Kapitulli 14

Joabi, bir i Tserujahut, vuri re q� zemra e mbretit ishte e shqet�suar p�r Absalomin.

K�shtu Joabi d�rgoi dik� n� Tekoa dhe solli q� andej nj� grua t� urt�, s� cil�s i tha: "B�j sikur mban zi dhe vish nj� pal� rroba zije; mos u lyej me vaj, por sillu si nj� grua q� qan prej kohe nj� t� vdekur.

Shko pra te mbreti dhe foli n� k�t� m�nyr�". Dhe Joabi e m�soi se �`duhej t� thoshte.

Gruaja e Tekoas shkoi t� flas� me mbretin, u hodh me fytyr�n p�r tok�, u p�rul dhe tha: "Ndihmom�, o mbret!".

Mbreti i tha: "�far� ke?". Ajo u p�rgjigj: "Mjer�sisht jam e ve dhe burri m� ka vdekur.

Sh�rb�torja jote kishte dy djem, por k�ta pat�n nj� grindje midis tyre n� ar�, dhe, me qen� se nuk kishte njeri t`i ndante, njeri gioditi tjetrin dhe e vrau.

Tani t�r� far� e fis �sht� ngritur kund�r sh�rb�tores sate, duke th�n�: "Na dor�zo at� q� vrau v�llan�, q� ta b�jm� t� vdes� p�r jet�n e v�llait q� ai ka vrar� dhe p�r t� shfarosur edhe trash�gimtarin". N� k�t� m�nyr� do t� shuhet e vetmja ur� zjarri q� m� ka mbetur dhe nuk kan� p�r t`i l�n� burrit tim as em�r as pasardh�s mbi faqen e dheut".

Mbreti i tha gruas: "Shko n� sht�pin� t�nde; un� do t� jap urdhrat p�r ��shtjen t�nde".

Gruaja e Tekoas i tha mbretit: "O mbret, zot�ria ime, faji t� bjer� mbi mua dhe mbi sht�pin� e atit tim, por mbreti dhe froni i tij t� jen� t� pafaj".

Mbreti tha: "N� qoft� se dikush t� thot� di�ka, sille tek un� dhe ke p�r t� par� q� nuk do t� t� bjer� m� n� qaf�".

At�her� ajo tha: "T� mos e harroj� mbreti, t� lutem, Zotin, Per�ndin� t�nd, n� m�nyr� q� hakmarr�si i gjakut t� mos vazhdoj� t� shkat�rroj� dhe biri im t� mos shfaroset". Ai u p�rgjigj: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron, birit t�nd, nuk do t`i bjer� n� tok� asnj� qime floku!".

At�her� gruaja i tha: "Lejoje sh�rb�toren t�nde t`i thot� akoma nj� fjal� mbretit!". Ai u p�rgjigj: "Thuaje, pra".

Gruaja ia rifilloi: "Pse ke menduar nj� gj� t� till� kund�r popullit t� Per�ndis�? Duke folur n� k�t� m�nyr� n� fakt mbreti �sht� deri diku fajtor, sepse mbreti nuk e kthen at� q� �sht� n� m�rgim.

Ne duhet t� vdesim dhe jemi si uj�t q� derdhet mbi tok�, q� nuk mund t� mblidhet; por Per�ndia nuk t� heq jet�n, por gjen m�nyr�n q� ai q� �sht� n� m�rgim t� mos q�ndroj� larg tij.

Dhe tani kam ardhur t� flas p�r k�t� gj� me mbretin, me zot�rin� time, sepse populli m� ka trembur; dhe sh�rb�torja jote ka th�n�: "Dua t� flas me mbretin; ndofta mbreti do t� b�j� at� q� sh�rb�torja e tij do t`i thot�.

Mbreti do t� d�gjoj� sh�rb�toren e tij dhe do ta �liroj� nga duart e atye q� duan t� m� heqin mua dhe birin tim nga trash�gimia e Per�ndis�".

Sh�rb�torja jote thoshte: "Oh, fjala e mbretit, e tim zoti, m� ngush�lloft�, sepse mbreti, zot�ria ime, �sht� si nj� engj�ll i Per�ndis� q� di t� dalloj� t� mir�n dhe t� keqen". Zoti, Per�ndia yt, qoft� me ty".

Mbreti u p�rgjigj dhe i tha gruas: "T� lutem, mos m� fshih asgj� nga ato q� do t� pyes. Gruaja i tha: "Le t� flas� mbreti, Zot�ria ime".

At�her� mbreti tha: "A nuk �sht� ndoshta dora e Joabit me ty n� t�r� k�t� ��shtje?". Gruaja u p�rgjigj: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� ti rron, o mbret, zot�ria im, ��shtja �sht� pak a shum� ashtu si� e ka th�n� mbreti, zot�ria im; ka qen� n� fakt sh�rb�tori yt Joabi ai q� ka dh�n� k�to urdh�ra dhe ka v�n� t�r� k�to fjal� n� goj�n e sh�rb�tores sate.

Sh�rb�tori yt Joab e b�ri k�t� gj� p�r t� sjell� nj� ndryshim n� gjendjen e tanishme; por zot�ria ime ka po at� dituri t� nj� engj�lli t� Per�ndis� p�r t� kuptuar t�r� ato q� ndodhin mbi dhe".

At�her� mbreti i tha Joabit: "Ja, do t� b�j pik�risht k�t�. Shko, pra, dhe b�j q� t� kthehet i riu Absalom.

At�her� Joabi u shtri me fytyr�n p�r tok�, u p�rul dhe e bekoi mbretin. Pastaj Joabi tha: "Sot sh�rb�tori yt kupton se ka gjetur hirin t�nd, o mbret, o imzot, sepse mbreti b�ri at� q� sh�rb�tori kishte k�rkuar".

K�shtu Joabi u ngrit dhe shkoi n� Geshur, dhe e solli Absalomin n� Jeruzalem.

Por mbreti tha: "T� mblidhet n� sht�pin� e tij dhe t� mos e shoh� fytyr�n time!". K�shtu Absalomi u t�rhoq n� sht�pin� e tij dhe nuk e pa fytyr�n e mbretit.

N� t� gjith� Izraelin nuk kishte njeri q� ta lavd�ronin m� tep�r p�r bukuri se sa Absalomit; nga taban�t e k�mb�ve deri n� maj�n e kok�s nuk kishte asnj� t� met� tek ai.

Kur priste flok�t (dhe k�t� e b�nte �do vit sepse flok�t i r�ndonin shum�), ai i peshonte flok�t e kok�s s� tij; ato peshonin dyqind sikla simbas masave t� caktuara nga mbreti.

Absalomit i lind�n tre djem dhe nj� vajz� e quajtur Tamara, q� ishte e hijshme.

Absalomi banoi dy vjet n� Jeruzalem, pa e par� fytyr�n e mbretit.

Pastaj Absalomi thirri Joabin p�r ta d�rguar te mbreti, por ai nuk deshi t� vinte; e d�rgoi ta th�rriste nj� her� t� dyt�, por ai nuk deshi t� vinte.

At�her� Absalomi u tha sh�rb�tor�ve t� tij: "Ja, ara e Joabit �sht� pran� ar�s sime dhe aty ka elb; shkoni t`i vini zjarrin!". K�shtu sh�rb�tor�t e Absalomit i vun� zjarrin ar�s.

At�her� Joabi u ngrit, shkoi n� sht�pin� e Absalomit dhe i tha: "Pse sh�rb�tor�t e tu i vun� zjarrin ar�s sime?".

Absalomi iu p�rgjigj Joabit: "Un� t� kisha d�rguar fjal�: "Eja k�tu, q� t� kem mund�si t� t� d�rgoj te mbreti p�r t`i th�n�: Pse jam kthyer nga Geshuri? Do t� kishte qen� m� mir� p�r mua t� kisha mbetur atje". Tani m� lejo t� shoh fytyr�n e mbretit. N� rast se tek un� ka ndonj� paudh�si, ai t� shkaktoj� vdekjen time".

Joabi shkoi at�her� te mbreti dhe ia tregoi ��shtjen. Ky thirri Absalomin q� shkoi te mbreti dhe ra p�rmbys me fytyr�n p�r tok� p�rpara tij; dhe mbreti e puthi Absalomin.