Kapitulli 25

Pastaj Samueli vdiq, dhe t�r� Izraeli u mblodh dhe e qau, e varros�n n� sht�pin� e tij n� Ramah. At�her� Davidi u ngrit dhe zbriti n� shkret�tir�n e Paranit.

N� Maon jetonte nj� njeri pronat e t� cilit ndodheshin n� Karmel; ky njeri ishte shum� i pasur; kishte tre mij� dele dhe nj� mij� dhi, dhe ndodhej n� Karmel p�r t� qethur delet e tij.

Ky njeri quhej Nabal dhe gruaja e tij Abigail; ajo ishte nj� grua me gjykim t� sh�ndosh� dhe e hijshme, por burri i saj ishte i ashp�r dhe i keq n� veprimet e tij; ai rridhte nga Kalebi.

Kur Davidi m�soi n� shkret�tir� q� Nabali ishte duke qethur delet e tij,

d�rgoi dhjet� t� rinj; Davidi u tha t� rinjve: "Ngjituni n� Karmel, shkoni tek Nabali dhe pyeteni nga ana ime n� se �sht� mir�,

dhe i thoni k�shtu: "Sh�ndet! Paqe ty, paqe sht�pis� sate dhe paqe �do gj�je q� t� p�rket!

M�sova q� te ti ndodhen qeth�sit; kur barinjt� e tu ndodheshin te ne, nuk u kemi b�r� asnj� t� keqe, dhe nuk u ka munguar gj� gjat� koh�s q� kan� qen� n� Karmel.

Pyet sh�rb�tor�t e tu dhe do t� ta thon�. Pa�in hirin t�nd k�ta t� rinj, sepse kemi ardhur n� nj� dit� g�zimi; jepu, t� lutem, sh�rb�tor�ve t� tu dhe birit t�nd David �`t� kesh mund�si"".

K�shtu t� rinjt� e Davidit shkuan dhe i njoftuan Nabalit t�r� k�to fjal� n� em�r t� Davidit, pastaj prit�n.

Por Nabali iu p�rgjegj sh�rb�tor�ve t� Davidit, duke th�n�: "Kush �sht� Davidi dhe kush �sht� biri i Isait? Sot ka shum� sh�rb�tor� q� largohen nga zot�rinjt� e tyre.

Do t� marr, pra, buk�n time, ujin tim dhe mishin e kafsh�ve q� kam vrar� p�r qeth�sit e mi, p�r t`ua dh�n� njer�zve q� un� nuk di se nga vijn�?".

K�shtu t� rinjt� e Davidit mor�n p�rs�ri rrug�n e tyre, u kthyen dhe shkuan t� njoftojn� t�r� k�to fjal�.

At�her� Davidi u tha njer�zve t� tij: "Secili do t� ngjesh shpat�n". K�shtu secili ngjeshi shpat�n e tij dhe Davidi ngjeshi t� vet�n; rreth kat�rqind veta shkuan pas Davidit dhe dyqind mbet�n me pla�kat.

Por nj� nga sh�rb�tor�t e lajm�roi Abigailin, gruan e Nabalit, duke th�n�: "Ja, Davidi ka d�rguar lajm�tar� nga shkret�tira p�r t� p�rsh�ndetur zotin ton�, por ai i ka fyer.

Mir�po k�ta njer�z jan� sjell� shum� mir� me ne, nuk na kan� b�r� asnj� t� keqe dhe nuk ka munguar asgj� n� koh�n q� kemi bredhur bashk� me ta n�p�r fusha.

Ata kan� qen� p�r ne nj� mur mbrojtjeje nat�n e dit�n p�r gjith� koh�n q� kemi kullotur bashk� me ta kopen� ton�.

Dije dhe shiko at� q� duhet t� b�sh, sepse ka p�r t`i ngjar� ndonj� fatkeq�si zotit ton� dhe t�r� sht�pis� s� tij; ai �sht� nj� njeri aq i keq, sa nuk mund t`i flas�sh".

At�her� Abigaili mori me nxitim dyqind buk�, dy calik� ver�, pes� dele t� gatuara, pes� masa gruri t� pjekur, nj�qind vile rrush t� that� dhe dyqind buk� fiku dhe i ngarkoi mbi gomar�.

Pastaj u tha sh�rb�tor�ve t� saj: "Shkoni para meje, un� do t`ju ndjek". Por nuk i tha asgj� Nabalit, burrit t� saj.

Nd�rsa ajo po zbriste hipur mbi gomar n�p�r nj� shteg t� fshehur nga mali, Davidi dhe njer�zit e tij zbrisnin n� drejtim t� saj, dhe ajo i ndeshi ata.

Davidi kishte th�n�: "Kam ruajtur m� kot t�r� ato q� ai njeri kishte n� shkret�tir�. Nuk i ka dal� mangut kurr� asgj� nga t�r� ato q� kishte, por ai ma ktheu t� mir�n me t� keqe.

K�shtu ua b�ft� Per�ndia armiqve t� Davidit, madje edhe m� keq, n� rast se nga t� gjitha ato q� ai zot�ron kam p�r t� l�n� t� gjall� nj� mashkull t� vet�m deri n� m�ngjes".

Kur Abigaili pa Davidin, zbriti shpejt nga gomari dhe ra p�rmbys me fytyr�n p�r tok� p�rpara Davidit.

K�shtu u shtri n� k�mb�t e tij dhe tha: "O imzot, mbi mua, vet�m mbi mua bie faji! Por lejo sh�rb�toren t�nde t� t� flas�, dhe ti d�gjo fjal�t e saj.

T� lutem, mos ia v�r re atij njeriu t� neveritsh�m, Nabalit, sepse ai �sht� pik�risht ashtu si e ka emrin, ai quhet Nabal dhe karakterizohet nga budallall�ku; por un�, sh�rb�torja jote, nuk i kam par� t� rinjt� e d�rguar nga zot�ria im.

K�shtu, pra, imzot, ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron dhe q� shpirti yt jeton, Zoti t� ka penguar t� derdh�sh gjak dhe t� vendos�sh drejt�si me duart e tua. Armiqt� e tu dhe ata q� duan t`i b�jn� keq zot�ris� sime qofshin si Nabali!

Dhe tani kjo dhurat� q� sh�rbyesja jote i ka sjell� zot�ris� sime, t`u jepet t� rinjve q� ndjekin zot�rin� tim.

Por falja fajin sh�rb�tores sate; me siguri Zoti do ta b�j� t� q�ndrueshme sht�pin� e zot�ris� tim, sepse zot�ria im lufton n� betejat e Zotit, dhe gjat� t�r� koh�s s� jet�s sate nuk �sht� gjetur asnj� e keqe te ti.

N� rast se del dikush q� t� t� persekutoj� dhe t� k�rkoj� jet�n t�nde, jeta e zot�ris� sim do t� ruhet n� peshtafin e jet�s pran� Zotit, Per�ndis� t�nd, nd�rsa jet�n e armiqve t� tu Zoti do ta flak� si nga zgavra e nj� hob�je.

K�shtu, kur Zoti t`i ket� b�r� zot�ris� tim t� mirat q� i ka premtuar dhe t� t� ket� v�n� n� krye t� Izraelit,

kjo gj� nuk do t� jet� dhimbje p�r ty, as edhe nj� brejtje e nd�rgjegjes s� zot�ris� tim; dometh�n� t� ket� derdhur gjak pa shkak dhe t� ket� marr� hak me vet�gjyq�si. Por kur Zoti do t`i b�j� t� mira zot�ris� tim, kujto sh�rb�toren t�nde".

At�her� Davidi i tha Abigailit: "Qoft� i bekuar Zoti, Per�ndia i Izraelit, q� sot t� d�rgoi ball� meje!

E bekuar qoft� k�shilla jote dhe e bekuar qofsh ti q� m� pengove sot t� derdh gjak dhe t� vendos drejt�sin� me duart e mia!

Sepse, sigurisht, ashtu si� �sht� e v�rtet� q� rron Zoti, Per�ndia i Izraelit, q� m� ka penguar t� t� b�j� t� keqen, po t� mos ishe nxituar t� m� dilje p�rpara, n� t� gdhir� t� dit�s Nabalit nuk do t`i kishte mbetur asnj� njeri i gjall�".

K�shtu Davidi mori nga duart e saj ato q� ajo kishte sjell� dhe i tha: "Kthehu n� paqe n� sht�pin� t�nde; shiko, un� d�gjova z�rin t�nd dhe pata respekt p�r personin t�nd".

Abigaili u kthye pastaj te Nabali; ai kishte shtruar banket n� sht�pin� e tij, nj� banket prej mbreti. Nabali e kishte zemr�n t� g�zuar, ishte i dehur xurxull; prandaj ajo nuk i tha asgj�, as pak as shum�, deri sa gdhiu.

Por t� nes�rmen n� m�ngjes, kur efekti i ver�s kishte kaluar, gruaja i tregoi Nabalit k�to gj�ra; at�her� zemra iu lig�shtua dhe ai mbeti si nj� gur.

Rreth dhjet� dit� m� von� Zoti e goditi Nabalin dhe ai vdiq.

Kur m�soi q� Nabali kishte vdekur, Davidi tha: "Qoft� i bekuar Zoti, q� m� dha hak p�r fyerjen e r�nd� t� Nabalit dhe nuk e lejoi sh�rb�torin e tij t� kryej� ndonj� t� keqe! Zoti b�ri q� t� bjer� mbi kok�n e tij lig�sia e Nabalit". Pastaj Davidi d�rgoi nj� njeri t� flas� me Abigailin, me q�llim q� ajo t� b�hej bashk�shortja e tij.

Sh�rb�tor�t e Davidit erdh�n te Abigaili n� Karmel dhe i fol�n k�shtu, duke th�n�: "Davidi na ka d�rguar te ti, sepse d�shiron t� t� marr� p�r grua".

At�her� ajo u ngrit n� k�mb�, ra p�rmbys me fytyr�n p�r tok� dhe tha: "Ja, t`u b�ft� sh�rb�torja jote skllave, q� t`u laj� k�mb�t sh�rb�tor�ve t� zot�ris� tim".

Pastaj Abigaili u ngrit me nxitim, hipi mbi nj� gomar dhe, e ndihmuar nga pes� vajza, ndoqi lajm�tar�t e Davidit dhe u b� bashk�shortja e tij.

Davidi mori edhe Ahinoamin e Jezreelit, dhe q� t� dyja u b�n� bashk�shorte t� tij.

Por Sauli ia kishte dh�n� vajz�n e tij Mikal, q� ishte gruaja e Davidit, Paltit, birit t� Lashit, q� ishte nga Galimi.