Kapitulli 22

Davidi i drejtoi Zotit fjal�t e k�tij kantiku dit�n q� Zoti e �liroi nga duart e t� gjith� armiqve t� tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:

"Zoti �sht� fortesa ime, kalaja ime dhe �lirimtari im,

Per�ndia im, shk�mbi n� t� cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shp�timit tim, strehimi im i lart�, streha ime. O shp�timtari im, ti m� shp�ton nga dhuna!

Un� i k�rkoj ndihm� Zotit q� meriton t� lavd�rohet, dhe k�shtu m� shp�toi nga duart e armiqve t� mi.

Val�t e vdekjes m� kishin rrethuar dhe p�rrenjt� e shkat�rrimit m� kishin tmerruar.

Dhimbjet e Sheolit m� kishin z�n� dhe lakun e vdekjes e kisha para syve.

N� ankthin tim i k�rkova ndihm� Zotit dhe i klitha Per�ndis� tim. Ai e d�gjoi z�rin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti n� vesh�t e tij.

At�her� toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u l�kund�n dhe u shkund�n, sepse ai ishte t�r� zem�rim.

Nj� tym ngjitej nga fejzat e hund�s s� tij dhe nj� zjarr p�rv�lues i dilte nga goja; prej tij dilnin th�ngjij.

Ai i uli qiejt� dhe zbriti me nj� mjegull t� dendur posht� k�mb�ve t� tij.

Ai rrinte kaluar mbi nj� kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e er�s.

Si shatorre rreth vetes kishte v�n� terrin, err�sir�n e uj�rave dhe ret� e dendura t� qiellit.

Nga shk�lqimi q� i priste dilnin th�ngjij.

Zoti gj�moi n� qiejt dhe M� i Larti b�ri t� d�gjohet z�ri i tij.

Hodhi shigjeta dhe shp�rndau armiqt�, hodhi shigjetat e tij dhe i shp�rndau.

At�her� doli shtrati i detit dhe themelet e bot�s u zbuluan, me qortimin e Zotit, me er�n q� shfryn�, fejzat e hund�s s� tij.

Ai nga lart shtriu dor�n dhe m� kapi, m� nxori nga uj�rat e m�dha.

M� �liroi nga armiku im i fuqish�m dhe nga ata q� m� urrenin, sepse ishin m� t� fort� se un�

Ata ishin ngritur kund�r meje dit�n e mjerimit tim, por Zoti qe p�rkrah�si im,

ai m� �oi larg tyre; ai m� shp�toi sepse i p�lqej.

Zoti m� ka shp�rblyer simbas s� drejt�s sime dhe m� ka dh�n� simbas past�rtis� s� duarve t� mia,

sepse kam ndjekur rrug�t e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Per�ndia im.

Sepse kam mbajtur para vetes t� gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.

Kam qen� i ndersh�m me t� dhe i jam ruajtur paudh�sis�.

Prandaj Zoti m� ka dh�n� simbas s� drejt�s sime, simbas past�rtis� sime p�rpara syve t� tij.

Ti tregohesh i m�shirsh�m me njeriun e p�rshpirtsh�m dhe i drejt� me njeriun e drejt�;

ti tregohesh i past�r me njeriun e past�r dhe dinak me njeriun e �oroditur.

Ti shp�ton njer�zit e hidh�ruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelart�t p�r t`i ulur.

Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndri�on terrin tim.

Me ty mund t� sulmoj nj� grup, me Per�ndin� tim mund t� kap�rcej nj� mur.

Rruga e Zotit �sht� e p�rsosur; fjala e Zotit �sht� purifikuar me zjarrin. Ai �sht� mburoja e t� gjith� atyre q� kan� shpres� tek ai.

N� fakt kush �sht� Per�ndi p�rve� Zotit? Dhe kush �sht� Kalaja p�rve� Per�ndis� ton�?

Zoti �sht� kalaja ime e fuqishme, ai e b�n t� p�rsosur rrug�n time.

Ai i b�n k�mb�t e mia si ato t� drerit dhe m� b�n t� mbahem mir� n� vendet e mia t� larta.

Ai i m�son duart e mia p�r betej� dhe krah�t e mia mund t� tendosin nj� hark prej bronzi.

Ti m� ke dh�n� edhe mburoj�n e shp�timit t�nd dhe mir�sia jote m� ka b�r� t� madh.

Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe k�mb�t e mia nuk kan� ngurruar n� k�t� rast.

Un� i kam ndjekur armiqt� e mi dhe i kam shkat�rruar, nuk jam kthyer prapa para se t`i shfarosja.

I kam shkat�rruar dhe shtypur, dhe ata nuk kan� mundur m� t� ngrihen kund�r meje; ata kan� r�n� n�n k�mb�t e mia.

Ti m� ke dh�n� forc� n� betej�, dhe b�re q� t� m� p�rulen ata q� ngriheshin kund�r meje;

b�re q� t� m� kthenin kurrizin armiqt� e mi p�rpara meje, dhe un� zhduka ata q� m� urrenin.

Ata shikuan, por nuk pati njeri q� t`i shp�tonte; i klith�n Zotit, por ai nuk iu p�rgjigj atyre.

Un� i th�rmova si pluhuri i tok�s, i cop�tova dhe i shkela si balta e rrug�ve.

Ti m� ke �liruar nga mosmarr�veshjet e popullit tim, m� ke ruajtur si udh�heq�s i kombeve; nj� popull q� nuk e njihja m� ka sh�rbyer.

Bijt� e t� huajve m� n�nshtrohen mua; sa m� d�gjojn�, m� binden.

Bijt� e t� huajve kan� humbur guximin, kan� dal� duke u dridhur nga fortesat e tyre.

Rroft� Zoti! Qoft� e bekuar Fortesa ime! U lart�soft� n� qiell Per�ndia, Fortesa e shp�timit tim!

�sht� Per�ndia q� hakmerret p�r mua, q� m� n�nshtron popujt,

dhe m� liron nga armiqt� e mi. Ti m� larton mbi ata q� ngrihen kund�r meje dhe m� �liron nga njeriu i furish�m.

Prandaj, o Zot, do t� t� kremtoj midis kombeve dhe do t� k�ndoj� lavdin� e emrit t�nd.

Lirime t� m�dha i siguron mbretit t� tij, sillet dashamir�s me t� vajosurin, me Davidin dhe me pasardh�sit e tij p�rjet�".