Kapitulli 21

N� koh�n e Davidit pati zi buke p�r tre vjet me radh�; Davidi k�rkoi fytyr�n e Zotit dhe Zoti i tha: "Kjo ndodh p�r shkak t� Saulit dhe t� sht�pis� s� tij gjakatare, sepse ai i ka b�r� t� vdesin Gabaonit�t".

At�her� mbreti thirri Gabaonit�t dhe u foli atyre. (Gabaonit�t nuk u p�rkisnin bijve t� Izraelit, por ishin mbeturina t� Amorejve; bijt� e Izraelit ishin betuar se do t`i kursenin, por Sauli, n� zellin e tij t� madh p�r bijt� e Izraelit dhe t� Jud�s, ishte orvatur t`i shfaroste).

Ather� Davidi u tha Gabaonit�ve: "�far� duhet t� b�j p�r ju dhe n� �`m�nyr� duhet t� veproj p�r t� ndrequr gabimin e b�r�, me q�llim q� ju t� bekoni trash�gimin� e Zotit?".

Gabaonit�t u p�rgjigj�n: "Ne nuk na intereson t� kemi ar apo argjend nga Sauli apo nga sht�pia e tij, as duhet t� vrisni p�r ne ndonj� njeri n� Izrael". Mbreti tha: "At� q� k�rkoni, un� do ta b�j p�r ju".

Ata iu p�rgjigj�n mbretit: "P�r njeriun q� na ka konsumuar dhe q� ka menduar t� na shfaros� p�r t� na zhdukur nga t�r� territori i Izraelit,

t� na dor�zohen shtat� burra nga trash�gimtar�t e tij dhe ne do t`i varim p�rpara Zotit n� Gibeah t� Saulit, q� �sht� i zgjedhuri i Zotit". Mbreti tha: "Do t`jua dor�zoj".

Mbreti e kurseu Mefoboshethin, birin e Jonatanit, bir t� Saulit, p�r shkak t� betimit t� Zotit q� ekzistonte midis tyre, midis Davidit dhe Jonathanit, birit t� Saulit.

Por mbreti mori dy bijt� q� Ritspah, bija e Ajahut, i kishte lindur Saulit, Armonin dhe Mefibeshethin, dhe pes� bijt� q� Mikal, e bija e Saulit, i kishte lindur Adrielit nga Mehola, birit t� Barzilait,

dhe ua dor�zoi Gabaonit�ve, q� i var�n n� mal, p�rpara Zotit. K�shtu u vran� n� dit�t e para t� korrjeve, kur filloi korrja e elbit.

Ritspah, e bija e Ajahut, mori nj� mbules� t� ashp�r dhe e shtriu mbi shk�mb, duke qendruar aty nga fillimi i korrjes deri sa mbi ta ra shi nga qielli. Ajo nuk i lejoi shpend�t e qiellit t� zbrisnin

Kur i treguan Davidit at� q� kishte b�r� Ritspah, bija e Ajahut, konkubin� e Saulit,

Davidi shkoi t� marr� eshtrat e Saulit dhe ato t� Jonathanit, birit t� tij, nga banor�t e Jabeshit t� Galaadit, q� i kishin marr� me vete nga sheshi i Beth-Shanit, ku Filistejt i kishin varur kur kishin mundur Saulin n� Gilboa.

Ai solli q� andej eshtrat e Saulit dhe ato t� birit t� tij, Jonatanit, dhe u mblodh�n edhe eshtrat e atyre q� ishin varur.

Eshtrat e Saulit dhe t� Jonatanit, birit t� tij, u varros�n n� vendin e Beniaminit, n� Tselah, n� varret e Kishit, atit t� Saulit. K�shtu b�n� t� gjitha ato q� mbreti kishte urdh�ruar. Pas k�saj Per�ndia d�gjoi lutjen q� u b� p�r vendin.

Filistejt� i shpall�n p�rs�ri luft� Izraelit dhe Davidi zbriti me gjith� sh�rb�tor�t e tij p�r t� luftuar kund�r Filistejve; dhe Davidi u lodh;

Ishbi-Benobi, nj� nga pasardh�sit e gjigant�ve q� kishte nj� shtiz� q� peshonte treqind sikla bronzi dhe mbante n� brez nj� shpat� t� re, kishte nd�r mend t� vriste Davidin;

por Abishai, bir i Tserujahut, shkoi n� ndihm� t� mbretit, goditi Filisteun dhe e vrau. At�her� njer�zit e Davidit u betuan: "Ti nuk do t� dal�sh m� me ne p�r t� luftuar dhe nuk do ta shuash llamb�n e Izraelit".

Pas k�saj u b� nj� betej� tjet�r me Filistejt� n� Gob; at�her� Hushathiti Sibekai vrau Safin, nj� nga pasardh�sit e gjigant�ve.

U b� nj� betej� tjet�r me Filistejt� n� Gob; dhe Elhanani, bir i Jaare-Oregimit nga Betlemi, vrau v�llan� e Goliathit nga Gathi; shkopi i shtiz�s s� tij ishte shuli i vegj�s s� end�sit.

U b� nj� betej� tjet�r n� Gath, ku ishte nj� njeri me shtat t� lart�, i cili kishte gjasht� gisht�rinj n� �do dor� dhe gjasht� gisht�rinj n� �do k�mb�, gjithsej nj�zet e kat�r gisht�rinj; edhe ai ishte nj� pasardh�s i gjigant�ve.

Ai e fyu Izraelin, por Jonathani, bir i Shimeahut, v�lla i Davidit, e vrau.

K�ta t� kat�r ishin pasardh�sit e gjigant�ve n� Gath. Ata u vran� nga dora e Davidit dhe e sh�rb�tor�ve t� tij.