�".

Por njeriu i Per�ndis� iu p�rgjigj mbretit: "Edhe sikur t� m� jepje gjysm�n e sht�pis� sate, un� nuk do t� vija me ty dhe as do t� haja buk� e as do t� pija uj� n� k�t� vend,

sepse k�shtu m� ka urdh�ruar Zoti: "Ti nuk do t� hash buk� as do t� pish uj� dhe nuk do t� kthehesh nga rruga q� ke p�rshkuar kur shkove".

K�shtu ai shkoi n�p�r nj� rrug� tjet�r dhe nuk u kthye n�p�r rrug�n q� kishte p�rshkuar kur vajti n� Bethel.

N� Bethel banonte nj� profet plak; bijt� e tij shkuan e treguan t�r� at� q� njeriu i Per�ndis� kishte b�r� at� dit� n� Bethel dhe i treguan atit t� tyre fjal�t q� ai i kishte th�n� mbretit.

I ati i pyeti ata: "N�p�r �far� rruge iku?". �`�sht� e v�rteta, bijt� e tij e kishin par� n�p�r �far� rruge kishte shkuar njeriu i Per�ndis� i ardhur nga Juda.

At�her� ai u tha bijve t� tij: "M� shaloni gomarin". I shaluan gomarin dhe ai hipi mbi t�;

e ndoqi njeriun e Per�ndis� dhe e gjeti ulur n�n nj� lis dhe i tha: "A je ti njeriu i Per�ndis� q� ka ardhur nga Juda?". Ai iu p�rgjigj: "Jam un�".

At�her� profeti plak i tha: "Eja n� sht�pin� time p�r t� ngr�n� di�ka".

Por ai u p�rgjigj: "Nuk mund t� kthehem prapa as t� vij me ty, nuk mund t� ha buk� dhe t� pi uj� me ty n� k�t� vend,

sepse Zoti m� ka th�n�: "Ti atje nuk do t� hash buk� as do t� pish uj�, dhe nuk do t� kthehesh n�p�r rrug�n e p�rshkuar kur shkove".

Tjetri i tha: "Edhe un� jam profet si ti; dhe nj� engj�ll m� ka folur nga ana e Zotit, duke th�n�: "Merre me vete n� sht�pin� t�nde q� t� haj� buk� dhe t� pij� uj�"". Por ai g�njente.

K�shtu njeriu i Per�ndis� u kthye prapa bashk� me t� dhe h�ngri buk� n� sht�pin� e atij dhe piu uj�.

Nd�rsa ishin ulur n� tryez�, fjala e Zotit iu drejtua profetit q� e kishte kthyer prapa;

dhe ai i thirri njeriut t� Per�ndis� t� ardhur nga Juda, duke th�n�: "K�shtu flet Zoti: "Me qen� se nuk iu binde urdh�rit t� Zotit dhe nuk respektove porosin� e Zotit, Per�ndis� t�nd, q� t� kishte dh�n�,

por u ktheve prapa dhe h�ngre buk� e pive uj� n� vendin q� Zoti t� pati th�n�: "Mos ha buk� e mos pi uj�", kufoma jote nuk ka p�r t� hyr� n� varret e prind�rve t� tu".

Kur mbaroi s� ngr�ni dhe s� piri, profeti q� e kishte kthyer prapa i shaloi gomarin.

K�shtu ai u nis, por nj� luan i doli rrug�s dhe e vrau. Kufoma e tij u hodh n� mes t� rrug�s, nd�rsa gomari i q�ndronte af�r dhe vet� luani mbeti pran� kufom�s.

Disa njer�z kaluan andej dhe pan� kufom�n t� hedhur n� rrug� dhe luanin q� rrinte af�r kufom�s; ata shkuan dhe e treguan k�t� gj� n� qytetin ku banonte profeti plak.

Sa e d�gjoi profeti q� e kishte kthyer prapa, ai tha: "�sht� njeriu i Per�ndis�, q� nuk iu bind urdh�rit t� Zotit; p�r k�t� ar�sye Zoti e ka l�n� n� kthetrat e nj� luani, q� e ka shqyer dhe vrar�, sipas fjal�s q� kishte th�n� Zoti".

Pastaj iu drejtua bijve t� tij dhe u tha: "M� shaloni gomarin". Ata ia shaluan.

K�shtu ai u nis dhe e gjeti kufom�n t� hedhur n� mes t� rrug�s, nd�rsa gomari dhe luani rrinin af�r kufom�s; luani nuk e kishte ngr�n� kufom�n as kishte shqyer gomarin.

Profeti mori kufom�n e njeriut t� Per�ndis�, e ngarkoi mbi gomarin dhe u kthye; k�shtu profeti plak u kthye n� qytet p�r ta vajtuar dhe p�r ta varrosur.

E vendosi kufom�n n� varrin e tij; dhe filluan ta qajn�, duke th�n�: "Oh, v�llai im!".

Mbas varrimit, profeti plak u tha bijve t� tij: "Kur t� vdes un�, m� varrosni n� varrin e njeriut t� Per�ndis�; m`i vini kockat pran� kockave t� tij.

Sepse me siguri do t� v�rtetohet fjala e th�n� prej tij me urdh�r t� Zotit kund�r altarit t� Bethelit dhe kund�r t�r� shenjt�ror�ve t� vendeve t� larta n� qytetet e Samaris�".

Mbas k�saj ngjarjeje, Jeroboami nuk u t�rhoq nga rruga e tij e keqe, por b�ri prift�rinj t� tjer� p�r vendet e larta, duke i marr� nga �do shtres� personash; kushdo q� e d�shironte, shenjt�rohej prej tij dhe b�hej prift i vendeve t� larta.

Ky qe m�kati i sht�pis� s� Jeroboamit, q� shkaktoi shkat�rrimin e saj dhe shfarosjen e saj nga faqja e dheut.